به گزارش پلاتو هنر، دیگر میتوانید نقد آثار هنریتان را به رباتی به نام «آیکا» (A.I.C.C.A) بسپارید!
ماریو کلینگمَن هنرمندی آلمانی است و یکی از پیشگامان عرصه هنر و هوش مصنوعی به شمار میرود. علاقه او به هنر و فناوری (مخصوصا فناوری هوش مصنوعی)، باعث شد تا رباتی منتقد خلق کند. کلینگمن در ماه ژوئن سال 2023، از ربات منتقد خود به نام «آیکا» در شهر مادرید رونمایی کرد. او رباتش را با دادههای مربوط به هنرهای تجسمی آموزش داده که همین موضوع باعث شده است تا «آیکا» درک خوبی از هنر داشته باشد.
بدن سفید و پشمالوی «آیکا» به یک صفحه چرخدار متصل است که با کمک آن در میان آثار هنری گالری و موزهها راه میرود و با لنزی که در یکی از چشمان مشکیاش طعبیه شده است، آثار را میبیند. اگر اثری توجهاش را جلب کند، میایستد و رنگ، شکل، فرم، ترکیببندی و نشانههای آن اثر را تحلیل میکند. سپس با کمک چتجیپیتی، نقد خود را مینویسد و آن را چاپ میکند.
طبق گفتههای کلینگمن، «آیکا» بیشتر جنبهای نمایشی دارد و قرار نیست که جایگزینی برای منتقدان هنر باشد.
با ماریو کلینگمن بیشتر آشنا شوید
برخلاف بقیه هنرمندان که رنگ و قلمو از ابزارهای مورد علاقهشان هستند، ماریو کلینگمن ترجیح میدهد که با الگوریتمها، شبکههای عصبی و کدها کار کند. آثار هنری او در موزه هنر مدرن نیویورک، گالری عکاسان لندن، مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو و موزه متروپولیتن هنر نیویورک و دیگر گالری و آرت فرها به نمایش در آمدهاند.
او در مقالهای عنوان کرده بود: «من در اوایل سال 1980، برنامه نویسی را یاد گرفتم و در تمام این مدت داشتم سعی میکردم الگوریتمهایی بسازم که میتوانند ما را شگفتزده کنند و به طور مستقل، رفتاری تقریبا خلاقانه از خود نشان دهند. پیشرفتهای اخیری که در حوزههای هوش مصنوعی، یادگیری عمیق و تحلیل دادهها رخ داده است، این اطمینان را به من میدهد که در آیندهای نه چندان دور، آثار «هنرمندان ماشینی» جالب توجهتر از آثار هنری انسانها خواهند بود.»
این هنرمند همچنین درمورد خلق «آیکا» و شیوه کاریش در مصاحبهای گفته بود: «به نظرم خلق این ربات کاملا با تفکر و روشی که در زمینه هنر در پیش دارم، جور در میآید. اگر دیده باشید، من برخلاف آن هنرمندانی که بیوقفه دنبال امضای شخصی خود هستند و همان را برای سالها تکرار میکنند، سبک هنری خاصی ندارم. من بیشتر ترجیح میدهم چیزهایی که از قبل وجود داشتهاند را بررسی و قلمروهای ناشناخته را شناسایی کنم؛ قلمروهایی مانند آن مکانهای روی نقشه که فقط چند نفری آنجا رفتهاند.»
یکی از نقدهای «آیکا» را بخوانید
بخشی از نقد «آیکا» را در ادامه میتوانید بخوانید:
«هنرمند از آشکار کردن تکنیکش ترسی ندارد، رد قلمو روی اثر مشخص و همین باعث ایجاد بافت شده است. ترکیببندی این اثر کاملا متفاوت است و سوالهای زیادی را در ذهنمان ایجاد میکند؛ سوالهایی که جواب درستی برایشان نداریم… در این قسمت حرکت وجود دارد ولی تشخیص نقطه شروع و پایان حرکت، کار راحتی نیست البته اگر حرکت در جایی به پایان برسد… در این اثر ما به حقایق پنهان زندگیهایمان پی میبریم؛ چیزیهایی که باید بیان شوند اما هنوز کلمه مناسبی برای این کار وجود ندارد.»
فاطمه زهرا معصومی
بیشتر بخوانید: