به گزارش پلاتو هنر، نمایشگاه انفرادی کیومرث هارپا به نام «خاطرات کشدار» تا 31 شهریور ماه در گالری عصر در معرض تماشا قرار دارد.
«انگار هر روز به دنیا می‌آیم. هر روز یک زندگی را تجربه می‌کنم؛ یک کابوس، یک خیال، یک وهم. با خیالات و خاطراتم زندگی می‌کنم و برای التیام زخم‌هایم، به رویا پناه می‌برم و درد و گناه را در قصه‌ها گردن دیگری می‌اندازم. پاره پاره می‌شوم و از میان هزاران واقعیت و هزاران خاطره، تنها آنهایی که کشدار می‌شوند با من می‌مانند و به گمانم که زندگی همین است که می‌پندارم؛ فهرست سیاهی از نام‌هایی که پر کرده حافظه‌ام را.»
جملات بالا بخشی از استیتمنت کیومرث هارپا نقاش باتجربه ایرانی برای نمایشگاه اخیرش است. هنرمندی که شاید بتوان گفت «رویا» و «آدم‌ها» مهم‌ترین عناصر آثارش هستند. نقاشی‌های او از تاثیر و تاثراتش برآمده‌اند و نقاشی برای او نمودی‌ست از تمام آنچه در زندگی روزمره از سر گذرانده است.
دفرماسیون عناصر موجود در تصویر، برخورد اکسپرسیو، انتخاب رنگ و ترکیب‌بندی تصاویر ازجمله ویژگی‌های بارز آثار این هنرمند هستند. هارپا صورتک‌ها و اندام‌واره‌هایی از آدم‌ها و طبیعت و حیوانات را روایت می‌کند که مابه‌ازای آنها را نمی‌توان جایی مشاهده کرد جز دنیای ذهنی هنرمند.
دنیای خود را نقاشی می‌کنم
به بهانه نمایشگاه اخیر کیومرث هارپا گفتگویی با او داشتیم و در رابطه با موضوع نقاشی‌هایش بیان کرد: منبع الهام نقاشی من روزمرگی‌های من هستند و در طول روز هر اتفاقی که تاثیر بیشتری روی من داشته باشد، موضوع آثارم را تشکیل می‌دهد.
او ادامه داد: من در دنیای نقاشی‌هایم زندگی می‌کنم و طبعا خانواده، مسائل اجتماعی و اخبار هم روی این فضا تاثیر می‌گذارند. پس از 1 – 2 سال که برای برگزاری نمایشگاه آماده می‌شوم به این فکر می کنم، در این شب و روزی که نقاشی می کنم بیشتر به چه مواردی فکر کرده ام و آنها را به تصویر کشیده‌ام. اینگونه موضوع نمایشگاه من مشخص می‌شود.
این هنرمند تصریح کرد: من از زمان کودکی تا الان با تجسم و خیال زندگی کرده‌ام و این دو عنصر قوی همواره همراه من بوده‌اند. اصولا روحیه انزواطلبی دارم و معمولا در آتلیه مشغول نقاشی هستم و این روحیه باعث شد که در تنهایی بیشتر به عالم رویا بروم و درنتیجه دنیای ذهنی خود را نقاشی کنم.
راوی قصه‌ها هستم
او درباره حضور خودش در نقاشی‌ها گفت: من با اتفاقات همذات‌پنداری می کنم و این حس ناخودآگاه در آثارم تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل این دنیای من است که روی بوم نقاشی روایت می‌شود و حتی گاهی پرتره‌ها شبیه خودم می‌شوند. من خودم را درون قصه تصور می‌کنم و ماجرا را از زاویه دید خودم روایت می‌کنم.
اینجا هیچ قانونی وجود ندارد!
کیومرث هارپا درباره انتخاب رنگ در آثارش توضیح داد: رنگ را در آثارم براساس شعور و قوانین انتخاب نمی‌کنم. به طور مثال طبیعت در نقاشی‌های من همان رنگی نیست که در واقعیت مشاهده می‌کنیم. من دنیای خود را دارم و آدم‌ها و اتفاقات و حیوانات همه از کانال دنیای من عبور می کنند و رنگ تکمیل کننده داستان من است. به همین دلیل پالت رنگی من خیلی متفاوت نیست و رنگ از درون من تراوش می‌کند. کارهایم را اغلب سیاه و سفید پیش می‌برم اما جایی که حس کنم یک رنگی مال این قصه است، بدون هیچگونه ضابطه‌ای آن را روی بوم می‌گذارم.
نقاشی را مانند بدن می‌بینم
او تصریح کرد: من اعتقاد دارم که نقاشی در یک همزمانی شکل می‌گیرد یعنی رنگ، فرم، فضا و… همه باید همزمان باهم شکل بگیرند تا یک تصویر ساخته شود. وقتی از همزمانی صحبت می کنیم یعنی احساس، توانایی و شعور هنرمند باید همزمان باهم یک نیازی را احساس کنند. به بدن انسان نگاه کنید؛ در هر یک سانت از بدن هزاران اتفاق رخ می‌دهد تا نفسی بیاید و برود. من نقاشی را مانند بدن می‌بینم. وقتی تو به بوم نقاشی روح می‌دمی، همه اتفاقات باید هزمان شکل بگیرند تا یک نقاشی متولد شود.
گالری عصر در نشانی تهران، میرزای شیرازی شمالی، خیابان دلاویز، پلاک ۱۸ واقع شده است و شنبه‌ها تعطیل است. گالری از ساعت 16 تا 20 میزبان مخاطبان است.
ندا زنگینه
