به گزارش پلاتو هنر، موسیقی تلفیقی یکی از خلاقانه‌ترین گونه‌های موسیقی است، به همین دلیل که مرزهای موسیقی رو می‌شکند و دو یا چند سبک موسیقی متفاوت رو با هم ترکیب می‌کند و باعث خلق صداهای جدید و منحصر به‌فرد می‌شود و می‌تواند به نوعی زبان مشترک فرهنگی بین نسل‌ها و اقوام مختلف محسوب شود. در ادامه به جدیدترین آثار موسیقی تلفیقی که به تازگی منتشر شده اند، می‌پردازیم.
موسیقی تلفیقی «تو»؛ در فراق عشق
آلبوم موسیقی «تو» نتیجه همکاری جوادشاهی آهنگساز، رادمهر علیپور خواننده و ایمان زندی شاعر است که در حوزه موسیقی کلاسیک تلفیقی منتشر شده است. فضای عاشقانه‌ی این اثر، حکایت از رنج همیشگی عشق یعنی فراق، احساس دلتنگی، امید و بازگشت دارد. مفهوم و فضای کلی قطعات با کلام این مجموعه، به قلم خانم مریم علیدادی به تصویر کشیده شده است.
این آلبوم موسیقی شامل قطعات «سکوت شب»، «فراق»، «عبور»، «بعد از تو»، «رویای پروانه»، «با تو»، «هیاهو»، «کهنه آیینه»، «دوستت دارم» می‌شود.
تک‌نوازی تار نشان‌دهنده ترکیب ساختار آوازی و بداهه‌نوازی دستگاهی است. سازهای بادی و زهی ازجمله فلوت، ابوا، کلارینت، هورن، پیانو، ویولن، ویولا، ویولنسل و کنترباس به همراه سازهای کوبه‌ای در ساخت این آلبوم موسیقی مشارکت دارند.
فلوت: ناصر رحیمی، ابوآ: فرشید حفظی فرد، کلارینت: محمد حسین پور معین، باسون: علیرضا متوسلی، هورن: فرشاد شیخی، پیانو: مازیار بازگیر، ویلن و ویولا: علیرضا دریایی، دنیال جورابچی، امین عطایی، ویلنسل: کریم قربانی، کنترباس: پورنگ پورشیرازی، متین عابدی، تار: مجید درخشانی، جواد شاهی، کوبه ای: بابک پیمانی، هم آوایان: ایمان زندی، امین سماواتی، عباس معالجی.
در ادامه شنونده قطعه موسیقی «بعد از تو» از این آلبوم باشید:
موسیقی تلفیقی «آولاکو»،گفت‌وگو محور شاعرانه
آلبوم موسیقی «آولاکو» اثری از گودرز قوامی و افشین آرام و با آهنگسازی افشین آرام به تازگی منتشر شده است. این آلبوم در سبک تلفیقی و شامل ۱۲ عدد قطعه موسیقی «راه»، «چی بگوم»، «اسیر»، «فکلاش»، «کاسِ آو»، «دست فروش»، «بهار» و «دوم» است که ترانه های آن توسط گودرز قوامی سروده شده است.
تعدادی از قطعات این آلبوم با لهجه محلی همراه‌اند که فضایی نزدیک به ادبیات فولکلوریک و بومی ایران فراهم می‌آورد و به موضوعات عشق، امید، درگیری‌های درونی و سرنوشت می‌پردازند.
گودرز قوامی نه تنها به عنوان شاعر، بلکه با گویندگی خود همراه شعر و موسیقی را به تجربه‌ای گفت‌وگو محور و شخصی بدل کرده است. تقابل مقام و ساده‌گویی: از یک سو موسیقی تلفیقی و نوازندگی پیشرفته افشین آرام و از سوی دیگر زبان ساده و بومی، آلبوم پل زننده میان دنیای حرفهای و مردم‌پسند است.
شنونده قطعه موسیقی «بَخوشته شانس» باشید:
موسیقی تلفیقی «آولاکو»، گفت‌وگو محور شاعرانه
آلبوم موسیقی «کلاژ» شامل ۱۰ قطعه است که با عناوینی چون «تانگو صفر»، «حرفهای خالی»، «نیرا»، «قلب پرنده»، «بچه‌ها بازی می‌کنند»، «والس ب»، «فصل آشوب»، «آن لحظه»، «بیتا» و «آتش خاکستری» به تازگی منتشر شده است.
عجمی بختیاروند نوازنده، آهنگساز و مدرس موسیقی ایرانی است که با تخصص در پیانو و آکاردئون، ترکیبی از موسیقی و سازهای غربی و ایرانی را دنبال می‌کند.
قطعات «تانگو صفر» و «والس ب» نشان می‌دهد که بافت کلاسیک غربی در هم‌نشینی با سازها و فرم‌های ایرانی استفاده شده است و از تانگو تا والس، از قطعات آرام و ملایم تا لحظات پراضطراب فضای گسترده‌ای در موسیقی دیده
این قطعات، اقتباسی آزاد از الگوهای ملودی و ریتم غربی‌اند که با حس و فضای ایرانی عجمی بختیاروند درآمیخته‌اند اما قطعاتی مانند «حرفهای خالی» یا «قلب پرنده» روایت‌گری درونی را پیاده می‌کنند. ترکیب آکاردئون و پیانو باعث شده شنونده بین حس غربی و حس ایرانی در نوسان باشد.
آلبوم موسیقی «کلاژ» اثر جسوری است در هم‌آفرینی ژانرها و احساسات فضایی را می‌سازد که گویی شنونده در تجربه‌ای تصویری، احساسی و ذهنی قرار می‌گیرد. همان‌گونه که عنوان آلبوم اشاره دارد، مجموعه‌ای از ژانرهای مختلف در کنار هم چیده شده تا تصویری تلفیقی از احساسات و فضاهای متضاد بسازد و اجازه می‌دهد احساسات آزادانه‌تر منتقل شوند و شنونده با تخیل خود با موسیقی همراه شود.
در ادامه شنونده قطعه موسیقی «تانگو صفر» باشید:
بیشتر بخوانید:
