به گزارش پلاتو هنر، هیچ وقت نمی‌شود پا را دو بار در یک رودخانه گذاشت. این مسئله درباره مستند «اینو» هم صدق می‌کند؛ هوش مصنوعی کاری کرده است تا شما هیچ وقت نتوانید نسخه‌ای که از مستند «اینو» دیدید را دوباره تماشا کنید.
«اینو» که در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمده، مستندی 100 دقیقه‌ای به کارگردانی گری هاستویت است. این مستند درباره برایان اینو، موسیقی‌دان، تنظیم‌کننده و تهیه‌کننده انگلیسی است که یکی از بنیان‌گذاران اصلی موسیقی امبینت به شمار می‌آید.
برای تولید «اینو»، برندان داز، نرم‌افزار هوش مصنوعی مولدی ساخت که می‌توانست هربار نسخه متفاوتی از این مستند را به نمایش در آورد؛ ترتیب سکانس‌های این مستند با هر بار نمایش متفاوت بود و امکان داشت بعضی از سکانس‌ها در نسخه‌ای که شما تماشا می‌کردید اصلا وجود نداشته باشند.
آیا این سیستم نسخه‌ای تولید کرده که باب میل هاستویت نبوده باشد؟ بله. نسخه‌های اولیه تصادفی‌ای که این سیستم تولید می‌کرد، آنقدر تصادفی بود که هاستویت و اعضای تیمش مجبور شدند تا حدی کنترل اوضاع را به دست بگیرند. آن‌ها سکانس‌های اصلی و مهمی را که باید هر بار به نمایش در می‌آمدند را انتخاب کردند و شروع و پایان منسجمی را برای «اینو» برگزیدند.
بسیاری از مراحل تولید «اینو» به شیوه‌های معمول مستندسازی بوده است. برای مثال، هاستویت ساعت‌ها با برایان اینو مصاحبه کرد و به آرشیو بزرگ عکس و ویدیوهای این نوازنده که شامل بیش از 500 ساعت ویدیویی بود که در طول شش دهه فعالیت حرفه‌ای او جمع‌آوری شده بود، دسترسی پیدا کرد.
برایان اینو، یکی از بنیان‌گذاران اصلی موسیقی امبینت طی مصاحبه‌ای با LA Times عنوان کرد که هیچ وقت علاقه زیادی به مستندهایی که درباره هنرمندان ساخته می‌شود، نداشته است زیرا زندگی هنرمندان این مستندها به خصوص هنرمندان موسیقی راک، آن طور که در این مستندها به نمایش در می‌آیند، نیست. اما تصادفی بودن مستند «اینو» و استفاده از هوش مصنوعی مولد، جذابیت زیادی برای اینو داشته و به همین دلیل با ساخت این مستند از زندگی خود موافقت کرده است.
فاطمه زهرا معصومی
بیشتر بخوانید:
