در گفت‌وگو با حامد مکملی مطرح شد:

غفلت هنرمندان از قهرمانان ایرانی و نمایشنامه‌های بیضایی

به گزارش پلاتو هنر، نمایش «آریو برزن» به نویسندگی و کارگردانی حامد مکملی از تاریخ 10 تیر 1403 در سالن شماره سه پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته است و تا 22 تیر سال جاری میزبان تماشاگران تئاتر خواهد بود.

حامد مکملی، نویسنده، کارگردان، بازیگر و طراح حرکت این اثر نمایشی در گفت‌وگو با خبرنگار پلاتو هنر درباره بن‌مایه این اثر گفت: «آریو برزن» در واقع روایت آخرین سردار هخامنشی است که با آخرین سربازان و یارانش در برابر لشگر اسکندر ایستادگی می‌کند و برای اولین بار سپاه پرشمار اسکندر مقدونی را شکست می‌دهد.

او ادامه داد: متن «آریو برزن» به شکل کلاسیک نوشته شده است و ما تلاش کردیم که با ایجاد تنوع در فرم اجرایی، به کارگیری سازبندی در شکل موسیقی، رنگ‌‎بندی نوری و حرکات فرم، کار را برای مخاطب امروز روایت کنیم.

بیضایی

این هنرمند افزود: شکل کلی این نمایش برخوانی است و کار چه در فرم و چه در رویکرد کارگردانی و طراحی در قالب نمایش‌های ایرانی اجرا شده است. بستر اصلی کار فضایی است برگرفته از آثار درخشان آقای بهرام بیضایی ولی در شکل اجرایی کار با حرکات و نمادهای ساده‌تر اما پر تحرک‌تر اجرا می‌شود که مخاطب می‌تواند مفهوم بیشتری را دریافت کند.

کارگردان این نمایش درباره اجرای این اثر در پردیس تئاتر شهرزاد گفت: خوشبختانه این نمایش در چهل و دومین دوره جشنواره تئاتر فجر با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و توانست جایزه بهترین موسیقی را دریافت کند و نامزد دریافت تندیس بهترین نمایش نیز شود. پس از آن ما یک اجرا در سالن چارسو تئاترشهر داشتیم و پس از استقبال مخاطبان دوباره توانستیم در سالن شهرزاد روی صحنه برویم. ولی به هر حال این نمایش برای اجرا در سالنی با ابعاد مشخص طراحی شده بود و اجرای آن با توجه به طراحی فرم آن روی ضرب آهنگ موسیقی و حضور نوازندگان روی صحنه در سالنی بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر مشکلات خودش را به همراه دارد.

مکملی

او افزود: در ابتدای آغاز تمرینات این نمایش قرار نبود که کار به سمت حرکت و فرم کشیده شود اما به دلیل زبان کلاسیک و ادبی نمایش تصمیم گرفتیم که محتوای آن را برای انتقال بهتر مفهوم به شکل تصویر بدل کنیم. در آخر ما حتی خیلی از برخوانی‌ها را کوتاه‌تر یا کلا از نمایش حذف کردیم تا تماشاگر بتواند تمام آنچه که قرار بود برخوان‌ها بیان کنند، روی صحنه به شکل تصویری و با کمک فرم تماشا کند. به نظر من در نمایش‌های ایرانی هر حرکت که روی صحنه اتفاق می‌افتد، به ویژه وقتی با ضرب آهنگ موسیقی همراه می‌شود بسیار در ارتباط مخاطب با نمایش موثر است و ما هر چقدر حرکات و نوع موسیقی انتخابی‌مان در نمایش و ارتباط آن‌ها با متن حساب شده‌تر باشد قطعا به ارتباط تماشاگر با نمایش هم بهتر کمک می‌کند. بدن یکی از ابزارهای مهم نمایش و بازیگر روی صحنه است. اما موضوعی که اهمیت دارد شکل و نوع استفاده از این ابزار روی صحنه است. هرچقدر ارتباط این ابزار با محتوا و نوع اجرا درست‌تر باشد، قطعا روی مخاطب هم تاثیر بیشتری می‌گذارد.

این هنرمند در آخر گفت: از نظر من در روزگار امروز که پرداختن به تئاتر روز به روز سخت‌تر می‌شود و سلیقه مخاطبان دارد به سمت و سوی نمایش‌هایی می‌رود که بازیگر چهره و سلبریتی در آن مشغول ایفای نقش هستند، باید این سوال را از هنرمندان پرسید که چرا ما خودمان از این قبیل کارها حمایت می‌کنیم؟ زمانی که من برای این قبیل نمایش‌ها متنی می‌نویسم یا در شبکه‌های اجتماعی آن‌ها را مورد نقد منفی و مثبت قرار می‌دهم، به هر حال دارم اسباب بیشتر دیده شدن این نمایش‌ها را برای مجریان آن فراهم می‌کنم و اسم این اجراها را به نوبه خودم به گوش مخاطبان می‌رسانم و این یعنی هنرمندان نیز در دیده شدن کارهای گیشه‌ای و تجاری نقش دارند. چرا هنرمندان به جای پرداختن به داستان‌ها و رویدادهای تاریخی کشور خودشان که از بچگی با آن بزرگ شده‌اند و آن را بیشتر و بهتر می‌فهمند، به موضوعات و نمایشنامه‌های کشورهایی می‌پردازند که هیچ ارتباطی با آن‌ها ندارد و حتی عمق و علل اهمیت آن با دغدغه‌های خودشان را نیز درک نمی‌کنند. چرا دیگر نمایشنامه‌هایی مثل «آریو برزن» و کارهای پیشین بهرام بیضایی در بین هنرمندان و کارگردانان جایی ندارند؟ این‌ها سوال‌هایی هستند که هر وقت هنرمندان ما بتوانند به جواب آن برسند، هنر در ایران مفهوم بهتری پیدا می‌کند.

 

مکملی

در این نمایش آیناز ‌کاکاوند، حامد مکملی، مهیار ‌هواسی، ماهان ‌گلگلی، محمدمهدی ‌تقوی، شبنم ‌منتظری، فاطمه ‌اسلامی، اهورا ‌مرادی و آرام ‌شهسواری به ایفای نقش می‌پردازند.

 فرامرز ‌نصیری،  حامد ‌مکملی،  امیر امیدی‌راد،  مرتضی ‌نجفی،  حامد ‌مکملی و نیلوفر مهدی‌پور،  آرش بابا خداوردی،  زهرا دیبامهر،  یگانه مرئی، ریحانه مرئی، ماندانا کاکاوند، کیمیا جمشیدی‌کیا، ندا رحمانی، پویا ‌میرزایی و اهورا گلبداغی،  اهورا ‌مرادی،  حنانه ‌امینی،  علی ‌کشاورز،  نگار ‌امیری،  امیرمحمد ‌خوشنواز،  حسن ‌یاوری،  محمدرضا گلگلی،  رسول لشگری و ثمینه ذوالقدری‌ها، فاطمه علمشاهی و پارسا رضایی، محمد صمدی.

علاقه‌مندان برای تماشای این نمایش می‌توانند برای تهیه بلیت به سایت تیوال مراجعه کنند.

بیشتر بخوانید:

عباس نعلبندیان و عبور از کارگاه نمایش

https://didhonar.ir/?p=56704

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

20 − نه =