به گزارش پلاتو هنر، حسین علی‌عسگری، هنرمند نقاش و مجسمه‌ساز معاصر با حضور در نشست «سندلی هنرمند» با موضوع و محوریت جایگاه هنرمند در صندلی که در خانه هنرمندان ایران برگزار شد به نقش صندلی به عنوان عنصر معاصر اشاره کرد.
با توجه به نحوه برگزاری نمایشگاه «سندلی هنرمند» به صورت گروهی، بیش از 200 هنرمند نقاش، مجسمه‌ساز، عکاس، تصویرگر، سرامیست، معمار، طراح صنعتی، آهنگساز، طراح صحنه و همچنین هنرمندان سینمایی برای حضور و شرکت در آن دعوت شدند.
علی‌عسگری در مورد برگزاری نمایشگاه‌های گروهی گفت: «قضاوت کلی، عامل اصلی ایجاد سوءتفاهم در این نوع نمایشگاه‌ها است؛ چرا که مخاطب در پایان بازدید، یک نظر کلی را بیان می‌کند که این موضوع به صورت قطعی و منطقی صحیح نیست و این نقطه تمایز نمایشگاه‌های گروهی و فردی است.»
او در توضیح کاراکتر صندلی که خالق آن است، ادامه داد: «ایده اصلی، به مجموعه طراحی و نقش برجسته او با موضوع شاهنامه فردوسی و شخصیت‌های رستم و سهراب، در سال 1380 بازمی‌گردد. زمانی که این شخصیت‌های تاریخی در کنار صندلی که عنصری معاصر است قرار می‌گیرند، یک تقابل تاریخی – اجتماعی رقم می‌خورد.»
به گفته این هنرمند صندلی به عنوان یک جایگاه که بسیاری از افراد علاقه‌مندند تا روی آن بنشینند، خطرناک است؛ چراکه فرد سکون یافته روزی از بین خواهد رفت، در حالی‌که صندلی ماندگار است.
این گفت‌وگو را در اینجا ببینید.
