پیشنهاد فیلم برای روز جهانی هنر
هنر در اشکال متعددی وجود دارد. مقوله‌های رسمی ابتدا شامل معماری، نقاشی، مجسمه‌سازی، موسیقی، ادبیات و رقص بودند و بعدها، سینما به عنوان هنر هفتم در سال 1911 توسط استاد و منتقد برجسته سینما، ریچیوتو کانودو، اضافه شد. در کنار این دسته بندی هنرهایی دیگری من‌جمله طراحی، عکاسی و خوشنویسی ،در کاربردهای حرفه ای مانند معماری، طراحی مد، صنایع دستی چوب و طراحی جواهرات و در هنرهای نمایشی از رقص، تئاتر و موسیقی را باید نام برد که جزو دسته بندی های هنر قرار می گیرند.
15 آپریل در چهلمین نشست کنفرانس عمومی یونسکو در سال 2019 روز جهانی هنر اعلام شده است. نامگذاری این روز به افتخار تولد لئوناردو داوینچی و به عنوان نماد صلح جهانی، آزادی بیان، برادری، ملل و فرهنگ های مختلف و همچنین اهمیت هنر در زندگی انسان می باشد.
روز هنر می تواند دلیلی باشد تا افراد را به دیدن چیزهای زیبایی که پیرامون خود می بینند، دعوت کند. یادآوری این روز اجازه می دهد تا قدرت هنرها به رسمیت شناخته شود و مردم با تعاریف خود از اشکال هنر ایده ها و خلاقیت های خود را بیان کنند. از سویی دیگر این روز نیز می تواند پلی باشد که تعامل میان فرهنگ ها، سلیقه ها و سبک های متفاوت جهان شکل بگیرد.
به مناسبت این روز ما در اینجا به معرفی آثار سینمایی پرداخته ایم که موضوع آنها اشکال مختلف هنر می باشد، تا اینگونه به شناخت انواع مختلف هنر و برجسته کردن مضامین خاص هنر دست یافته باشیم.
1.پای چپ من
بازیگران: دانیل دی لوئیس، برندا فریکر، ری مک‌آنالی، هیو اوکانر، فیونا شاو و سیریل کیوزاک.
کارگردان : جیم شریدان، فیلم نامه نویس: شین کاناگتون، جیم شریدان و کریستی براون بر پایه کتاب پای چپ من ، تدوین : جی. پاتریک دافنر، فیلم بردار : جک کنروی، موسیقی: المر برنشتاین، تهیه کننده : جرمی داسن، دارن آرونوفسکی و آری هندل ، شرکت توزیع‌کننده: پالاس پیکچرز، شرکت تولید کننده : فیلم فرندیل، فیلم گرانادا و رادیو تلویزیون ایرلند.
سال تولید : 1989
محصول : ایرلند و انگلیس
زمان : 103 دقیقه
درباره فیلم :
«پای چپ من» بیوگرافی شگفت انگیز است، الهام بخش و بسیار تأثیرگذار از یک بیمار مبتلا به فلج مغزی، به کارگردانی جیم شریدان است. این فیلم قصه مردی ایرلندی بنام براون است که فقط پای چپ خود را قادر است کنترل کند و بازی کند. او با چنین شرایطی در یک خانواده فقیر تبدیل به نویسنده و هنرمندی می شود.
دلیل عملکرد برجسته فیلم، قلب هزاران مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه ساختاری آشنا دارد که همان لحظات ابتدایی مشخص می شود که یک بیوگرافی معمولی را به تصویر می کشد، اما با این وجود اثری لطیف و دیدنی است، که کارگردان سراسر به خلق سکانس های دراماتیک و شاعرانه می پردازد و لحنی دلپذیر شور و اشتیاق زندگی براون نشان می دهد.
به طوری که به راحتی می‌توانست به سمت فضایی احساساتی سوق پیدا کند و به عنوان یک فیلم دل‌گرم کننده که بر یک مصیبت فائق شده، نامید، اما به دلایلی از جمله کارگردانی خوب، بازیگری باشکوه دنیل دی لوئیس و هیو اوکانر، قصه پردازی زیبا مانع رقم خوردن چنین اتفاقی می شود.
