به گزارش پلاتو هنر، ماریو کلینگمن، هنرمند هنر هوش مصنوعی و یکی از پیشگامان این حوزه است. برخلاف بقیه هنرمندان که رنگ و قلمو از ابزارهای مورد علاقه‌شان هستند، ماریو کلینگمن ترجیح می‌دهد که با الگوریتم‌ها، شبکه‌های عصبی و کدها کار کند. این هنرمند آثار خود را در موزه هنر مدرن نیویورک، گالری عکاسان لندن، مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو و موزه متروپولیتن هنر نیویورک و دیگر گالری و آرت فرها به نمایش درآورده است.
این هنرمند آلمانی اعتقادی به پیدا کردن سبک هنری خود و تکرار آن ندارد و ترجیح می‌دهد قلمروهای ناشناخته را کشف کند.
او در سال گذشته (2023) از اثر رباتیک خود به نام «آیکا» (A.I.C.C.A) رونمایی کرد و نشان داد که بی‌دلیل او را یکی از پیشگامان هنر هوش مصنوعی نمی‌دانند. این اثر رباتیک ماریو کلینگمن به شکل یک سگ پشمالوی سفید است که می‌تواند در گالری‌ها بچرخد و هر اثری که برایش جذابیت دارد را نقد کند.
پیش از این به طور مفصل در گزارشی ربات «آیکا» را معرفی کرده بودیم و حالا قصد داریم یکی دیگر از آثار برجسته این هنرمند مهم را معرفی کنیم.
ماریو کلینگمن سال 2018 اینستالیشنی به نام «خاطرات رهگذران» برگزار کرد. او برای این اینستالیشن سیستمی که خودش طراحی کرده بود را داخل یک جعبه چوبی گذاشت و آن را از طریق سیم به دو نمایشگری که بالای این جعبه بودند، نصب کرد. او یک مبل روبه‌رو جعبه قرار داد تا مخاطب بتواند به تماشای پرتره‌هایی که سیستم کلینگمن خلق می‌کند، بنشیند.
تا این جا همه چیز شاید ساده و معمولی به نظر برسد اما نکته جالب توجه پرتره‌هایی هستند که سیستم خلق می‌کرد. در واقع پرتره‌های این سیستم از آدم‌هایی بودند که هرگز وجود خارجی نداشتند. شاید چنین چیزی برای ما خیلی شگقت‌انگیز نباشد زیرا ما هم می‌توانیم حالا و در کسری از ثانیه با کمک میدجرنی و ابزارهای مشابه آن، پرتره‌های انسان‌هایی را خلق کنیم که هرگز زندگی نکرده‌اند اما یادتان باشد که کلینگمن اینستالیشن «خاطرات رهگذران» را حدود شش سال پیش برگزار کرد و در آن زمان میدجرنی و ابزارهای شبیه به آن وجود نداشتند.
این سیستم کلینگمن مبتنی‌بر شبکه‌های عصبی بود و می‌توانست درلحظه و براساس اظهارات خود او تا ابد، پرتره‌هایی تکرارنشدنی از زنان و مردانی که هرگز فرصت زندگی کردن نداشتند، خلق کند.
طبق صبحت‌های ماریو کلینگمن، پرتره‌هایی که این سیستم خلق می‌کرد از پیش کیوریتوری و برنامه‌ریزی نشده و همه آن‌ها در لحظه خلق شده بودند که همین موضوع مقداری نگرانی این هنرمند را برمی‌انگیخت چون نمی‌دانست که سیستمش قرار است چند ثانیه بعد، چه پرتره‌ای نشان دهد.
بیشتر بخوانید:
