11 اسفند 1402
1:32 ب.ظ

گروه موسیقی «تارنوش»؛ تجربه پرانرژی‌ترین موسیقی تلفیقی ایرانی

آنچه در این گزارش می‌خوانید

گروه موسیقی تلفیقی «تارنوش»؛ گروهی که انرژی، امید، حرکت، امید و روشنی را به مخاطب تزریق می‌کند.

به گزارش پلاتو هنر، گروه موسیقی تلفیقی «تارنوش» به سرپرستی بهنام جهانبیگلو به صورت حرفه‌ای فعالیت خود را از اردیبهشت 1402 آغاز کرده‌است. آلبوم «تارنوش» اولین آلبوم رسمی این گروه موسیقی چهارشنبه 16 اسفند منتشر خواهد شد.

آلبوم موسیقی «تارنوش» شامل 11 قطعه «بزم»، «دوست»، «گیس»، «مست»، «سماع»، «سور»، «دِه»، «خشت»، «رَزم»، «سِیر»، «نوروز» می‌شود.

سازهای ملودیک آلبوم موسیقی «تارنوش» سازهای تار، سه‌‌تار، سنتور، نی و کمانچه هستند. همچنین خواننده سوپرانو با آواخوانی روی ملودی‌های اصلی می‌خواند. در بک‌گراند هم سازهای ریتمیک گیتار بیس، درامز، دف و تمبک هم سازهای ملودی را همراهی می‌کنند. ساز قانون هم گاهی در بعضی از قطعات شنیده می‌شود.

بهنام جهانبیگلو به عنوان آهنگساز، سرپرست گروه، نوازنده گیتار بِیس و نواندگانی نظیر عادله کریم‌زاده سه‌تار و تار، علیرضا حاج علی‌شیر سنتور، امیر مظاهری کمانچه و ویلن، سیاوش عبدی دف و تمبک، بهراد آذرگان درامز و سوگول کریمی خواننده سوپرانو اعضای گروه موسیقی «تارنوش» را تشکیل می‌دهند.

گروه موسیقی «تارنوش» تصمیم دارد بهار 1403 اولین کنسرت رسمی خود را برگزار کند.

بهنام جهانبیگلو سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی «تارنوش» فارغ‌التحصیل رشته آهنگسازی دانشکده یورک تورنتو، برنده جایزه Ethnic Awards 2010 کانادا است. این هنرمند تا به امروز در شهر تورنتو با گروه‌های متفاوتی فعالیت داشته‌است. یکی از این گروه‌ها Toronto World Music Ensemble نوعی گروه موسیقی تلفیقی تورنتو محسوب می‌شود که در این گروه از هر نژاد و فرهنگی، سازها با یکدیگر تلفیق شده‌اند. (سازهای چینی، هندی، آفریقای، سنتی ایرانی و ساز کانادایی گیتاربیس و گیتار و…)

جهانبیگلو در ادامه گروه کانادایی Toronto World Music Ensemble در ایران گروه موسیقی تلفیقی «تارنوش» را تشکیل داده است.

بهنام جهانبیگلو (سرپرست گروه موسیقی «تارنوش»، آهنگساز و نوازنده گیتار بیس):

بهنام جهانبیگلو آهنگساز، سرپرست و نوازنده گیتار بیس گروه موسیقی «تارنوش» است. او پیانو، گیتار آکوستیک، گیتار الکتریک هم می‌نوازد.

این هنرمند در گفتگو با پلاتو هنر از چگونگی تشکیل این گروه موسیقی گفت: ایده تشکیل چنین گروهی از تورنتو، زمانی که در فستیوال‌های موسیقی جهانی شرکت می‌کردم، شروع شد. همیشه فکر می‌کردم چگونه موسیقی ایرانی سنتی را می‌توانم روی صحنه‌های پر جمعیت ببرم. در حال حاضر هم با تشکیل گروه موسیقی «تارنوش» در نظر دارم درآینده‌ای زود اجراهایمان به فستیوال‌های خارج از ایران راه پیدا کند.