«پای چپ من» به تصویر کشیدن مردی است که بر فشار و رنج های باورنکردنی غلبه می کند و آثار فوق العاده چشمگیری خلق می کند. دنیل دی لوئیس همخوانی تمام با شخصیت داستان دارد زیرا او قلب و روح خود را به شخصیت داستان می بخشد. آنچه او به تصویر می کشد، تحسین برانگیز است. این یک تصویر بسیار مؤثر و واقع گرایانه از فردی است که از فلج مغزی رنج می برد، که دی لوئیس با حالت و بیان فیزیکی سخت، اثر را تماشایی کرده تا مخاطب بتواند روح تسلیم ناپذیری را تجربه کند.
2.عکس یک‌ساعته
بازیگران: رابین ویلیامز، کانی نیلسن، میشل وارتان و گری کول.
کارگردان: مارک رومنک، فیلم نامه نویس: مارک رومنک، تدوین: جفری فورد ، فیلم بردار: جف کرونن‌وث ، موسیقی: راینهولد هایل، تهیه کننده : کیلرز فیلم، جان ولز پروداکشن، شرکت توزیع‌کننده: ای ۲۴ ، شرکت تولید کننده: پاملا کوفلر، کریستین واچون و استن ولودکوفسکی.
سال تولید : 2002
محصول : آمریکا
زمان : 96 دقیقه
درباره فیلم :
«عکس یک ساعته» پرتره ای موثر از یک عکس است. روایت فیلم درباره سیمور، یک تکنسین عکس که در در فروشگاه بزرگ مار می کند. او تنها زندگی می کند، هیچ دوست و زندگی عاشقانه ای ندارد و فقط برای کارش زندگی می کند که آن را یک خدمت حیاتی می داند.
از نوع عنوان فیلم، «عکس یک ساعته» ممکن است یک تریلر متوسط به نظر برسد، اما اگر اینطور فکر کنید، غافلگیر خواهید شد. این یک فیلم کوچک هوشمندانه است که هم به عنوان یک تریلر روانشناختی و هم به عنوان یک مطالعه شخصیتی آدم ها جذاب عمل می کند.
رومانک از طریق استفاده از نور طبیعی، عکاسی سینمایی استثنایی، به مخاطب این امکان را می دهد لحظاتی و جزئیاتی توجه کند که اغلب کارگردانان آن را نادیده می گیرند. بدون اینکه توجه مخاطب به خاطر جلوه‌های ویژه مضحک، دوربین‌های پریشان یا یک طرح از هم گسیخته پرت شود، یک احساس صلح آمیز، عمیق و متفکرانه به روایت و دیالوگ وجود دارد که توسط موسیقی متن مضاعف می شود. شما می‌توانید با شخصیت‌ها همذات پنداری کنید، زیرا آنها مثل شخصیت های فانتزی هالیوودی نیستند – بلکه افراد روزمره واقعی و قابل شناسایی هستند که مثل مردم واکنش نشان می‌دهند.
رومانک، وقت خود را برای روایت داستان صرف می‌کند، اما این موضوع، «عکس یک ساعته» را خسته‌کننده نمی‌کند. برعکس، به مخاطب این امکان را می‌دهد که جهان شخصیت سیمور را کشف کند و به بیننده اجازه می‌دهد تا نسبت به او احساس همدردی کند.
3.ردپای نفس
بازیگران: پل آنتونیو، دیا باتال و قلمدار.
کارگردان: مارتین کوپر، تدوین : مارتین کوپر ، فیلم بردار : آدریان استوری، تهیه کننده: کو شارما، مارتین کوپر، تام سولو و آدریان استوری.
سال تولید : 2018
محصول : آمریکا.
زمان : 83 دقیقه
درباره فیلم :
مارتین کوپر با «ردپای نفس» به بررسی خوشنویسی معاصر می پردازد، مهارت ها و داستان های 12 هنرمند را معرفی می کند که در سراسر جهان نشانه های خود را نشان می دهند و در عین حال به ارتباط مدرن یک هنر باستانی فکر می کنند.
این مصاحبه ها با 12 هنرمند بیننده را به سفری بصری در ژاپن، انگلیس، آمریکا، ترکیه، مصر و فراتر از آن می برد و شامل فیلم های مسحورکننده از تکنیک های ماهر خوشنویسان و آثار هنری خیره کننده، و همچنین نگاه های صمیمی. از خانه ها، استودیوها و مناظر فراتر از آنها.
