نمایشگاه انفرادی نقاشی «ستیز با نابودی»، شامل مجموعه آثاری از کاوه یاری از روز جمعه 7 دی تا روز سه‌شنبه 18 دی در گالری ثالث برپا خواهد بود.
در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «در جامعه اتمیزه شده امروز تفکیک و جدایی به عناصر متصل تحمیل می‌شود. افراد برای پر کردن خلا زیست مشترک به مصرف‌گرایی و فردگرایی تشویق می‌شوند. تولید، مصرف و دور انداختن و ادامه این چرخه. این چرخه، بیگانگی را در پی دارد که ضامن ادامه‌اش نیز هست. در جا زدن، ساکن و صلب بودن، اختگی امیال بدن‌های شورشی؛ خاموشی. چنین است که نیروی انسان‌ها سرکوب می‌شود. اما جایی در ارتباط با طبیعت، بعضی از انسان‌ها به پوچی زیست بیگانه خود پی می‌برند و در برابر چرخه انقیاد مقاومت می‌کنند.
کاوه یکی از آن انسان‌ها بود. از کسانی که از چرخه بیگانگی بیرون جهید، علیه مصرف‌گرایی شورید و با چشمان جست و جوگرش از ضایعات، زندگی بیرون کشید. او در فیلم کوتاه بیوگرافی به چرخش پرگاروار انسان‌های مسخ شده در روزمره‌شان پرداخته است؛ پس او آگاهانه «چقاشی» به اسم علیه شرایط برساخته قدرت مقاومت می‌کرد. مقاومتی با سلاح چکش و سپر زنگار. کاوه در فلزهایی که ذهن مصرف‌گرای امروز بی‌ارزش می‌شمرد صورت‌های مقاومت را محبوس دید و به مدد چکش‌اش آن ها را از قلمروی مصرف آزاد کرد. چقاشی‌هایش مقاومت مجسم علیه انقیاد، سلطه و انفعال هستند. او مانند چکش‌اش پویا است، خطوط گریز را پی گرفته است. کاوه اشیاء را از سرزمین بیگانگی و زوال کوچ می‌دهد.
چکش روی فلز موج می‌اندازد؛ همچون کسی که با زبان دیگری را نرم می‌کند. زبان سرخ چکش، فلز سرد را گرم می‌کند؛ گویی به آن زندگی می‌بخشد. چقاشی‌های کاوه چنین است. این تنها لحظه از کار کاوه آهنگر نیست که طی آن زنگار زنده شدن را تجربه می‌کند. ریتم نوازش جان بخش چکش بر پیکر فلز، مانند نبض است. ضرب‌آهنگ چکش قلب صورت‌های فلزی را به تپش در می‌آورد. کاوه قصد چیرگی بر خدای فلز را ندارد، با او می‌رقصد.
هنگام زاده شدن کودکی از درد و خون، با اولین دم جیغ می‌زند. جیغ‌های فلز زیر ضربات چکش؛ نه از سر اندوه که از شور، شعف زنده شدن، لذت ضربان داشتن است. این مقاومت علیه کوره‌های ذوب و نابودی کاوه را جاودان کرده است.
علاقه‌مندان برای تماشای آثار این نمایشگاه می‌توانند همه روزه بین ساعات 10 تا 21 به گالری ثالث به آدرس خیابان کریمخان‌زند، بین ایرانشهر و ماهشهر، شماره ١٤٨ مراجعه کنند.