جهانبیگلو در ادامه مطرح کرد: در گروه موسیقی «تارنوش» سعی کرده‌ام دنباله‌رو مسیر اساتیدی نظیر کیهان کلهر، حسین علیزاده، مسعود شعاری باشم که در موسیقی تلفیقی پیشرو هستند. در حقیقت شنیدن آثار این بزرگان باعث شد جرقه این موضوع در ذهن من زده شود که چگونه می‌توانم موسیقی تلفیقی را با بهترین کیفیت برای گوش زمانه خود و طیف و سلیقه جوان‌های نسل نو ارائه دهم.

این آهنگساز اظهار کرد: سبک موسیقی گروه «تارنوش» از تلفیق موسیقی ایرانی با فرهنگ‌های متنوع برگرفته شده است. به طور مثال در قطعه «رزم» نوازنده نی درحالی‌که در آواز دشتی می‌نوازد، به جمله‌های موسیقی ژاپنی و پنتاتونیک هم اشاره می‌کند. در قطعات دیگر هم در گام‌های موسیقی جز و آمریکایی ملودی‌هایی شنیده می‌شود که به سمت موسیقی دستگاهی ایرانی هدایت شده‌است. این نوع موسیقی بسیار ریتمیک و نشاط‌آور است. در موسیقی گروه ما خبری از اندوه نیست و بیشتر انرژی، امید، حرکت، امید و روشنی دیده می‌شود.

بهنام جهانبیگلو با توجه به اینکه نوازندگی گیتار بیس گروه «تارنوش» را برعهده دارد، درباره جایگاه این ساز در موسیقی گفت: جایگاه ساز گیتار بیس در موسیقی پایه هارمونیک و ریتمیک دارد. در گروه «تارنوش» گیتار بیس همراه سازهای ریتمیک الگوهایی را خلق می‌کند که موسیقی را به وجد می‌آورد. در آلبوم «تارنوش» هم در بیشتر قطعات گیتاربیس به همراه دف و درامز هیجان را به موسیقی تزریق می‌کند. در یک‌سری از قطعات سولوی گیتاربیس هم نواخته شده که مخاطب با کیفیت بهتری متوجه این ساز شود.

او افزود: سازهای ریتمیک نقش پررنگی در بخش ملودی ندارند و بیشتر همراهی کننده سازهای ملودیک نظیر کمانچه و… هستند اما من در یک سری از موارد ملودی سنتی ایرانی با گیتار بیس نواختم که این را نشان دهم با سازی که ریشه غربی هم دارد، می‌توان ملودی‌های ایرانی را اجرا کرد.

عادله کریم‌زاده (نوازنده تار و سه‌تار):

عادله کریم‌زاده نوازنده تار و سه‌تار گروه موسیقی «تارنوش» است. او شاگرد استاد محمدرضا لطفی و دانش‌آموخته موسیقی سنتی است.

کریم‌زاده درباره ویژگی برجسته «تارنوش» مطرح کرد: آنچه برای من در این گروه موسیقی متفاوت و جذاب به نظر می‌آید موسیقی بی‌کلام گروه است. درست است که این گروه آواخوانی هم دارد اما محوریت موسیقی‌اش با خواننده نیست و احساس موسیقایی تنها توسط سازها به مخاطب منتقل می‌شود. ما قصد داریم در «تارنوش» به شخصیت سازها بپردازیم.

او ادامه داد: من فکر می‌کنم سازها حرف برای گفتن بسیار دارند. هرسازی می‌تواند شخصیت مستقل داشته باشد و کنار سازهای دیگر با ملودی جدید و بدون شعر بتواند احساس آهنگساز را در وجود مخاطب القا کند.

این نوازنده عنوان کرد: گروه موسیقی «تارنوش» قصد دارد با ملودی و تنظیم‌های نو و جدید موسیقی‌اش را جهانی کند. در حقیقت از آنجایی‌که ملودی‌های «تارنوش» حس و حال موسیقی دستگاهی ایرانی را دارند، قصد داشته به ساز ایرانی جور دیگری نگاه کند و موسیقی ایرانی را به دنیا معرفی کند.