مستند «ردپای نفس» با کاوش در میراث هنر خوشنویسی به خطاطان معاصر تمرکز می کند و به زندگی، فلسفه ها و شیوه های آنها نگاهی عمیق می اندازد.
شاید این نکته مهم باشد کوپر در مصاحبه ای اذعان داشت که: «با وجود همه راحتی و جذابیت های خیره کننده با تکنولوژی بالا در دنیای مدرن، انسان ها همچنان به دنبال معنویت و ارتباطات از طریق ابزارهای اساسی ساده هستند. رابطه طبیعی بین ذهن و بدن، احساسات و بیان خود را می توان از طریق هنر منتقل کرد، اما شاید هیچ کجای دیگر به اندازه حرکت ساده جوهر روی کاغذ، خام و مستقیم نباشد».
4.مربع
بازیگران: الیزابت ماس، دومینیک وست و تری نوتاری.
کارگردان: روبن اوستلوند، فیلم نامه نویس: روبن اوستلوند، تدوین: روبن اوستلوند و یاکوب سیچر شولسینگر، فیلم بردار: فردریک ونزل، تهیه کننده: اریک همندورف و فیلیپ بوبر.
سال تولید : 2017
محصول : سوئد، آلمان، فرانسه و دانمارک.
زمان : 142 دقیقه
درباره فیلم :
داستان فیلم« مربع » درمورد کریستین متصدی موزه هنر ایکس رویال (کاخ سلطنتی سابق) در استکهلم است که در حال آماده شدن برای نمایشگاهی جدید است، اما او با داستان های دیگری مواجه می شود.
فیلم با فیلمنامه مبتکرانه خود مخاطب تحت تأثیر میزان زمینه موضوعی فیلم قرار می گیرد و او را به فکر کردن به جنبه های منفی سرمایه داری، رابطه بین افراد پردرآمد و کم درآمد، انسان متمدن در مقابل انسان حیوانی، نظم در مقابل هرج و مرج و نوع دوستی در مقابل فردگرایی سوق می کند.
کارگردان با بازی گرفتن کاملاً خوب از بازیگران، به صورت ظریف، کمی پرخشاگرانه و طنزگونه نقدهای اجتماعی و موقعیت‌های پوچ را به تصویر می کشد.علاوه بر این باید اشاره کرد که اگرچه فیلم در یک محیط شهری می گذرد، اما فیلمبرداری آن بسیار زیباست.
با این حال، « مربع » جاه‌طلبی‌های بی‌نظیری ( همانند موضوع دزدی و اجرای یک هنرمند «روس» در طول یک شام بزرگ) دارد که این جاه طلبی ها به دلایلی برای ارزش مضاعف برای دیدن فیلم تبدیل می شود.
« مربع » یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۱۷ است. فیلمی به‌عنوان یک اثر هنری بسیار موفق است که قادر است ایده‌های بیننده را درباره خودش و رابطه‌اش با جامعه به چالش می‌کشد.
5.نمایش
بازیگران: میشل ویلیامز، هانگ چائو، جاد هیرش، آندره بنجامین، هدر لاولس و آماندا پلامر.
کارگردان: کلی رایشارت ، فیلم نامه نویس: کلی رایشارت و جاناتان ریموند، تدوین: کلی رایشارت، فیلم بردار: کریستوفر بلوولت، موسیقی: اتان رز، تهیه کننده : نیل کاپ، انیش ساوجانی و وینسنت ساوینو ، شرکت توزیع‌کننده: ای ۲۴ ، شرکت تولید کننده: فیلم سایلنس، محصول کشور: آمریکا.سال تولید : 2022
درباره فیلم :
داستان فیلم درباره مجسمه‌سازی است که برای افتتاح یک نمایش جدید آماده می‌شود، باید زندگی خلاقانه‌اش را با درام‌های روزمره خانواده و دوستان، در پرتره پر جنب و جوش و خنده‌دار کلی رایشارت از هنر و صنایع دستی متعادل کند.
