به گزارش پلاتوهنر، در چند سال اخیر، با احداث تماشاخانه‌های متعدد در سطح شهر تهران، فضای تئاتر با تحول قابل توجهی روبه‌رو شده است. هر شب، شاهد حضور تعداد چشمگیری از اجراهای تئاتری بوده‌ایم که هر کدام به نحوی سعی در جذب مخاطب دارند. اما نکته جالب توجه این است که در برخی از تئاترها، حتی با حضور بازیگران جوان و مستعد، جمعیت مخاطبان به انگشتان دست رسیده است، در حالی که نمایش‌هایی وجود دارند که پیش از آغاز اجرا، همه بلیت‌هایشان فروخته شده‌اند.
به عنوان نمونه‌ای برجسته از موفق‌ترین نمایش‌های سال‌های اخیر، نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» در سالن اصلی تئاتر شهر در سال ۱۴۰۳ مطرح است. این نمایش که به کارگردانی علی احمدی اجرا شد، پیش‌تر در سال‌های ۹۴ و ۹۶ نیز به روی صحنه رفته بود و ترکیبی از طنز و درام را به نمایش می‌گذاشت.
طبق آمار اداره کل هنرهای نمایشی، طی مدت زمانی که این نمایش در سال 1403 روی صحنه بود، حدود ۱۱ میلیارد تومان فروش داشته و به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین نمایش‌های سال گذشته شناخته شده است.
یکی از عوامل مهم موفقیت این نمایش، حضور بازیگران معروف سینما و تلویزیون است. بازیگرانی مانند خسرو احمدی، رویا میرعلمی، پژمان جمشیدی، محسن کیایی و… که پیش از این اعتماد مخاطب را جلب کرده‌اند و شور و هیجان بیشتری در گیشه ایجاد می‌کنند.
از سوی دیگر، حضور چهره‌های مطرح در تئاتر سبب افزایش توجه رسانه‌ها و فضای مجازی نیز می‌شود.
(عکس از تیوال)
استراتژی‌های تبلیغاتی موثر
تبلیغات حرفه‌ای و هدفمند در نمایش «پپرونی با دیکتاتور»، نقشی کلیدی در موفقیت نمایش داشته است. در کنار تبلیغات سنتی، استفاده از شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر و سایر پلتفرم‌های دیجیتال، مخاطبان را پیش از آغاز اجرا در جریان قرار می‌دهد و باعث ایجاد انتظار و هیجان در بین علاقه‌مندان می‌شود. پیش‌نمایش‌های منظم و انتشار نظرات مثبت مخاطبان نیز از جمله مواردی بودند که توانستند فروش بلیت را به سطح چشمگیری برسانند.
ترکیب محتوا و اجرا
نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» توانسته با تلفیق دو سبک طنز و درام، به یک تجربه هنری جامع تبدیل شود. موضوع به‌روز و مرتبط با دغدغه‌های اجتماعی، به همراه اجرای حرفه‌ای تیم هنری، امکان همذات‌پنداری مخاطب را فراهم آورده و حس نزدیکی بین تماشاچیان و داستان ایجاد کرده است. علاوه بر این، انتخاب سالن اصلی تئاتر شهر نیز به افزایش اعتبار و جذابیت این نمایش افزود.
برخلاف نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» و نمایش‌های مشابه آن، نمایش«قصه سیبی که پرواز کرد» با محوریت کودک و نوجوان به نویسندگی و کارگردانی مجتبی مهدی که تابستان 1403 در تالار هنر روی صحنه رفت، جزو نمایش‌های پرفروش سال گذشته به حساب می‌آید.
این نمایش که درون مایه آن صلح و دوستی است از قصه‌هایی چون آدم و حوا، حسن کچل، پادشاه بی‌فرزند، ملک جمشید، سفید برفی که سیب عنصری تعیین کننده در شکل گیری آن بود، استفاده کرد. فضاسازی‌های جذاب، استفاده از داستان‌های کهن و دیالوگ‌های تاثیرگذار در این نمایش باعث شد تئاتری با محوریت کودک و نوجوان بتواند جزو اجراهای پرفروش سال قرار بگیرد.
تبلیغات در تئاتر چقدر تاثیرگذار است؟
به دفعات مشاهده شده که یک اثر با کیفیت متوسط و رو به پایین، موفق شده که توجه مخاطبان را به خود جذب کند و مخاطب را به سالن بکشاند. یکی از مهمترین دلایل این موضوع را می‌توان استراتژی‌های تبلیغاتی حرفه‌ای دانست. عاملی که در تئاتر کمتر به آن توجه می‌شود. با تبلیغات درست گروه‌های تئاتری حتی می‌توانند مخاطبان عام تر را نیز به سالن‌های تئاتر بکشانند، اما متاسفانه برخلاف تمام دنیا در تئاتر ایران، اهالی این حوزه خیلی با مفهوم تبلیغات آشنایی ندارند یا تصور می‌کنند که تبلیغات گسترده نیازمند هزینه و بودجه گزاف است.
چرا بعضی از تئاترها دیده نمی‌شوند؟
در کنار نمایش‌هایی که موفقیت چشمگیری داشته‌اند، نمونه‌هایی از اجراهای تئاتری وجود دارند که علی‌رغم داشتن گروه‌های جوان و مستعد، توان جذب مخاطب کافی را نداشته‌اند. علت این تفاوت را عوامل زیادی می‌توان دانست.
ازجمله نقاط ضعف در تئاترهای امروز که باعث می‌شود که مخاطب را به خود جذب نکنند، عدم تطابق محتوا با سلیقه مخاطب است. در بسیاری از موارد دیده شده که از کارگردانی تا بازی همگی سطح کیفی بالایی دارند اما انتخاب موضوع یا نمایشنامه به هیچ وجه با دغدغه‌های امروز جامعه و نیاز مخاطبان هماهنگ نبوده است. این موارد نشان می‌دهد که موفقیت تئاتر نه تنها به کیفیت هنری نمایش بلکه به مدیریت بازار و ارائه استراتژیک آن بستگی دارد.
در نهایت می‌توان گفت که موفقیت یک تئاتر نیازمند همکاری و ترکیب چندین عامل است، استفاده از استراتژی‌های تبلیغاتی هدفمند در کنار محتوای جذاب و اجرای قوی، نقش تعیین‌کننده‌ای در جذب مخاطب دارند. این دستاوردها می‌تواند درس‌های مهمی برای سایر گروه‌ها و هنرمندان در حوزه تئاتر به همراه داشته باشد؛ از جمله اینکه تنها ارائه یک اثر هنری خوب کافی نیست، بلکه نحوه معرفی و تبلیغ آن به مخاطبان، می‌تواند روند موفقیت یا شکست آن را رقم بزند.
