به گزارش پلاتو هنر، محمدرضا سروستانی از سال ۱۳۹۲ بازیگری در تئاتر و سینما را شروع کرد و در فیلم های زیادی به ایفای نقش پرداخته است. این هنرمند ساخت فیلم کوتاه خود با عنوان منحط را به پایان رسانده که برای پخش بین المللی این فیلم با شرکت بین المللی پیکادو همکاری می کند.
با این کارگردان و بازیگر گفتگویی انجام دادیم که از نظرتان می گذرد:
از چه زمانی وارد عرصه هنر شدید؟
من متولد اسفند ماه سال ۱۳۷۵ هستم و از سال ۱۳۹۲ به صورت حرفه ای کار را در عرصه هنر شروع کردم. در ابتدا بیشتر مطالعه می کردم و به صورت تجربی کار تئاتر را آغاز کردم. از فروردین ۱۳۹۳ در تالار محراب با یک گروه تئاتر به صحنه می رفتیم. بعد از آن در ورکشاپ های موسسه کارنامه شرکت می کردم و سعی می کردم در هر ورکشاپ معتبری شرکت کنم. بعد از مدتی تحقیقات در زمینه مطالعه تاریخ سینما را به صورت تخصصی شروع کردم و فیلمسازی را دنبال کردم. سال ۱۳۹۵ که تئاتر کار می کردیم سریال دلدار را بازی کردم و بعد از آن در سریال های خانه امن، همبازی، جیران، آقای قاضی و در فیلم های سینمایی مصلحت، هناس و… به ایفای نقش پرداختم. همچنین برای فیلم پوست شیر انتخاب شدم که خوشبختانه با استقبال مخاطبان مواجه شد. همچنین تا به امروز در ۲۴ فیلم کوتاه بازی کردم که در ۲۳ فیلم نقش اصلی بودم.
کمی درباره فیلمی که کارگردانی آن را بر عهده داشتید، صحبت کنید.
ساخت فیلم کوتاه منحط به تهیه کنندگی صدرا صحیفی به پایان رسید و مرحله ساخت موسیقی آن که فرید حامدی آهنگسازی موسیقی این فیلم را بر عهده گرفته است نیز تمام شده. پیش تولید این فیلم کوتاه از سال گذشته آغاز و فیلمبرداری آن به مدت ۱۱ روز در تیر ماه انجام شد. موضوع این فیلم کوتاه تجاوز است و چون این موضوع همیشه دغدغه شخصی من بود تصمیم گرفتم این فیلم کوتاه را بسازم. من سال ها به موضوع این فیلم فکر کردم و چندین بار با افرادی که مورد تجاوز قرار گرفته بودند صحبت کردم در نتیجه مدتی را به تحقیق و بررسی درباره عوارض و مشکلات بعد از تجاوز اختصاص دادم. متاسفانه فردی که مورد تجاوز قرار می گیرد با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند و این موضوع جامعه را هم درگیر خواهد کرد. تجاوز در سراسر دنیا وجود دارد و در هر رده سنی و با هر جنسیتی این اتفاق رخ می دهد. هدف اصلی من اطلاع رسانی در این زمینه است و امیدواریم بتوانیم قدم کوچکی در این زمینه و برای آگاهی سازی همه سنین انجام دهیم. تدوین این فیلم کوتاه توسط عماد خدابخش انجام شده است که تدوین آن شش ماه زمان برد. همچنین این فیلم کوتاه ۳۰ دقیقه است و به زودی اطلاعات دقیق تری از این فیلم انعکاس می یابد. بازیگران این فیلم کوتاه بهزاد خلج، نیلوفر کوخانی، حسین دالمن، نیوشا آخشی، نعیم بختیاری، زهیر جعفری، یاشار صیامی و… هستند.
چرا فیلم های کوتاه برخلاف فیلم های بلند کمتر به عرصه های بین المللی ورود می کنند؟
طبق تجربه ای که در چند سال اخیر داشتم و با عزیزانی که فیلم کوتاه کار می کنند در ارتباط هستم مهم ترین موضوع این است که مشکلات زیادی در حوزه پخش داریم یعنی پخش کننده واقعی و درست در حوزه فیلم کوتاه وجود ندارد. من خودم فقط فرید حامدی مدیر شرکت بین المللی پیکادو را می شناسم که از هنرمندان این حوزه حمایت می کند و برای فیلم منحط از تجربه ها و راهنمایی هایش خیلی استفاده کردیم. در حوزه فیلم بلند هم افراد کمی فعالیت می کنند و اگر درباره فیلم کوتاه با آنها صحبت کنیم به سرعت جواب منفی می دهند.
ممکن است علت مخالفت این موضوع باشد که فیلم کوتاه از نظر آنها بازخورد ندارد؟
به نظر من فیلم های کوتاه خیلی بازخورد بیشتری نسبت به فیلم های بلند دارد. همچنین پروسه مجوزها هم کمتر است و آثار بیشتری تولید می شود در نتیجه دستشان در پخش بین المللی بازتر است زیرا اگر بخواهیم یک فیلم بلند را به کشورهای دیگر بفرستیم از داخل کشور خودمان هم باید مجوز بگیریم در غیر این صورت توقیف می شود. خیلی ها چون اسم فیلم کوتاه می آید آن را در شان خودشان نمی دانند. حتی در بین بازیگران وقتی برای فیلم کوتاه با آنها وارد مذاکره می شویم به سرعت ناراحت می شوند. فیلم های کوتاه در دنیا تاثیرگذاری عمیقی داشتند به عنوان مثال قانون اعدام به کمک یک فیلم کوتاه عوض شد. در خارج از کشور به فیلم کوتاه خیلی اهمیت می دهند و نگاه درست تر و کامل تری دارند ولی متاسفانه در کشور ما این طور نیست. به عنوان مثال پخش کننده فقط می گوید من متعهد می شوم که فیلم را به ۱۲۰ فستیوال بفرستم در صورتیکه این کار از پایه و اساس اشتباه است و علت آن ناآگاهی این افراد است.
خیلی ها می گویند علت این بی توجهی این است که فیلم کوتاه بازخورد مالی ندارد، نظر شما چیست؟
اتفاقا برعکس است زیرا فیلم کوتاه بازخورد مالی دارد و به صرفه تر است. یک کارگردان یک فیلم بلند را با هزینه نیم میلیون دلار می سازد ولی چقدر امکان دارد آن فیلم با رقبای خارج از کشور بتواند موفق شود؟ خیلی از فستیوال های فیلم بلند محدودیت دارند در نتیجه فیلم ایرانی شانس کمتری نسبت به فیلم های دیگر دارند. فیلم کوتاه مثلا با ۳۰ هزار دلار ساخته می شود و ممکن است از یک فستیوال ۱۰ هزار دلار جایزه بگیرد در نتیجه برای سرمایه گذار بهتر خواهد بود. موضوع اصلی این است که آگاهی درستی در این زمینه وجود ندارد. موضوع مهم دیگر این است که ما هیچ پلتفرم مدون که از فیلم کوتاه حمایت کند نداریم در حالیکه باید فرهنگ سازی شود تا مخاطب بیشتر با فیلم کوتاه آشنا شود.
به عنوان سوال پایانی آیا در نظر دارید به عرصه فیلم بلند ورود کنید؟
قطعا دوست دارم ولی تا زمانیکه بتوانم حرفم را با فیلم کوتاه بزنم دوست دارم بیشتر در این حوزه فعالیت کنم. همچنین بعد از فیلم کوتاه دوست دارم مینی سریال کار کنم زیرا به نظر من تاثیرگذاری زیادی خواهد داشت.
