به گزارش پلاتو هنر، طبق روال هر هفته نمایشگاه‌های تازه افتتاح شده در گالری‌های شهر تهران را به شما هنردوستان و هنرمندان عزیز معرفی خواهیم کرد.
جمعه 26 اردیبهشت چند نمایشگاه هنرهای تجسمی در تهران افتتاح شد. اگر شما هم به هنر و آثار هنری علاقه دارید، می‌توانید گزارش زیر را مطالعه و گالری مورد توجه خود را برای بازدید انتخاب کنید.
نمایشگاه انفرادی «رها شده»
نمایشگاه انفرادی آثار آنالی طاهریان تا 2 خرداد ۱۴۰۴ در گالری آرت یونیتی به نشانی تهران، خیابان مطهری – خیابان فجر – کوچه مگنولیا – پلاک 15 – واحد 14 ساعت 16– 20 در معرض تماشا قرار دارد.
نمایشگاه انفرادی «خیال واقع»
نمایشگاه انفرادی نیما زیتون‌نژاد تا 5 خرداد ۱۴۰۴ در گالری جاوید به نشانی تهران، میدان فاطمی،خیابان جویبار،خیابان زرتشت غربی کوچه یزدان،پلاک 17، واحد1 ساعت 16– 20 در معرض تماشا قرار دارد.
روزهای تعطیل: یکشنبه‌ها
نمایشگاه انفرادی «کافه های سرگردان»
نمایشگاه انفرادی بزرگمهر حسین‌پور تا 12 خرداد ۱۴۰۴ در نگارخانه سهراب به نشانی تهران، خیابان سمیه، قبل از رامسر،شماره ۱۴۲ ساعت 11 – 20 در معرض تماشا قرار دارد.
روزههای تعطیل: یکشنبه‌ها
بیانیه این نمایشگاه به شرح زیر می‌باشد:
کافه امروز قدم‌گاهی است برای پرسه زن‌ها…
جزیره‌هایی برای سرگردان‌ها…
کافه‌های سرگردانی مجموعه‌ایست که محصول پنج سال اسکیس زدن در کافه‌های بزرگمهر حسین‌پور است که در ادامه‌ی مجموعه‌ی کج‌تابی خلق شده‌اند. بزرگمهر در مجموعه “کج تابی “ معتقد است با هر شکستن، یک شکل از بین می‌رود اما شکلی نو متولد می‌شود. ما در زمانی زندگی می‌کنیم که قواعد از بین می‌روند و قواعد جدید جای آنها را می‌گیرند…
به عبارت دیگر، چارچوب‌ها از میان می‌روند و چارچوب‌هایی انعطاف‌پذیرتر جایگزین آنها می‌شوند!
این مجموعه روایتی و گزارشی از این ناپختگی و کج‌فرمی روزگار امروز است.
روزهای تعطیل: یکشنبه‌ها
نمایشگاه انفرادی «و تمام این‌همه می‌لغزد»
نمایشگاه انفرادی نوشین شفیعی تا 9 خرداد ۱۴۰۴ در گالری امکان به نشانی تهران، خیابان مطهری، خیابان فجر (جم)، خیابان غفاری، پلاک ۵۱، طبقه اول ساعت 16 – 20 در معرض تماشا قرار دارد.
روزهای تعطیل: شنبه‌ها و یکشنبه‌ها
در بیانیه این نمایشگاه این طور بیان شده است:
تهران از همان ابتدا موضوع عکاسی نوشین شفیعی بوده است. رابطه‌ی پیچیده و مستمر عکاس با تهران، نگاهی دقیق و حساس را ممکن کرده که شهر را نه چون ساختاری صلب، بلکه بستر لغزانی می‌بیند که مدام در حال دگرگونی است. در آثار او، تهران همچون موجودی زنده نفس تازه می‌کند و هربار شگفتی‌های خود را به نمایش می‌گذارد.
این نمایش، پنجمین نمایشگاه انفرادی نوشین شفیعی در امکان است. عکس‌های او همزمان با این نمایشگاه در فتولندن ۲۰۲۵ در حال نمایش هستند و پیشتر نیز در رویدادهایی چون فستیوال BredaPhoto در هلند و Photaumnales در فرانسه به نمایش درآمده‌اند. همچنین، در سال ۲۰۱۹ موزه‌ی مرکزی ایالت بادِن در شهر کارلزروهه‌ی آلمان میزبان نمایشگاهی انفرادی از آثار او بود. تازه‌ترین نمایشگاه او در نوامبر ۲۰۲۵ در اِن.جی.بی.کی (nGbK) برلین برگزار خواهد شد.
روزهای تعطیل: شنبه‌ها و یکشنبه‌ها
نمایشگاه انفرادی «از خاموشی به شکل»
نمایشگاه انفرادی مونا کلهرودی تا 16 خرداد ۱۴۰۴ در گالری سو به نشانی تهران، خیابان ویلا، خیابان سمیه، خیابان پورموسى، شماره ۳۰ ساعت 16 – 20 در معرض تماشا قرار داردو.
روزهای تعطیل: شنبه‌ها و یکشنبه‌ها
نمایشگاه انفرادی «دیدن، با/بی زمان»
نمایشگاه انفرادی مرتضی احمدی تا 27 خرداد ۱۴۰۴ در گالری اعتماد1 به نشانی تهران، میدان هفت تیر، مفتح جنوبى، بن بست شیرودى پلاک ۲۵ ساعت 12 – 20 در معرض تماشا قرار دارد.
روزهای تعطیل: دوشنبه‌ها
مرتضی احمدی در بیانیه نمایشگاه خخود چنین گفته است:
مان من را وامیدارد که به بی زمان فکر کنم در همان حال که در بند زمان هستم میخواهم چیزی را رها از زمان ببینم آثار من ـ چه نقاشی چه مجسمه چه رسانه های دیگر در پی آفریدن فضاهایی هستند که در آنها زمان رودخانه ای جاری و بی بازگشت نباشد بلکه هرگاه لازم است لحظه ای بایستد تا بتوانم از نقطه هایی دیگر سویه های دیگر فکر را بررسی کنم. هر فرم هر رابطه ی فضایی بیانگر نوعی زمانمندی است؛ زمان در مقام ساختار تغییر و تجربه این آثار میکوشند مخاطب را وارد نظمی کنند که در آن بتواند نسبت خود را با فضا و با گذر زمان بازنگری کند.
روزهای تعطیل: دوشنبه‌ها
نمایشگاه گروهی «شفافیت»
نمایشگاه انفرادی آثار مرتضی احمدی، سیا ارمجانی، کاترین اسپریدونف، مونا آقابابایی، رامبد ایلخانی، علیرضا تغابنی، سهند حسامیان، احسان حسینی، مهران خوشرو، بهروز دارش، رضا دانشمیر، ایرج زند، امین سلطان‌پور، امیرحسین طاهری، محمدحسین عماد، هاشم فروتن، محمدرضا قدوسی، الهام گرامی‌زاده نایینی، نشید نبیان و محسن وزیری مقدم تا 6 تیر ۱۴۰۴ در گالری بی به نشانی تهران، تقاطع آجودانیه و اقدسیه، نبش کوچه توکلی شرقی، ساختمان آگُرا، طبقه B، گالری بی ساعت 12 – 20 در معرض تماشا قرار دارد.
در بیانیه این نمایشگاه آمده است:
شفافیت مفهومی تصویری و موقعیتی دست نیافتی و خیالی است. که با حوزه های مستمندی گره خورده و باز معنا شده است. شفافیت در علوم اجتماعی و اقتصادی معرف نکردی زمانی است که دسترسی داداشته و برابر را برای همگان امکان پذیر میداند و دربی ایجاد سهم بیشتر برای جامعه در نظارت و ارزیابی است.