لیزی کار (میشل ویلیامز)، مجسمه‌سازی است که در حال تکمیل مجموعه‌ای از پیکره‌های سرامیکی است که قرار است در یک نمایشگاه گالری ارائه کند. ما او را در طول فیلم می‌بینیم که روی مجسمه‌های گلی کوچک کار می‌کند – همه زن‌ها، هر کدام حدود یک فوت قد دارند، برخی روی میله‌ها نصب شده‌اند، همه با سطحی عمداً ناهموار و تکه تکه‌ای که اگر از نزدیک باشید ممکن است ناجور و صیقل‌نشده به نظر برسد. به آن، اما وقتی کمی عقب می ایستید، ظرافت زیبایی شناختی سبک او را می بینید. او مجسمه‌هایی از شخصیت‌های زن می‌سازد که به دلیل نداشتن خط کامل، کمی شبح‌آلود به نظر می‌رسند، اما این بخشی از طراحی آنهاست، و این کیفیت با رنگ‌های شگفت‌انگیز ظریف متعادل می‌شود. با آنها نقاشی شده اند که بیانگر زندگی درونی آنهاست.
این جادوی اجرای ویلیامز است که نقش زنی را بازی می‌کند که هنرش همچون سفری عمیق درونی است.
«نمایش» یک هنرمند زن با تجربه را در حال کار به تصویر می‌کشد، کسی که در تلاش برای ایجاد و حفظ جایگاهی در قلمرو حرفه‌ای هنرش است، و در اینجا، رایشارت باعث می‌شود نگرانی‌های اخلاقی و اقتصادی آثار قبلی‌اش آتش زیبایی‌شناختی بگیرد. «نمایش» نمی خواهد ساخت آثار هنری را آسان جلوه دهد. می‌خواهد تنش یک زندگی خلاقانه و هزینه‌هایی که چنین فداکاری به نام گفتن «من این کار را کردم» را به تصویر بکشد.
6. ببین چگونه می‌دوند
بازیگران: سم راکول، سرشه رونان، آدرین برودی، روث ویلسون، ریس شیراسمیت، هریس دیکینسون و دیوید اویلوو.
کارگردان: تام جورج، فیلم نامه نویس: مارک چپل، تدوین: گری دولنر و پیتر لمبرت، فیلم بردار: جیمی دی. رمزی، موسیقی: دانیل پمبرتن، تهیه کننده: دامیان جونز و جینا کارتر.
سال تولید : آمریکا و انگلیس
محصول : روسیه و ایتالیا
زمان : 98 دقیقه
درباره فیلم :
داستان فیلم روایتی در دهه 1950 است که یک تهیه‌کننده فیلم در لندن تصمیم می‌گیرد تا نمایشنامه محبوب «تله‌موش» اثر آگاتا کریستی را در یک فیلم اقتباس کند، اما وقتی اعضای گروه تولید به قتل می‌رسند، همه چیز از ریل خارج می‌شود. بازرس استوپارد و پلیس تازه‌کار استاکر، خود را در میان رازی گیج‌کننده به سبک آگاتا کریستی می‌یابند.
« ببین چگونه می‌دوند » فیلمی خنده دار و جمع و جور با فیلمنامه ای جذاب و بازیگران پر ستاره است. تعادلی بین ادای احترام به آگاتا کریستی و همچنین ساختن برخی شوخی‌ها از طرف تام جورج وجود دارد. سام راکول و سائورس رونان یک دوتایی عالی روی صفحه نمایش می سازند.
« ببین چگونه می‌دوند » یادآوری این است که می توان یک فیلم عالی بدون نیاز به مقدار زیادی سی جی آی، بودجه هنگفت و بازیگران انبوه ساخته شد. فیلمنامه این فقط به خوبی نوشته و به تصویر کشیده شده است و با دوربین درخشان کار می کند، اثری تماشایی را ایجاد کرده که یادآور حال و هوای آثار وس اندرسون می اندازد.
این فیلم، اثری سرگرم کننده که شما را تا آخر فیلم در تعلیق نگه می دارد، پیچیدگی های معمولی وجود دارد اما مخاطب را نا امید نمی کند. اگر شما به حال و هوای یک معمای قتل سرگرم کننده علاقه دارید، همانند «چاقوکشی» و نیز آثار وس اندرسون، پس امیدوارم نگاهی به « ببین چگونه می‌دوند » داشته باشید.
