به گزارش پلاتو هنر، چهلو دومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران با رویکرد «خِردمحوری و اندیشهورزی» و به دبیری بهروز شعیبی از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۴ در پردیس سینمایی ایرانمال تهران برگزار خواهد شد.
با توجه به اینکه به چهلو دومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران نزدیک میشویم و اسامی فیلمهای پویانمایی بخش مسابقه ملی این رویداد اعلام شده است، با محمدمهدی قاضیزاده، کارگردان فیلم کوتاه «یک داستان سیاه و سفید» محصول سال ۱۴۰۳ و دانشگاه هنر تهران، در بخش پویانمایی گفتگویی داشتهایم که در ادامه میخوانید.
«یک داستان سیاه و سفید»؛ آشناییزدایی از واقعیت و مواجهه با جهان ایدهآل ذهنی
محمدمهدی قاضیزاده درباره قصه و داستان «یک داستان سیاه و سفید» گفت: فضای کلی داستان این فیلم کوتاه درباره یک انسانی است که دچار آشناییزدایی از جهان اطرافش شده است و این تفاوتی را که بین جهان ذهنی و ایدهآل او و جهان واقعی وجود دارد، درک میکند و در مواجه با این شناخت مراحلی را در مسیر رستگاری طی میکند تا به یک تصمیم نهایی برسد.
او ادامه داد: مفاهیم این وقایع با فضای تصویری و تکنیکی بدون هیچگونه دیالوگی القا میشود و 3 جهان گوناگون در ۳ فضای تصویری متفاوت بازنمایی شده است.
یک روایت بصری با رعایت هارمونی
این کارگردان درباره چالش های هنری ساخت انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید» توضیح داد: جدا از چالش ترکیببندی و طراحی شخصیتها، دغدغه داشتم هارمونی بصری را از جنس کمیک استریپ در این انیمیشن تجربه کنم. (اسپلیت اسکرین یا تقسیم صفحه، در پیشینه سینمایی، اتصال چند تصویر در یک نما با فرمت نمادین است). در این انیمیشن قصد داشتم شکلی از روایت بصری را تجربه کنم که چند تصویر در یک نما با فرمت کمیک استریپ قرار بگیرند و از طرفی دیگر هارمونی بصری هم ایجاد شود.
محمدمهدی قاضیزاده مطرح کرد: موضوع سعادت در دنیای واقعی و تضادش با جهان ایدهآل ذهنیمان یک دغدغه درونی برای من بوده است و در انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید» سعی داشتم این موضوع را به صورتی به تصویر بکشم که بتواند ذهن مخاطب را هم درگیر کند.
ساکسیفون، قصه را روایت میکند
این کارگردان درباره مراحل طراحی شخصیتهای داستان گفت: در ابتدا یک تصویر ذهنی اولیه از یک فرد نوازنده ساکسیفون داشتم که نقابی بر صورت دارد و در یک فضای عمومی مینوازد. آنچه را که در ذهنم شکل گرفته بود را اتود زدم و یک دوره مطالعه بر نقاب های مختلف داشتم که سعی داشتم نقاب خودم را طراحی کنم، پس از آن هم مراحل دیگر شخصیتها متناسب با تصویر اولیه پیش رفت. البته که در این مسیر طراحی شخصیتها تاثیراتی از فیلمهای نوآر گرفتم.
همهچیز یا سیاه است یا سفید…
قاضیزاده درباره سبک سیاه و سفید انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید» تصریح کرد: جهان از زاویه دید شخصیت اصلی داستان یک نگاه سیاه و سفید دارد، همانطور که سیاه و سفید در روایت داستان رعایت شده، در سبک هم بازنمایی شده است. از طرفی دیگر آیکونگرافی فیلمهای نوآر و فضای رمانهای تصویری هم یادآوری میشود که یک دوگانگی وجود دارد، همه چیز سیاه است و یا همه چیز سفید. سیاه و سفید طیف رنگی ندارد و رنگ خاکستری در روایت داستان دیده نمیشود.
موسیقی؛ رکن اصلی انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید»
این کارگردان درباره اهمیت موسیقی و صداگذاری «یک داستان سیاه و سفید» گفت: موسیقی در ساخت این انیمیشن بسیار اهمیت داشته است. از زمان شکلگیری ایده اولیه با آهنگساز در ارتباط بودم و در پیشتولید، ساخت موسیقی توسط امیرحسین موسوی آغاز شد. معمولا در فیلمهای کوتاه انیمیشن فضای کلیشهای در موسیقی ایجاد میشود که من سعی داشتم از این فضا فاصله بگیرم .
او ادامه داد: برای ساخت موسیقی، سازهای کنترباس و درامز بسیار اهمیت داشتند و قصد داشتم در طول روایت داستان به صورت ممتد شنیده شوند. موسیقی در این انیمشین مانند نخ تسبیح تصاویری است که قرار است نمایش داده شوند.
قاضیزاده افزود: انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید» در ابتدا همراه با نریشن بود که در مرحلهای تصمیم گرفتم، نریشن را از داستان حذف کنم تا ساز ساکسیفون نقش پررنگ تری ایفا و با زبان خود، قصه را روایت کند. نوازندگی ساکسیفون توسط بنیامین بیانی به بهترین شکل انجام شده است.
ایجاد فضای پست مدرن در روایت انیمیشن
این کارگردان عنوان کرد: انیمیشنهای کوتاه معمولا به صورت روایی و یا تجربی (تکنیکمحور با فضای غیرمتعارف) ساخته میشوند که من بیشتر از این که بخواهم موضوع قصه را محوریت قرار دهم، هارمونی بصری و حرکت به سمت فضای پست مدرن در روایت انیمیشن را دغدغه خود قرار دادم.
همذاتپنداری گروه سنی مختلف با داستان
محمدمهدی قاضیزاده در پایان درباره گروه سنی مخاطب انیمیشن «یک داستان سیاه و سفید» گفت: این اثر مناسب گروه سنی کودکان ساخته نشده اما گمان میکنم سنین مختلف برداشت متفاوتی از داستان داشته باشند و مخاطب در سنین مختلف بتواند خود را جای شخصیت داستان بگذارد و با او همذاتپنداری کند.
عوامل این فیلم کوتاه عبارتنداز: فیلمنامهنویس، کارگردان، تهیهکننده، تدوینگر و انیماتور: محمدمهدی قاضیزاده، موسیقی و صداگذار: سید امیرحسین موسوی.
مدت زمان فیلم: ۸ دقیقه.
بیشتر بخوانید:
