گفت‌وگو با پیمان خازنی؛

جنبه فرهنگی آثار پرفروش قربانی گیشه می‌شود

به گزارش پلاتو هنر، زبان و ادبیات فارسی غنی‌ترین ثروت ما ایرانیان است و پرداختن به متون کهن فارسی، یک مراجعه درست در راستای ساختن دنیای جدید برای اقوام ایرانی است.

منظومه «لیلی و مجنون» حکیم نظامی گنجوی به قدری غنی است که به جرئت می‌توان آن را بزرگ‌ترین منظومه عاشقانه در ادبیات جهان دانست.

کنسرت نمایش «مجنونِ آن لیلی» به کارگردانی پیمان خازنی و نویسندگی محمود توسلیان، روایتی از رشید ‌کاکاوند، این روزها از ۰۵ اردیبهشت تا ۰۴ خرداد در تالار حافظ روی صحنه می‌رود.

به بهانه اجرای کنسرت نمایش «مجنونِ آن لیلی»، با پیمان خازنی، کارگردان، طراح، آهنگساز و نوازنده تار این نمایش موسیقایی گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

منظومه «لیلی و مجنون» یک شاهکار ادبی است…

این هنرمند درباره نگاهش به «مجنونِ آن لیلی» توضیح داد: از زمانی که با این شاهکار آشنا شدم، هربار که به سراغش می‌روم، ظرفیت تازه‌ای چه از دیدگاه موسیقایی و چه از نظر نمایشی، در آن می‌بینم که تشویق می‌شوم از زاویه‌ای دیگر به آن بپردازم. «مجنونِ آن لیلی» هنوز برای من تمام نشده‌است. پرداختن به چنین آثاری کار دشواری است؛ چراکه پیش از هر چیز در این زمینه باید برداشت درستی از مخاطب داشت و این موضوع به راحتی امکان‌پذیر نیست.

او در ادامه گفت: شناخت جهان شاعر و مطابقت آن با سلایق متعدد مخاطب امروزی از طرفی و بازنویسی اثر به زبان امروز از سوی دیگر کار سختی است. رسیدن به این مرحله، بنا نهادن سنگ اول است.

شناخت ظرافت‌های موسیقی لازمه نمایش موسیقایی است

پیمان خازنی درباره موسیقی «مجنونِ آن لیلی» مطرح کرد: موسیقی ایرانی ظرفیت‌های فراوانی دارد و همراه کردن این نوع موسیقی با نمایش با این میزان گستردگی، نیاز به شناخت ظرافت‌های موسیقی است. با توجه به اهمیت آشنایی‌ام با ظرافت موسیقی ایرانی، خود کارگردانی نمایش را برعهده گرفتم که امیدوارم در این کار بتوانم اندازه‌های موسیقایی را با دقت بالا در قالب نمایش رعایت کنم.

این کارگردان تاکید کرد: آثار پرفروش معمولا جنبه ادبی و فرهنگی را به ناچار قربانی گیشه می‌کند اما ما در «مجنون آن لیلی» به دنبال دوسر برد هستیم.

بیان فلسفه با فضای عاشقانه…

این هنرمند مطرح کرد: «مجنون آن لیلی» پر از رنگ و لایه‌های درونی و بیرونی است؛ فضای درونی این نمایش به لایه‌های فلسفی و لایه‌های بیرونی به فضای عاشقانه می‌پردازد. نمایشنامه این اثر این ابزار را در اختیار می‌گذارد تا لایه‌ها برای سطوح مختلف سنی و فکری جاگذاری شود.

او افزود: طراحی لباس و طراحی نور نیز دو رکن مهم صحنه‌ این نمایش هستند که توسط این دو رکن تلاش کردم، رویاپردازی کنم.

آهنگسازی و کارگردانی یک رشته منظم مرتبط بایکدیگر هستند

پیمان خازنی در پایان تصریح کرد: من همراهی آهنگسازی و کارگردانی را یک رشته منظم با یکدیگر می‌بینم؛ این رشته تالیف که یک اثر توسط یک آهنگساز کارگردانی شود، به‌زودی حضور آهنگسازان جوان را به دنبال خواهد داشت اما باید توجه داشته‌باشیم که آهنگسازی به دلیل انتزاعی بودن موسیقی از کارگردانی دشواری‌های بیشتری دارد.

پیمان ‌خازنی تار، آتنا ‌قرایی سازهای کوبه‌ای، ملینا ‌فرجی چنگ ارجان سنتور، آنیتا ‌هراتی قانون، حمید ‌اسمعیل ‌زاده سه‌تار، عرفان ‌کنعانی عود، نوازندگان این کنسرت نمایش «مجنونِ آن لیلی» را تشکیل می‌دهند.

سیما ‌نوروزیان و امیر نوروزیان همخوانان، هادی ‌فیض ‌آبادی، زهره ‌فیروزی و امید نصری خوانندگان و مهدی مظاهری، احمد امیرخلیلی و امیر ارجینی ترانه‌سرایان بخش موسیقی «مجنونِ آن لیلی» هستند.

بازیگرانی چون عمار ‌تفتی، زهره ‌فیروزی، ملیکا ‌شهاب، رز ‌ایزدی، سپیده ‌موسوی، علی ‌تیمورفامیان،آتنا قرائی و سیما ‌نوروزیان، در کنسرت نمایش «مجنونِ آن لیلی» به ایفای نقش می‌پردازند.

سمیرا اسدیان

بیشتر بخوانید:

«بیژن و منیژه»؛ تلفیق موسیقی هزارساله با عناصر شاهنامه فردوسی

https://didhonar.ir/?p=49314

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − یازده =