عادله کریم‌زاده با اشاره به جایگاه سازهای تار و سه تار در آلبوم موسیقی «تارنوش» اظهار کرد: تار و سه تار تقریبا در همه قطعات آلبوم «تارنوش» شنیده می‌شود اما در قطعه موسیقی «ده» تک‌نوازی سه‌تار را به همراه داریم.

امیر مظاهری؛ نوازنده کمانچه و ویلن

امیر مظاهری نوازنده کمانچه گروه موسیقی «تارنوش» است که در نوجوانی با موسیقی آشنا شده و با ساز ویولن به صورت حرفه‌ای شروع به کار کرده است. این هنرمند در کنار کمانچه و ویولن، سه‌تار هم می‌نوازند.

مظاهری مطرح کرد: آنچه گروه موسیقی «تارنوش» را از سایر گروه‌های موسیقی متمایز می‌کند، سبک تلفیقی این گروه موسیقی است. یک سری از گروه‌های موسیقی به صورت ترکیبی با سازهای کمانچه، تار، سنتور آهنگ‌های پاپ و غربی را به اجرا درمی‌آورند، اما نقطه متمایزکننده گروه «تارنوش» این است که تار و پود موسیقایی ایرانی و خارجی درهم تنیده شده است. به طور مثال گام‌های موسیقایی که در این گروه موسیقی نواخته می‌شود از نظر هارمونی و تنظیم هم صدای ماهور ساز ایرانی را به گوش می‌رساند و هم صدای ماژور گام‌های موسیقی کلاسیک غربی.

این نوازنده درباره جایگاه موسیقایی «تارنوش» در آینده اظهار کرد: در موسیقی ایرانی خلاءی وجود دارد که نسل جوان را دیگر به سختی می‌تواند به خود جذب کند. بهنام جهانبیگلو دیدگاهش نسبت به موسیقی ایرانی متفاوت است. این نوع قطعات با دیگر موسیقی‌های ترکیبی و تلفیقی قابل مقایسه نیست. موسیقی تلفیقی گروه «تارنوش» می‌تواند این خلاء موسیقی را پُر و قشر جوان را با موسیقی ایرانی آشنا کند. از طرفی بهنام جهانبیگلو به برگزاری تورهای خارجی فکر می‌کند و قصد دارد این گروه موسیقی را به دنیا معرفی کند. در همین جهت هم از دیدگاه من آینده‌‌ی درخشانی در انتظار «تارنوش» است.

علیرضا حاج‌ علی‌شیر؛ نوازنده سنتور

علیرضا حاج‌ علی‌شیر نوازنده سنتور گروه موسیقی «تارنوش» است. این هنرمند در کنار سنتور، گاهی سه‌تار و دف هم می‌نوازند.

حاج‌ علی‌شیر مطرح کرد: آنچه گروه موسیقی «تارنوش» را از سایر گروه‌های موسیقی متمایز می‌کند، این است که ملودی در دست موسیقی ایرانی است و در حقیقت جملات ایرانی با موسیقی غربی تلفیق‌ شده‌است. این اتفاقی است که در سایر گروه‌های دیگر کمتر دیده می‌شود. از سوی دیگر پیاده شدن جملات و ایده‌های بهنام جهانبیگلو به زبان سنتور بسیار دشوار و چالش‌برانگیز بود که من دوست داشتم این فرصت را تجربه کنم.

این نوازنده درباره جایگاه موسیقایی «تارنوش» در آینده اظهار کرد: از نظر من «تارنوش» هنوز آنطور که باید دیده نشده و راه طولانی در پیش دارد تا سبک موسیقی خود را به مخاطب نشان دهد. گمان می‌کنم در آینده‌ای نه چندان دور «تارنوش» مخاطبان زیادی جذب می‌کند. اطمینان دارم گروه موسیقی «تارنوش» با تبلیغات درست می‌تواند برای ارائه سبک جدیدی از موسیقی، مخاطب خاص خود را پیدا کند.

