به گزارش دید هنر، فیلم سینمایی «آبی روشن» به کارگردانی بابک لطفی خواجه‌پاشا و تهیه‌کنندگی حسین میری از ۲۳ خرداد در سینماها به نمایش درآمده‌است.
«آبی روشن» در ژانر درام و اجتماعی به قلم امیر ابیلی و داوود گنجوی، روایتی درام از مشکلات یک مرد با محوریت مهران احمدی در شهر تبریز است.
مهران احمدی، مرتضی امینی تبار، مهران غفوریان، سارا حاتمی، روح‌الله زمانی، علی‌اکبر اصانلو و کاظم هژیرآزاد بازیگران «آبی روشن» هستند.
«آبی روشن» دومین فیلم بابک خواجه‌پاشا در جایگاه کارگردانی است که در چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت. نخستین فیلم این کارگردان با عنوان «در آغوش درخت» با پخش بهمن سبز به زودی در تابستان 1403 اکران خود را آغاز خواهد کرد.
«آبی روشن» قواعد ژانر ملودرام را رعایت می‌کند
خواجه‌پاشا درباره فیلم سینمایی «آبی روشن» مطرح کرد: «آبی روشن» در ژانر ملودرام تلاش کرده است قواعد این ژانر را رعایت کند. به طور کلی در سینما در مسئله هم‌ذات‌پنداری با ژانر ملودرام کمی با مشکل روبه‌رو هستیم. به این خاطرکه ژانر ملودرام به جای تمرکز روی اتفاق‌های سرگرم‌کننده، بر اتمسفری تمرکز می‌کند که بسیار به جامعه نزدیک است و سعی می کند شکلی از جامعه را به مخاطب نشان دهد.
این کارگردان عنوان کرد: «آبی روشن» سعی کرده‌است پرداخت مناسبی نسبت به جغرافیا و هویت داشته باشد. ما زیست بوم و تمامی فاکتورهای مناسب را در این اثر لحاظ کردیم تا وجه متمایزی نسبت به سایر ژانرها ایجاد شود. شاید تمامی فیلم‌هایی که در حال حاضر روی روابط و معضلات اجتماعی متمرکز است تا حدودی دچار سیاهی و یا تاریکی باشند و دردها هیچ نتیجه و درمانی پیدا نمی‌کنند اما در «آبی روشن» سعی کرده‌ام با نشان دادن امید راهی را پیش روی مخاطب بگذارم تا از مشکلات گذر کند.
«آبی روشن» نقاط اتصال چند نسل را نشان می‌دهد
خواجه‌پاشا درباره فیلمنامه «آبی روشن» اظهار کرد: فیلمنامه «آبی روشن» با تمامی خوبی‌ها و کم و کاستی‌ها، جهانی برای من ساخت که همیشه دوست داشتم آن را بنویسم. این فیلمنامه با مضمون مبحث روابط دو نسل که فاصله چهل ساله با هم دارند به نگارش درآمده و باور دارم در جامعه امروزی نیز باید به این مبحث بیشتر پرداخت. در حقیقت باید نقاط اتصال نسل‌ها را پیدا کرد، نمی‌شود که تنها از دیدگاه و نگرش یک نسل فیلم ساخت. این اثر سینمایی سعی دارد نقاط اتصال چند نسل را نشان دهد.
این کارگردان تصریح کرد: نوع اجرای فیلمنامه، قاب‌بندی و فیلمبرداری به عناصر فیلمنامه ارتباط دارد. من بیشتر در فیلم‌هایم سعی می‌کنم روی زیبایی‌شناسی تمرکز کنم، چراکه مخاطب چشمانش از این عادت افتاده است که پلان زیبا ببیند. چشمان مخاطب لایق عناصر زیبایی است، ما باید در آثار سینمایی این عناصر را به او هدیه دهیم.
او ادامه داد: برخی از این نگاه به عناصر زیبایی‌شناختی هم به زیست من مربوط می‌شود، به این خاطر که من بیشتر در طبیعت زندگی می‌کنم و هنوز کشاورزی انجام می‌دهم، این موارد در نگاه یک فیلمساز تاثیر بسیاری دارد.
خواجه‌پاشا درباره چینش بازیگران در «آبی روشن» گفت: برای انتخاب بازیگران گزینه‌های مختلفی داشتم اما انتخاب افرادی که با مضمون فیلم همراه و صادق باشند و موضوع فیلمنامه و نقش خود را دوست داشته باشند، از ابتدا سیاست من بود. برای بعضی از بازیگران انتخاب نقش اولویت مادی دارد که من با این قضیه مشکل دارم چون در اجرای یک فیلمنامه بسیار متکی بر بازیگر هستم.
او افزود: «آبی روشن» در 4 استان و نزدیک به 40 لوکیشن فیلمبرداری شده‌است، این اتفاق بازیگری را می‌خواهد که فیلم را دوست داشته باشد و همراه مسیر باشد.
دغدغههای خانواده در فیلمسازی برایم اهمیت دارد
بابک خواجه پاشا درباره «در آغوش درخت» عنوان کرد: ایده نوشتن فیلمنامه «در آغوش درخت» از یک مهمانی خانوادگی و از بحران‌های یک خانواده‌ای با مشکلات خود دست‌وپنجه نرم می‌کردند، شکل گرفت. خانواده و دغدغه‌هایش بسیار برای من مهم و در عین حال دراماتیک است تا حدی که دوست دارم سال‌ها روی این موضوع فعالیت کنم.
دوست دارم اتمسفر بومی در فیلم‌های من جریان پیدا کند
این کارگردان با توجه به اینکه فیلمبرداری هر دو فیلمش در شهرهای ارومیه و تبریز انجام شده‌است، توضیح داد: یکی از دغدغههای من در فیلمسازی این است که اقلیم فیلمبرداری را کمی از پایتخت دور کنم تا اقلیم‌های متفاوت ایران نشان داده‌شود. زیبایی‌های موقعیت جغرافیایی سرزمین ما که در سینما کمتر نشان داده می‌شود.
او ادامه داد: با استفاده از جغرافیای سراسر ایران از لحاظ زیست بومی و قصه‌های فولکلوریک و طراحی‌های لباس و صحنه می‌توان آورده‌ای به فیلمنامه اضافه کرد. من با وجود شناختی که به منطقه آذربایجان داشتم سعی کردم این دو فیلم را در این دو منطقه کار کنم اما به این معنا نیست که فیلم‌های بعدی را در این مناطق می‌سازم.
این هنرمند افزود: بسیار دوست دارم که اتمسفر بومی و هویتی در فیلم‌های من جریان پیدا کند که طبیعتا چالش‌هایی را نظیر انتخاب لوکیشن و تحقیق درمورد آن را ایجاد می‌کند.
بابک خواجه‌پاشا در پایان درباره ژانر مورد علاقه کاری خود اظهار کرد: مضمون فیلم و ژانر دو مبحث جداگانه است. با مضمون خانواده، انسانیت و اخلاقیات در ژانرهای مختلف حتی در ژانر ملودرام تاریخی می‌توان فیلم ساخت اما به ژانر ملودرام در گونه اجتماعی، ژانر وحشت و کمدی درام علاقه بیشتری دارم.
سمیرا اسدیان
