به گزارش پلاتو هنر، سجاد عزیزی‌آرام شاعر، ترانه‌سرا و مدیر کانون ادبی زمستان است. این ترانه سرا، شاعر و تهیه‌کننده کنسرت «خاطره سازها» است که با خوانندگی قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، حمید غلامعلی و مهدی مقدم به تازگی در دو شب در تالار وحدت اجرا شد.
این ترانه‌سرا در گفتگو با پلاتو هنر درباره وضعیت ترانه در موسیقی ما مطرح کرد: وضعیت ترانه در حال حاضر در حوزه اجرا به دو قسمت تقسیم بندی می‌شود؛ ترانه‌هایی که در خدمت موسیقی پاپ و سبک‌های دیگر موسیقی قرار می‌گیرند که خاستگاهشان تنها جذب گیشه است و ترانه مطابق خواسته و میل مخاطبان ساخته می‌شود. در این صورت انتظاری جز این نمی‌رود که سطح ادبی ترانه ها نزول پیدا کند.
او در ادامه گفت: در حال حاضر ترانه‌هایی که برای موسیقی صنعتی ساخته می‌شود خواه در سبک پاپ و راک و هر سبک دیگر از کیفیت بالایی برخوردار نیستند، چون باید بخشی از ذائقه مردم در نظر گرفته شود که ریشه در اجتماع دارد. در حقیقت قطعه ای تولید می‌شود که مردمی را که در یک اتفاق اجتماعی فرهنگی در یک برش زمانی خاص مخاطب هستند، به سالن های اجرا هدایت کند. هدف در اینجا چیزی جز درآمدزایی نیست. چنین ترانه‌هایی را نمی‌توان آثار ادبی به شمار آورد.
او افزود: آنچه به عنوان یک ترانه می‌بینیم، یک سری واژه هستند که در قالب یک چینش پشت سرهم قرار گرفته‌اند و با آوای موسیقی جور در می‌آیند و اینکه مفهوم داشته باشد، اهمیت چندانی ندارد. البته یک سری ترکیب خاص هم در این میان ایجاد می‌شود که در طول اثر باعث جذب مخاطب می‌شود.
نسل جدید جریان اشتباه موسیقی را می‌طلبند
عزیزی آرام تاکید کرد: جامعه ما از نظر شرایط اجتماعی و اقتصادی شرایطی را سپری می‌کند که بسیار پرتنش است. نسل جدید به اینکه در خلاف شرایط حرکت کنند، عادت داده شده‌اند. همین جامعه با نسل های نوجوان و جوان گرایش های خود را حتی به اشتباه غالب می‌دانند، حتی اگر صدای خواننده بد باشد، حتی اگر خواننده اشتباه و بی‌ادبی بخواند. این نسل طرفدار این جریان موسیقی هستند و این جریان را می‌طلبند.
ترانه‌سرا باید از شعر و ادب فارسی وام بگیرد
او در ادامه درباره موسیقی با چارچوب اصولی گفت: در مورد موسیقی پاپ و موسیقی که چارچوب درست و اصولی برای تولید دارد، در کنار آهنگسازی، تنظیم و صدای خواننده ترانه سرا باید بتواند از شعر و ادب فارسی به درستی وام بگیرد و آن را به زبان امروزه تبدیل کند و یک اثر هنری خلق کند. ترانه‌ای که بدون نیاز به کلام و خواننده ماندگار شود شعر است حتی اگر با اجرای موسیقی برای اولین بار ارائه شده باشد. در خصوص آثاری که مادگار شده‌اند می‌توان به آثار اردلان سرفراز، ایرج جنتی، عطایی، شهریار قنبری، روزبه بمانی و اهورا ایمان اشاره کرد.
رسانه نقش بسیار مهمی در ماندگاری یک اثر دارد
این ترانه سرا تصریح کرد: ۴ پایه کلام و صدای خوب، ملودی و موسیقی، تنظیم و رسانه می تواند به ماندگاری یک ترانه کمک کند. رسانه در بصری کردن کلام، تبلیغات و پشتیبانی از آن اثر و جا انداختن اثر در یک حفره زمانی نقش مهمی دارد. به طور مثال باور دارم یک ترانه عاشقانه برای ماندگارشدن در یک جامعه، باید شرایط آن جامعه طوری باشد که بتواند آن اثر را بپذیرد، در این جهت رسانه نقش بسیار مهمی در ماندگاری یک اثر دارد.
او اظهار کرد: بسیاری از اجراهای صحنه‌ای که در حال حاضر شاهدشان هستیم، با وجود اینکه برای جامعه ما لازم هستند اما تعریف و جایگاه درستی ندارند. اگر تعدادی از این کنسرت ها ویژه سالن های کوچک تر و جمعیت کمتر طراحی بشوند اثربخشی بیشتری دارند و در عین حال لطمه کمتری به موسیقی وارد می‌کنند.
جایگاه های رسمی موسیقی ما به محل تخلیه انرژی تبدیل شده‌اند
این هنرمند عنوان کرد: بزرگان موسیقی ما در سالن های کوچک تر اجراهای صحیح موسیقی را برگزار می‌کنند در حالی که یک سری چرندیات در سالن های بزرگ تر اجرا می‌شوند. تصمیم‌گیری های نهادهای فرهنگی ما به علت مسائل درآمدزایی و گردش مالی اشتباه است. این مسائل باعث شده موسیقی خوب که شناسنامه دارد کنار گذاشته شود و به خوانندگان خوب ما توجه نشود به خاطر اینکه رسانه در دست این نسل جوان است. همچنین جایگاه های رسمی موسیقی ما به محل تخلیه انرژی تبدیل شده که این خود یک معضل بزرگ است.
