به گزارش پلاتو هنر، انیمیشن «بچه‌های کوه آلپ» با نام اصلی «داستان آلپ: آنت من» (Heidi, Girl of the Alps) که یکی از محبوب‌ترین انیمیشن های دهه 60 محسوب می‌شود، در سال ۱۹۸۳ بر اساس داستان «جواهر‌های برف» نوشته نویسنده‌ای انگلیسی به نام پاتریشیا سنت جان توسط یک شرکت انیمیشن سازی ژاپنی ساخته شد.
داستان این انیمیشن نوستالژیک پیرامون زندگی آنت دختر نوجوانی است که برادری کوچک به نام دنی دارد. آن‌ها با پدرشان در مزرعه‌ای در دامنه‌های آلپ زندگی می‌کنند و مادرشان بعد از به دنیا آوردن دنی کوچولو می‌میرد. در همسایگی آن‌ها لوسین با خانواده‌اش زندگی می‌کند که با آنت خیلی صمیمی است، تا اینکه طی حادثه‌ای دلخراش دنی کوچولو از پرتگاهی می‌افتد و فلج می‌شود. مقصر لوسین است و با این اتفاق تمام دوستی بین او و آنت به نفرت تبدیل می‌شود.
موسیقی اصلی انیمیشن «بچه‌های کوه آلپ» توسط آهنگساز انیمه‌های کلاسیک ژاپن هیروس ریوهه ساخته شد که کاملاً با فضای کوهستانی، طبیعت آرام و زندگی روستایی این انیمیشن هماهنگ است و استفاده از سازهایی مثل فلوت، آکاردئون، ویولن و پیانو، فضای اروپای مرکزی (سوئیس) را تداعی می‌کند.
نسخه ژاپنی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ»
موسیقی نسخه ایرانی انیمیشن «بچه‌های کوه آلپ» از مجموعه موسیقی انیمیشن «زال و سیمرغ» محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (ساخته مجید انتظامی در سال 1356) استفاده شده است که به یکی از ماندگارترین تیتراژهای انیمیشن و نوستالژی نسل‌هایی که با این انیمیشن قد کشیده‌اند، تبدیل شده است.
موسیقی نسخه اصلی این انیمیشن به دلیل استفاده از صدای خواننده زن در رسانه ملی استفاده نشد. به همین دلیل هم از موسیقی انیمیشن «زال و سیمرغ» ساخته علی اکبر صادقی به آهنگسازی مجید انتظامی برای تیتراژ این کارتون استفاده شد که نوازندگی سنتور آن بر عهده اردوان کامکار بود.
از آن جایی که بسیاری از بینندگان تا سال‌ها فکر می‌کردند که این موسیقی، ملودی اورجینال تیتراژ انیمیشن بوده است، سال ها با این موسیقی خاطره سازی کردند.
این ملودی عمق عاطفی بسیار اما ساده و دلنشین با ترکیبی از یک احساس شادی کودکانه و نوستالژی ساخته شده است. ریتم تند و ملایم حس بالا رفتن از کوه یا حرکت در طبیعت و نت‌های ماژور حس امید، زندگی و شادی القا می‌کند و به خوبی می‌تواند داستان را روایت کند. لحظات غمگین داستان نیز با تنالیته مینور نواخته می‌شود.
از نظر روانی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ» باعث می‌شود مخاطب (اغلب کودک مورد نظر است) احساس امنیت، کنجکاوی داشته باشد و با خانواده و طبیعت پیوند ذهنی برقرار کند.
ملودی اصلی این انیمیشن و طبیعت از فلوت، هارمونی و آکوردهای ساده از پیانو، همراهی عاطفی و دراماتیک توسط ویولن، احساس روستایی و موسیقی فولکلوریک توسط ملودیکا و ریتم 6 و 8 توسط سازهای پرکاشن نواخته شده است.
در بخش هایی از این موسیقی صدای زنگوله گوسفندان و آواهای محیطی نظیر باد کوهستانی شنیده می‌شوند.
ملودی اصلی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ» در نسخه ژاپنی با سبک ارکسترال با فضای کوه‌های آلپ و طبیعت هم‌راستا است. در این نسخه، سازهایی مثل فلوت، ویولن و آکاردئون به‌طور برجسته استفاده می‌شوند که یادآور موسیقی فولکلوریک اروپای مرکزی است اما کمتر از نسخه ایرانی به فضای کودکانه می‌پردازد و بیشتر خیال‌پردازی می‌کند.
در نسخه ایرانی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ» به‌جای ارکستر کامل، بیشتر از سازهای ملایم پیانو و گیتار استفاده شده که فضای کودکانه و لطیفی ایجاد می‌کند و موسیقی ریتم شادتری دارد. بخش هایی از موسیقی تغییرات احساسی شنیده می‌شود که ریتم از حالت شاد و آرام به حالت غمگین متغیر است.
در نسخه ژاپنی، خوانندگان برای اجرای تیتراژ از تن صدای ملایم و کلاسیک استفاده کرده‌اند که به تناسب با فضای انیمیشن و شخصیت‌های آن است.
نسخه ژاپنی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ» بیشتر بر جنبه‌های طبیعت‌گرایانه و فلسفی تأکید دارند. این موسیقی می‌خواهد به کودک ژاپنی کمک کند که به دنیای طبیعت و احساسات درونی خود نزدیک‌تر شود.
نسخه ایرانی موسیقی «بچه‌های کوه آلپ» بیشتر حس تعلق به خانه، خانواده و یادآوری خاطرات کودکی را ایجاد می‌کند.
بیشتر بخوانید:
