یادداشتی از پلاتو هنر بر «لابیرنت»
پدرام رحمانی، از چهره های نمایشی آذربایجان غربی که بیش از 40 آثار نمایشی در کارنامه خود دارد، امسال در چهل و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، با نمایش «لابیرنت» حضور پیدا کرده است. نمایش «لابیرنت» داستان مواجه و رویارویی هفت انسان با شر است، اینکه چگونه آدمی با لباس آکنده از غرور، طمع، خشم، حسادت، کینه، خودمحوری و دیگر زشتی‌ها علیه دیگری می‌شود. اینکه چگونه آدمی خویش را در جنگ با شر ناچیز می‌شمارد و با غرور همه چیز را فدای خواسته اش می‌کند.
نمایش پدرام رحمانی اجرایی تماشایی و دیدنی است که نه تنها از لحاظ کارگرانی و نمایشنامه، تألیفی ماهرانه و زیرکانه دارد، بلکه در جایگاه بازیگری هم خوش و چشمگیر ظاهر شده است.
او به خوبی توانسته در میزانسن‌های اثرش با این هفت نفر دیالوگ‌هایی متفاوت داشته باشد و اجازه ندهد مخاطب از مواجه آدم‌ها با شر که آینه پلیدی و زشتی خودشان است؛ شکل یکنواختی را تجربه کنند.
این هنرمند باسابقه تئاتر آذربايجان غربی، در متن نمایشنامه با ورود به جزئیات مختلف؛ جهانی متفاوت از شر و زشتی می‌سازد و به تدریج همه چیز را به چالش می‌کشد به گونه‌ای که رنگ و بوی تکرار به خود نگیرد. او با ظرافت سعی کرده است از نور و موسيقي در جهت پیشبرد روایت استفاده کند.
«لابیرنت» بدون شک از جذاب‌ترین و تماشایی‌ترین آثار چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است. اجرا، لحن، شخصیت‌سازی، دیالوگ ها و قصه این نمایش مخاطب را تا انتهای کار با خود همراه می‌کند بدون اینکه لحظه‌ای از ریتم کار کم شود. کارگردان نمایش با دقت و وسواس به تدریج شخصیت‌ها را معرفی می‌کند و روایت را جلو می‌برد. این توجه به روند روایی نمایش به طوری است که مخاطب را تا انتهای نمایش همراه می‌کند و تجربه خوشایندی برای او به ثمر می آورد.