آشنایی نسل جدید با تلفیق درست شعر و موسیقی زمان‌بر است
این شاعر تصریح کرد: ادامه دادن اجراهای نوستالژی پاپ روند ساده‌ای نیست. وابسته به سیاست‌گذاری های مراکز فرهنگی و هنری، شرکت های موسیقی و مراکز تهیه‌کننده آثار موسیقی، چهره های جوان موسیقی را جایگزین پیشکسوتان موسیقی کرده‌اند. ایجاد فرصت و میدان دادن به چهره‌های نوپای موسیقی کشورمان کار اشتباهی نیست. مسئله این است که پیشکسوتان ما هدر رفته‌اند، خوانندگانی که روزگاری قله های موسیقی پاپ کشورمان بودند و هنوز هم عده ای با صدای آنها خاطره دارند، کنار گذاشته شده‌اند.
او تاکید کرد: اگر یک سری از شرکت‌های موسیقی بخشی از فعالیت خود را به خواننده هایی که برای نسل های پیش‌تر بوده‌اند، اختصاص می‌دادند قطعا در حال حاضر وضعیت بهتری داشتیم. برای بازگشتن به این شرایط مسیر دشواری در پیش داریم. نسل جوانی که هوش و حواسشان با اجراهای چهره های جدید پرت شده است را با یک اجرا نمی‌توان به سمت خود جذب کرد. این نوع اجرا حداقل ۵ تا ۱۰ سال باید به صورت مستمر ادامه داشته باشد تا بلکه یک نسل با تلفیق درست شعر و موسیقی آشنا شود. بدیهی است موسیقی که برای هیجان و تفریح طراحی شده باشد طرفدار بیشتری دارد و قطعا این نوع موسیقی بیشتر مورد حمایت ارگان های فرهنگی هنری واقع می‌شود.
نگاهی به کنسرت «خاطره‌سازها»
این ترانه سرا درباره کنسرت «خاطره سازها» توضیح داد: هر 4 خواننده قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، حمید غلامعلی و مهدی مقدم 4 اثر از خود اجرا می‌کنند. این اجرا در سه قسمت اجرا می‌شود که در قسمت اول هر خواننده دو اثر از خود را به صورت مجزا اجرا می‌کند. در قسمت دوم هم هرخواننده دو اثر دیگر از خود را به صورت مجزا اجرا می‌کند. در قسمت سوم اثر جدید این گروه به نام «خاطره سازها» را به صورت گروهی اجرا می‌کنند.
او ادامه داد: قطعاتی که در این کنسرت اجرا می‌شود از آثار قدیمی خاطره انگیز است. قاسم افشار قطعات «جوونی»، «وقف پرنده ها» و «زندگی»، حمید غلامعلی قطعات «وسعت سبز»، «غریبانه»، «آقای حکایتی» و «تقاص»، مهدی مقدم قطعات «خیلی بد شد»، «سونامی»، «پشیمون»، چنگیز حبیبیان که دو قطعه «خاطره» و «تب عشق» را به صورت فارسی و دو قطعه «حیدربابا» و «خبرین وارمی» را به صورت ترکی اجرا می‌کنند. قسمت سوم اجرا هر 4 خواننده به صورت گروه با پیانونوازی دکتر چراغعلی آهنگ جدید «خاطره سازها» را اجرا می‌کنند.
برای اجرا در جشنواره فجر و شهرستان ها در تلاش هستیم
عزیزی آرام عنوان کرد: اگرچه این اجرا بسیار مورد استقبال مدیران فرهنگی قرار گرفته ولی هنوز اقدامی در خصوص حمایت از کنسرت نشده است. انتظار داریم شرایط برای اجرای این کنسرت بهتر شود تا بتوانیم اجراهای بیشتر در فضای بهتر و شهرهای مختلف داشته باشیم. محمد اله‌یاری مدیر کل دفتر موسیقی بسیار پیگیر این موضوع هستند تا بتوانیم کنسرت «خاطره سازها» را در جشنواره فجر و شهرستان ها اجرا کنیم.
شادنویس نیستم…
این ترانه‌سرا درباره ژانر هنری مورد علاقه‌اش گفت: تا به امروز آلبوم «تهران عاشق» را که با همکاری محمد معتمدی انجام داده‌ام، را بسیار دوست داشته‌ام. همچنین در موسیقی پاپ آثاری که با همکاری مهدی یغمایی و حمید غلامعلی انجام داده‌ام بسیار دوست دارم. در حقیقت بیشتر تمایل دارم ترانه ای بنویسم که بیانگر درد باشد تا بیانگر شادی. به صورت کلی ترانه‌سرای شاد نویسی نیستم، بیشتر دنبال سوژه هایی می‌گردم که انسان ها در برهه‌های زمانی مختلف تجربه می‌کنند.
زیست من وابسته به شعر است
سجاد عزیزی‌آرام در پایان گفتگو احساسش را به شعر و ترانه توصیف کرد: نسبت به شعر این چنین فکرمی‌کنم که اگر جسمم حیات دارد وابسته به شعر است. اگر شعر نبود گمان می‌کنم انسان بیهوده ای به حساب می‌آمدم و برای جامعه‌ام مفید نبودم. جهان، من را از کودکی اینگونه ساخته که شعر حیات جسمانی من در کره خاکی باشد. ترانه هم تا به امروز عاشقانه‌ترین لحظاتم در زندگی بوده است.
سمیرا اسدیان
بیشتر بخوانید:
در کنسرت «خاطره‌سازها» خبری از پلی بک نیست/ همه چیز واقعی است
هنوز یخ بین خاطره‌سازها و نسل جوان شکسته نشده است
