به گزارش پلاتو هنر، موسیقی کانتری سبکی از موسیقی متعلق به روستاهای جنوب آمریکا است و با موسیقیهای رقص و اشعار فولکلور شناخته میشود و به صورت بسیار گسترده در بسیاری از ایالتها نواخته شده و طرفداران بسیاری دارد.
پرکاربردترین سازها در این سبک موسیقی نیز گیتار، ویولن، هارمونیکا (سازدهنی) و بانجو هستند.
هرساله مراسمهای اهدای جوایز برای این ژانر موسیقی مانند American Country Music Awards و Country Music Awards برگزار میشود. محتوای اصلی موسیقی سبک کانتری عشق، طبیعت و سبک زندگی سنتی آمریکایی است.
۲۶ شهریور برابر با ۱۷ سپتامبر، روز جهانی موسیقی کانتری است. به مناسبت این روز در این گزارش به تاریخچه و جزییات موسیقی کانتری میپردازیم.

قدمت موسیقی کانتری
قدمت موسیقی کانتری به دهه ۱۹۵۰ باز میگردد. دلیل انتخاب تاریخ ۱۷ سپتامبر به مناسب تولد یکی از معروفترین خوانندههای کانتری بهنام هنک ویلیمایز (Hank Williams) انتخاب شده است که در ۱۷ سپتامبر ۱۹۲۳ متولد شد. این خواننده را پادشاه موسیقی کانتری مینامند؛ زیرا او ۳۵ قطعه موسیقی ضبط کرد که همه آن ها به ۱۰ موسیقی برتر جدول پرفروشترینهای کانتری و وسترن بیلبورد رسیدند. متاسفانه این خواننده مستعد در ۲۹ سالگی فوت کرد.
در بسیاری از نقاط دنیا در روز جهانی موسیقی کانتری، جشنوارهها و مسابقاتی برای علاقهمندان و هنرمندان این سبک موسیقی تشکیل میشود. شرکتکنندهها در این جشنوارهها با شلوارهای جین، پیراهنهای چهارخانه، چکمه و کلاه ظاهر میشوند تا شبیه خوانندههای کانتری به نظر برسند.
هنرمندان برجسته موسیقی کانتری هنک ویلیامز، مرل هگرد (Merle Haggard)، جانی کش (Johnny Cash)، ویلی نلسون (Willie Nelson)، جيمی راجرز، ورنون دالهارت، روی آكوف و فلويد كرامر محسوب میشوند.

با توجه به اينكه اين ژانر موسيقی از موسیقی فولکلور روستايی پديد آمده است، اشعار اين نوع موسيقی مرتبط با مشكلات و مسائل مردمان روستايی و گاهی اوقات مشكلات روستائيان مهاجر به شهرها است.
موتيف قوی، موضوع اصلی در اشعار كانتری است. پيشرفت ساده آكورد برای شنوندگان جذابيت دارد چرا كه احساس راحتی بيشتری با ساختار موسيقيايی كرده و به راحتی آن را دنبال میكنند كه شنيدن آن برخلاف ژانرهای جاز، كلاسیک و برخی اشكال موسیقی راک كه برای بعضی شنوندگان پيچيده به نظر میرسند، با سختی كمتر و لذت بيشتر همراه است.
اشعار قابل فهم و دارای استعارات ساده دربارهی زندگی و طبيعت، اشعار روایتگر داستانهای ساده، يادآوری آهنگ بعد از يك بار شنيدن، قابليت تشخيص ادوات موسيقی به كار رفته، احتمالاً لهجه جنوبی (جنوب آمريكا) و صدای تودماغی خوانندگان، استفاده از نامهای تك سيلابی مردان و زنان در اشعار و همچنين استفاده از كلماتی نظير كابوی (cowboys)، اسبها (horses) و سگها (doggies) در ترانه ها از ديگر ويژگیهای اين ژانر است.
شايد مهمترين ويژگی سبک کانتری، چكش در حال تعليق از درجه دوم تا سوم گام است. در اغلب موارد قطعات کانتری با کمک تارهای خميدهی روی گيتار، دستكاری پدالها روی يك گيتار استيل يا توسط يك گلاسيندو روی فيدل نواخته میشود.

آمريكانا (Americana)، بلوگراس (Bluegrass)، كانتری فولک (Country-Folk)، كانتری پاپ (Country Pop)، كانتری راک (Country Rock)، كانتری-كانتری، كلاسيک-كانتری، mainstream country، برو كانتری (Bro-country)، ماسل راک كانتری (muscle rock country)، آلتراک گرانج كانتری؛ زیر مجموعه ژانر موسیقی کانتری هستند.
در سالهای اولیه که موسیقی کانتری هنوز رسمیت پیدا نکرده بود، از این ژانر موسیقیایی با عنوان هیل بیلی یاد میشد تا اینکه در دههی 1940 میلادی ارنست تاب Ernest Tubb نام کانتری را برای این سبک موسیقی پیشنهاد داد.
علاقهمندان به این سبک موسیقی، میتوانند با گوش دادن به آهنگهای کلاسیک و جدید کانتری از هنرمندان قدیمی مثل هنک ویلیامز تا هنرمندان معاصر، شرکت در کنسرت یا شوی زنده اگر در منطقه شما برگزار میشود، برگزاری جشنِ خانگی با تم کانتری: لباس مناسب (مانند چکپیران، چکمههای گاوچرانی، کلاه مخصوص)، رقص خطی کانتری، و دورهمیهای موسیقایی و معرفی کانتری به کسانی که آشنایی کمتری دارند، مثلا گوش دادن به سبکهای مختلف زیرمجموعهٔ کانتری یا هنرمندان بینالمللی که کانتری را با فرهنگهای محلی خود ترکیب کردهاند، این روز جهانی را جشن بگیرند.

بیشتر بخوانید:




