به گزارش پلاتو هنر، نمایشگاه انفرادی آناهیتا ابوتورابی به نام «من آنم که نشانی ندارم» تا سه‌شنبه ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۲ در گالری سهراب برپا است.
آناهیتا ابوترابی که طبیعت را سوژه نقاشی‌هایش قرار داده است در گفتگو با پلاتو هنر عنوان کرد: طبیعت دارای ارزش‌های فراوانی است و هر کس که به این ارزش‌ها پی نبرد، یقینا می‌تواند هم به خودش و هم به دیگر انسان‌ها صدمه بزند. چرا که او به راحتی طبیعت را نادیده گرفته یا به آن آسیب خواهد رساند. ارزش طبیعت به قدری زیاد است که حتی بزرگان جهان هم در مورد آن سخنانی از خود به جای گذاشته اند.
در طبیعت نفس می‌كشم
او درباره ارزش طبیعت ادامه داد: من سفر زیاد می‌روم؛ با ماشین، با قطار، هواپیما و هرکدام برای من یک چشم‌انداز خاص دارند. طبيعت برای من معنای عجيب و مكانی‌ست بس عجيب‌تر برای جدا شدن از هر آنچه آزارم مي‌دهد و مرا گيج مي‌كند. رفتن و قرار گرفتن در طبيعتی ساكت و بكر برای من، هزار برابر بهتر از هزار داروی آرامبخش است. در طبیعت نفس می‌كشم، فرياد می‌زنم، بو می‌كنم، لمس می‌كنم، می‌ميرم و زنده می‌شوم.
ورود به دنیای واقعی از دریچه خیال
این هنرمند درباره نقاشی کردن در طبیعت گفت: اگر در طبيعت نقاشی كنم، در چند كار اول بدجور تحت تاثير ابهت و كل طبيعت هستم. اما به مرور فضا برايم جز و جزتر می‌شود. به قدری كه خودم جزئی از فضا می‌شوم. اگر در آتليه خودم از طبيعت نقاشی بكشم، تنها خط، رنگ، فرم و فضا برای تخليه انرژی و احساسم از آن فضای مسحوركننده‌ای كه در آن بودم، به كمكم می‌آیند. اكثر تصاوير خلق شده در آتليه ذهنی هستند ولی در هنگام خلق آن، به هيچ عنوان نمی‌توانم ببينم و حس كنم که كجا هستم!
او تصریح کرد: من از دریچه دنیای واقعیات وارد دنیای خیال خودم می‌شوم. شکل کوه برایم آن کوه واقعی نیست و به دنبال نمایش آن هم نیستم. دلم می‌خواهد مخاطب را با خود به سفرهایم ببرم. دلم می‌خواهد مخاطب را همراه خودم کنم و شریک لحظه لحظه های من شود.
این هنرمند در پاسخ به این پرسش که چطور از بافت اکسپرسیو و فیگوراتیو نمایشگاه قبل به این مجموعه رسیده است؟ توضیح داد: این مجموعه از مجموعه پارسالم جدا نیست. درواقع من تمام آثار را ازجمله طبیعت، فیگوراتیو، طبیعت بی‌جان را همزمان با هم پیش می‌برم. من آدمی نیستم که در سبک خاصی کار کنم مثلا فقط نقاش فیگوراتیو یا طبیعت نیستم. من نقاشم و بر اساس زمانه و حال و احوال و نوع زیستم در یک مقطع زمانی، گرایش به یک موضوع خاص دارم. به طور مثال طبیعت‌های من تقریبا از اوایل سال 1400 بعد از کرونا آغاز شدند. هیچکدام از آثار من از هم جدا نیستند و هم‌مسیر هستند فقط نمایش داده نشده‌اند.
من راوی انرژی هستم
او درباره انتخاب «من آنم که نشانی ندارم» برای عنوان نمایشگاه گفت: من خیلی جاها از شمال، جنوب، شرق و غرب سفر کرده ام اما دوست نداشتم به مخاطب نشانی بدهم که این نقاشی و طبیعت برای کجاست. من طبیعت‌گرا و منظره‌پرداز نیستم. من راوی انرژی هستم که در آن فضا وجود دارد و آن انرژی را از طریق دست‌هایم روی بوم نقاشی می‌آورم. من دوست دارم مخاطب را آزاد بگذارم تا بدون ذهنیت هر حسی که می‌خواهد از نقاشی دریافت کند.
ابوترابی در پایان بیان کرد: نقاشی برای من زندگی کردن در این‌جا و اکنون و بیداری و حضور است. من خودم را با قوانین و مرزها محدود نمی‌کنم.
گالری سهراب در نشانی تهران، خیابان سمیه، قبل از رامسر، شماره ۱۴۲ واقع شده است و همه روزه به جز یکشنبه‌ها از ساعت 11 تا 20 میزبان مخاطبان است.