هنرمندان متعددی از ابتدای قرن بیستم از پتانسیل های زیبای شناختی و امکانات بیانی و ویژگی های نمادین شفافیت بهره برده اند. معماران از ساختمان های شمال در معنای از دست ناین حریم خصوصی و تهدید نظارت همه جانبه و با استمارهای برای کشف ساختارهای پنهان و مطالبه پاسخگوی از مادهای قدرت استفاده نمودند و مجسمه سازان با ما نم زدایی از حجم و توده به کمی و سیالیت عزیت بوده و پایه های نمایش سطوح و رویه به سازه و هسته پرداختند.
معماری و محمه تاریخی مشترک دارند هر دو با فضا سروکار دارند و ابعاد و اندازه ها را معنایی انسانی می بخشند در پی سازماندهی و شکل دهی فضا از مجرای دست اندازی و دخل و تصرف در آن هستند و تجربه ما را از جهان می سازند خلاقیت نمایش مجموعه کاری از محمصاران و معماران دوره مدرن تا معاصر است که برخی از مفهوم شفافیت آغاز نموده و در گسترش و معنای دوباره آن کوشیده اند و برخی قابل بررسی و بازخوانی در متن شفافیت هستند شفافیت در پی ایجاد موقعیت پویا و زمینه ای فعال برای مجسمه و معماری است تا جهان خود را به منظر و اقلی مشترک سوق دهند.
پرسش از شفافیت به عنوان نقطه شروع طیف گسترده ای از شناخته شده ترین هنرمندان در کنار آثاری از هنرمندان نوظهور را گردهم آورده است. این نمایش به اشکال متفاوت تللی هنرمندان از رابطه ساختار و اسکلت بندی با رویه و سطوح بیرونی پرداخته و بررسی می کند که چگونه استفاده از مواد مواد شفاف در آثار هنری می تواند بر نحوه دید و ادراک ما تأثیر بگذارد. شفافیت نشان می دهد که ارتباط و اتصال فضاها و اشیاء چگونه میتواند بازآفرین السفری جدید باشد. جایی که سطوح شفاف کیفیتهای بصری محیط اطراف را منتقل کرده یا تشدید می کنند.
خطوط ساختاری واضح اشکار، حمل کالید را رویت پذیر می سازند. نمایش شفافیت به دور از تزیینات و پوسته از ساختار و گنه با ما نسخن میگوید آثار حاضر در زمان های متفاوتی خلق شده اند و هنرمندان این مایش به نسل ها و دوره های متفاوتی تعلق دارند چرا که شفافیت فضای فعال و چند زمانی است که باب گفتگو میان نسل ها را می گشاید و با نمایش کنش و فرایند ساختن خط زمان را دستکاری کرده گذشته و آینده را به هم نزدیک می کند.
شفافیت همواره در پی عبان سازی چیزی است خود را به نفع واقعینی کنار میکنند تا موقعیت حضور و به دست آوردن را فراهم سازد و ما را به کاوش و انکشاف دعوت نماید امر نادیدنی را دیدنی می کنند. شفاف بدهی و غیر خود شایانه است. امکان بالقوه گسترش و حرکت و درهایت زمان را با خود دارد با کاهش ماده خود را از ایستایی و قطعیت رها ساخته به ابدیت و ثابت می پیوندند مرز میان انسان و اشیاء را به عقب می راند. محدود و منحنی می کنند و به انسانی تر شدن مکان می انجامد.
دیوارهای شیشانی و فصلی سیل و بی مرز کالری می محملی مشترک برای همنشین کار معماری و مجسمه سازی و زمینهای مناسب برای بارخونی مفهوم شقاقیت است. هر شیشه و هوای تصویر و فضا را قطعة القطعة ولج و معوج می کند. مرزهای خطی رایج را محدودی و فضای مرید تعریف می نماید حدود و معابر به به حالی حالی و و شکاف تغییر ملیت له و فضا و منطقه ای برای سکی برای تامل می سازد. محلی الت برای پرسش از امکان تحقق صفاقیت که چگونه ساختارهای عیان و فضاهای پیوسته و سیال توهم تقاقیت ایجاد می نمایند. در حالی که همزمان آنچه در بست گفته است پنهان می کنند.
نگار نادری‌پور
