به گزارش پلاتو هنر، اولین فیلم کنسرت «هری پاتر» شب گذشته 10 خرداد ماه، با استقبال بیش از 6 هزار نفری طرفداران مجموعه هری پاتر در دو سانس 20 و 22 در سالن هتل اسپیناس پالاس برگزار شد.
این رویداد که با همکاری پلتفرم فیدیبو و والگلد برای اولین بار در ایران اجرا شد، ترکیبی از اجرای زنده موسیقی و نمایش سکانسهای کلیدی هشت فیلم هری پاتر بود. این برنامه که پیشتر در ۳۷ کشور جهان اجرا شده بود، ایران را به سیوهشتمین مقصد این تجربه موسیقایی سینمایی تبدیل کرد.
اولین فیلم کنسرت «هری پاتر»؛ فضایی سرشار از نوستالژی
ساعتی پیش از آغاز برنامه، سالن مملو از طرفدارانی بود که با شور و شوق در انتظار شروع بودند. بسیاری از آن ها لباسهای فرم هاگوارتز را به تن داشتند. رداهای سیاه با نشانهای گروههای چهارگانه، شالگردنهایی به رنگهای سرخ و طلایی گریفیندور، زرد و سیاه هافلپاف، آبی و نقرهای ریونکلا و سبز و نقرهای اسلیترین. برخی چوبدستیهای جادویی را با دقت در دست گرفته بودند، گویی آمادهاند طلسمی اجرا کنند یا به نبرد با دیوانه ساز ها آمده اند.
ارکستر سمفونیک، متشکل از بیش از ۱۰۰ نوازنده حرفهای به رهبری سینا خیرآبادی و با نظارت هنری سینا صالحی، با اجرای قطعه نمادین «Hedwig’s Theme» اثر جان ویلیامز برنامه را آغاز کرد.
این ملودی که یادآور اولین لحظات ورود هری به دنیای جادوگری است، با هماهنگی دقیق با تصاویر «هری پاتر و سنگ جادو» روی پرده، موجی از احساسات را برانگیخت. نتهای ظریف ویولنها و عظمت سازهای بادی، گویی تماشاگران را از تهران به دیاگون اَلی و تالار بزرگ هاگوارتز منتقل کرد.
هر قطعه، از آثار پرشکوه جان ویلیامز در سه فیلم اول گرفته تا ملودیهای احساسی پاتریک دویل در «هری پاتر و جام آتش»، نیکلاس هوپر در «محفل ققنوس» و الکساندر دسپلا در «یادگاران مرگ»، بهصورت زنده و همزمان با سکانسهای مرتبط نواخته شد.

یکی از لحظات خاص برنامه، اجرای قطعه «Lily’s Theme» اثر الکساندر دسپلا بود که با نمایش فلاشبکهای زندگی سوروس اسنیپ و عشق ابدیاش به لیلی پاتر همراه شد. صدای لطیف ویولنها که با آواز عمیق گروه کرال درهمآمیخته بود، عمق احساسات این صحنه را به زیبایی بازتاب داد.
اجرای «The Resurrection Stone» نیز با پخش لحظه بازگشت هری به سوی دوستان و عزیزان ازدسترفتهاش در «یادگاران مرگ – بخش دوم»، احساسات حضار را به اوج رساند. صدای نرم و غمانگیز سازهای زهی، همراه با آواز گروه کرال، این لحظه را به یکی از تأثیرگذارترین بخشهای کنسرت تبدیل کرد.
سکانسهای حماسی نبرد هاگوارتز در «یادگاران مرگ – بخش دوم» با اجرای زنده قطعات «Statues» و «Courtyard Apocalypse» اثر دسپلا به اوج خود رسید. وقتی تصاویر رویارویی هری و ولدمورت در حیاط هاگوارتز روی پرده ظاهر شد، ضربات قدرتمند درامها و صدای هماهنگ سازهای بادی، سالن را به لرزه درآورد.
در لحظه نمایش طلسم پاترونوس در «زندانی آزکابان»، صدای گروه کرال و سازهای زهی، گوزن نقرهای هری را چنان واقعی جلوه داد که موجی از تشویق و فریادهای هیجانزده در سالن طنینانداز شد.
اجرای قطعه «Obliviate» همراه با سکانس فرار هری، هرمیون و رون از دست مرگخوارها، حضار را به فضای پرتنش و عاطفی «یادگاران مرگ» برد. هماهنگی موسیقی زنده با تصاویر، گویی تماشاگران را به دل جنگلهای تاریک و مخفیگاههای سهگانه جادویی منتقل کرد. نتهای عمیق و احساسی این قطعه، همراه با تصاویر پراضطراب، حس خطر و همبستگی میان شخصیتها را بهخوبی منتقل کرد.
این رویداد، با تهیهکنندگی وحید خالقی، از نظر کیفیت اجرا و هماهنگی بصری صوتی استانداردی در سطح جهانی ارائه داد.
اجرای قطعات موسیقی با تنوع و عمقی چشمگیر همراه بود. آثار جان ویلیامز که در سه فیلم اول حالوهوای معصومانه و جادویی دنیای هری پاتر را منتقل میکنند، با دقت و ظرافت نواخته شدند.
ملودیهای پاتریک دویل در «جام آتش» با ریتمهای پرانرژی و دراماتیک، حس رقابت و خطر را زنده کردند. موسیقی نیکلاس هوپر در «محفل ققنوس» با تمهای تاریکتر و عمیقتر، فضای مبارزه علیه تاریکی را بهخوبی بازتاب داد. در نهایت، آثار الکساندر دسپلا در «یادگاران مرگ» با عمق احساسی و تنوع ریتمیک، داستان را به اوج حماسی و عاطفی خود رساندند.
فیلم کنسرت «هری پاتر» بیش از یک اجرای موسیقایی بود؛ جشنی بود برای عشق به داستانی که نسلها را شیفته خود کرده است. این رویداد نشان داد که وقتی موسیقی و سینما با هنر و تعهد پیوند بخورند، میتوانند لحظاتی خلق کنند که تا ابد در خاطر میمانند. برای پاترهدهای ایرانی، این شب نهتنها یک کنسرت، بلکه سفری جادویی به قلب هاگوارتز بود. از لحظهای که نتهای «Hedwig’s Theme» در سالن طنینانداز شد تا آخرین تشویقهای پرشور، تماشاگران در دنیای جادوگری غرق شده بودند.
فیلم کنسرت «هری پاتر»، 17 خرداد 1404 بار دیگر در سالن اصلی هتل اسپیناس پالاس در دو سانس اجرا میشود.

بیشتر بخوانید: