به گزارش پلاتو هنر، میثم احمدی، متولد 1362 فارغالتحصیل رشته مهندسی مواد، گرایش سرامیک (غیر فلزات) در دانشگاه علامه مجلسی اصفهان است. او فعالیت هنری خود در رشته مجسمهسازی و جواهرسازی را از سال 1386 آغاز کرد.
این هنرمند درباره ورودش به حوزه جواهرسازی توضیح داد: از نوجوانی کار با ابزار و تجربه کردن متریالهای مختلف از جمله سرامیک، چوب، فلز و … را دوست داشتم و ترکیب و تجربه کردن تکنیکهای مختلف را شروع کردم. بعداز مدتی، تحت نظر اساتیدی چون پرویز تناولی، هادی عرب، مونا پاد و … آموزش دیدم و به بررسی سیر تکامل هنرهای تجسمی و چگونگی اجرای ایده پرداختم.
چالشهای جواهرسازی
این هنرمند تصریح کرد: مهمترین چالشی که در جواهرسازی با آن مواجه بودیم و حتی امروزه هم این معضل وجود دارد، عدم دسترسی به منابع خوب آموزشی است. گویا این هنر یا شاید بهتر باشد بگوییم صنعت، از دیرباز به صورت رمزگونه و بسیار محدود به افراد منتقل شده است و هیچگاه جزئیات آن به صورت عمومی فاش نشده است. این موضوع را میتوان از شیوه نامگذاری ابزارها و تنوع تکنیکها در مناطق مختلف به وضوح دید.
او افزود: البته امروز در عصر ارتباطات تا حدی این مطالب توسط نسلهای جوان در دسترس قرار گرفته است اما همچنان نیاز است تا مطالب تکمیلی نزد اساتید آموزش دیده شود.
میثم احمدی درباره سبک کار خود توضیح داد: سبک کار من با توجه به پیشینه شناخت از متریال و تجربه مجسمهسازی و جواهرسازی، ترکیبی از تمامی این موارد است. به این صورت که ابتدا ایده را در نظر میگیرم و برای بیان و شرح آن، به بررسی فرم و انتخاب متریال و شیوه اجرا و نمایش میپردازم. اما عموما با تکنیک مدلسازی با وکس و تکنیک ریختهگری اجرا میکنم. در این حین چون صفر تا صد اجرا با خودم است، امکان تغییر در مسیر اجرا را باز میگذارم و همین امر باعث میشود در هر مرحله از ساخت تغییراتی در فرم، متریال و چیدمان به وجود بیاید که به تکامل ایده کمک بسزایی خواهد داشت.
او درمورد تکنیک مدلسازی با موم توضیح داد: تکنیک مدلسازی با موم (وکس)، یک تکنیک باستانی با سابقه حدودا ۶۰۰۰ ساله است که ابتدا مدل توسط مومهای طبیعی یا مصنوعی ساخته میشود و بعد با روشهای مختلف ریختهگری، به فلز مورد نظر تبدیل میشود. این تکنیک به موم گمشده هم معروف است، چراکه در این تکنیک مدل اصلی بعداز اینکه درون قالب قرار میگیرد، با حرارت میسوزد و کاملا از بین میرود و فضای خالی آن در قالب سیلندر گچی که در گذشته گل رس بوده، باقی میماند و این فضای خالی با مذاب فلز مورد نظر پر میشود.
احمدی درمورد عبور از شیوه کلاسیک به هنر معاصر توضیح داد: در این چند سال اخیر ما شاهد گذر هنرهای تجسمی از شیوه کلاسیک به هنر معاصر هستیم که عمدتا این موضوع با تجربهگرایی و آزمون و خطا همراه است. در این مرحله همچنان دچار سردرگمیهایی از این دست هستیم که کدام آثار جزء هنر معاصر محسوب میشود. طبق تعاریف جدیدی که امروزه ما در رابطه با هنر با آن مواجه هستیم، هنوز نمیتوان به صورت مشخص و مبرهن توضیحات کافی برای شناسایی این مهم شرح کرد.
او ادامه داد: در هر مرحلهای باید تجربیاتی از این دست اتفاق اوفتد تا ما بعداز فرونشستن این موج از تجربهگرایی، به یک ثبات برسیم. رویدادهای اخیری که در نمایشگاهها و محافل آموزشی و هنری شاهد آن هستیم این نوید را به ما میدهد که دسترسی به این امر مهم چندان دور نیست.
این هنرمند در پایان درباره نمایشگاه گروهی «همه از خاک برآمدهاند» که تا 4 آبان در گالری نیان برپاست گفت: «همه از خاک برآمدهاند» تعریف ارزش و توجه به آثار در حال نمایش است. صرفا متریال یا تکنیک مدنظر نیست بلکه چیزی که باعث ارزشمند بودن آثار میشود، فکر، اندیشه و ایدهای است که هنرمند از طریق آثار خود به گفتمانی با زبان زیورآلات پرداخته است. در این نمایشگاه هم از پیشکسوتان و جواهرسازان جوان که در حوزه جواهرسازی معاصر سالها فعالیت داشتند، دعوت شده است تا آثار خود را با موضوع ذکر شده به نمایش بگذارند.
گالری نیان واقع در تهران، میدان هفت تیر، خیابان مفتح جنوبی، خیابان تور، خیابان وفایی ورمرز آبادی، بنبست ابهری، پلاک ۵، همه روزه به جز شنبهها، میزبان مخاطبان است.
بیشتر بخوانید:
طراحی طلا با الهام از نقوش قالی/ طرح هنرمندان بزرگ را کپی میکنند
حوزه مجسمهسازی ما جوان است/ گفتگوی جهانی با زبان هنر