حاج‌ علی‌شیر درباره نقش سنتور در آلبوم موسیقی «تارنوش» گفت: بهتر است بگویم در تمامی قطعات آلبوم «تارنوش» سنتور به یک اندازه سهیم بوده‌است. گاهی ممکن است بار ملودی اصلی یک قطعه بر دوش سنتور باشد، گاهی هم ممکن است تنها با آکوردهای مختلف فضای موسیقی پُر شود.

علیرضا حاج‌ علی‌شیر عنوان کرد: «تارنوش» در یک ژانر نو قدم گذاشته است و هنوز آنچنان رقیبی در ایران ندارد که بگوییم گروهی شبیه «تارنوش» در حال فعالیت است. به همین جهت قیاس گروه موسیقی «تارنوش» با سایر گروه‌ها امکان پذیر نیست. ناگفته نماند که ریشه این سبک نو هم در وجود بهنام جهانبیگلو شکل گرفته است. با وجود اینکه جهانبیگلو موسیقی را در خارج از ایران خوانده ولی همیشه به موسیقی ایرانی علاقه‌مند بوده است. او همیشه سعی داشته هر آنچه را که می‌سازد، جان مایه‌اش از موسیقی ایرانی سرچشمه بگیرد و این ایده و نوآوری را در ذهن خود دارد که در تمام قطعاتش یک خط ملودی را پیوسته طی نکند تا مخاطب با شنیدن هر قطعه یک اتفاق جدید را احساس کند.

سیاوش عبدی؛ نوازنده دف و تمبک

سیاوش عبدی نوازنده دف و تمبک گروه موسیقی «تارنوش» است که از دوران کودکی‌اش تا به امروز تنبک می‌نوازد. ناگفته نماند که این هنرمند دف، کمانچه تار، سه‌تار، سازهای کوبه‌ای، کاخن، هنگ‌درام، تنبور، ویولنسل هم می‌نوازند.

عبدی درباره ویژگی برجسته «تارنوش» مطرح کرد: گروه موسیقی «تارنوش» کلام‌محور نیست و این ویژگی «تارنوش» را نسبت به سایر گروه‌های موسیقی برای من متمایز می‌کند. در بسیاری از موسیقی‌هایی ایرانی که کلام‌محور هستند، آهنگساز و نوازنده‌ها کمتر دیده می‌شوند و بیشتر خواننده در نظر گرفته می‌شود.

این نوازنده اظهار کرد: آینده و جایگاه گروه «تارنوش» در موسیقی کاملا به سیاست‌گذاری وابسته است. تا به امروز سیاست‌گذاری «تارنوش» آن‌طور بوده است که یک گروه بی‌کلام اینسترومنتال سازمحور باشد و طبیعتا مخاطب خاص خود را نیز نیاز دارد.

او ادامه داد: گروه موسیقی «تارنوش» تلاش می‌کند تا به صورت تلفیقی کار کند. در حقیقت بهنام جهانبیگلو آنچه را در نظر خود دارد از ما می‌خواهد و ما سعی می‌کنیم تا موسیقی را با دانش خود به صورت خلاقانه و تلفیقی ارائه دهیم.

سیاوش عبدی با اشاره به سبک نوازندگی‌اش گفت: نحوه آشنایی من با بهنام جهانبیگلو برمی‌گردد به آن‌جایی که جهانبیگلو دنبال نوازنده‌ای می‌گشت که به صورت دیوانه‌وار دف بنوازد. دف‌نوازی یک شکل هزارساله دارد. یک سنت آیینی که اجازه دست بردن و تغییر آن وجود نداشته است و نوازندگان دف، سالیان سال موظف بوده‌اند، به همان شیوه پیشینیان دف‌نوازی کنند. از آنجایی که همیشه دوست داشتم سبک نو و جدیدی داشته باشم و در دف‌نوازی تعصبی برای رعایت این سنت نداشته‌ام، سعی می‌کنم مستقل و به صورت معمول این ساز را ننوازنم و خلاقیت‌های جدیدی به شیوه نواختنم در گروه «تارنوش» اضافه کنم.