به گزارش پلاتو هنر؛ نمایش «طناب» به کارگردانی سید امیرعلی میرزاد تا 9 خرداد هرشب ساعت 19 اجرا می‌شود. این نمایش ما را با جلوه‌های پنهان خشونت در زندگی روزمره مواجه می‌کند، جایی که انسان‌ها، حتی بدون اسلحه، می‌توانند قاتل باشند.
شکیبا معتضدی بازیگر نمایش «طناب»، اثر پاتریک همیلتون به کارگردانی سیدامیرعلی میرزاد که این روزها در تماشاخانه طهران روی صحنه است، با اشاره به نقش خود در این اثر نمایشی گفت: زمانی که با کارگردان درباره این نقش گفتگو کردم، نگاه او نسبت به این کاراکتر برایم بسیار جالب بود. این شخصیت در واقع نماینده‌ای از مردم عادی و طبقه متوسط جامعه است که دنیایی متفاوت از دیگر کاراکترهای نمایش دارد؛ شخصیتی که نقشی مستقیم در رخدادهای تلخ نمایش ندارد و به نوعی می‌توان گفت وجه مثبت ماجرا را نمایندگی می‌کند.
او افزود: آنچه این نقش را برای من جذاب‌تر کرد، ویژگی‌های ظاهری و رفتاری متفاوتش نسبت به خودم بود. می‌دانستم که این تفاوت‌ها می‌تواند تجربه‌ای تازه و غنی برایم رقم بزند.
معتضدی تاکید کرد: نمایش «طناب» به موضوعاتی سنگین چون خشونت، تحقیر و بی‌احترامی می‌پردازد. برای هر بازیگری، انتقال احساسات و ورود به جهان درونی یک کاراکتر، مسیر خاص خود را دارد؛ اما به طور کلی، در بازیگری، تجربه و درک احساسات انسانی بخشی از آن به حافظه احساسی و تجربه‌های زیسته بازمی‌گردد.
این هنرمند تئاتر و سینما خاطرنشان کرد: همه ما در طول زندگی ابعاد گوناگون عاطفی را لمس کرده‌ایم؛ بازیگر برای دستیابی به یک حس خاص، گاه از خاطرات مشابه استفاده می‌کند، گاه از تخیل بهره می‌گیرد و گاه نیز با مشاهده جهان بیرون و انسان‌ها و عواطفشان و با ترکیب این عناصر با نیروی خیال، به شخصیت نزدیک می‌شود.
او افزود: در این نمایش به مسئولیت افراد در جامعه انسانی است. اینکه چگونه رفتارها و کنش‌های ما می‌تواند بر دیگری تأثیرگذار باشد و اینکه خشونت در یک جامعه انسانی چگونه تعریف می‌شود و چه گستره‌ای دارد. از خشونت فیزیکی و قتل گرفته تا خشونت کلامی، تحقیر، نادیده گرفتن و حتی شاید صرفاً نظاره‌گری و سکوت، که می‌تواند خود نوعی خشونت پنهان باشد.
شکیبا معتضدی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به نحوه ایفای نقش‌هایی که به عهده می‌گیرد، عنوان کرد: قطعاً برای من به عنوان بازیگر، همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، ورود به هر نقشی نیازمند تلفیقی از تحقیق، حافظه و تجربه شخصی است. به طور خاص برای این کاراکتر، با توجه به تیپ شخصیتی و ویژگی‌های خاص رفتاری‌اش، لازم بود بیشتر درباره‌اش تحقیق کنم، به مشاهده دقیق بپردازم و ما‌به‌ازای بیرونی برایش بیابم، تا پس از آن به دنیای درونی و روانی نقش نزدیک‌تر شوم. از ویژگی‌هایی چون لهجه و زبان، نوع بیان، تا عادات و رفتارهای ظاهری‌اش، همه باید به‌درستی شناسایی و پرداخت می‌شد.
این هنرمند تئاتر و سینما خاطرنشان کرد: برای من، تئاتر همیشه آمیزه‌ای از احساسات گوناگون است؛ یعنی حتی در تراژیک‌ترین موقعیت‌ها، لحظاتی وجود دارد که می‌توان لبخند زد. چرا که تئاتر، در حقیقت، بازتابی از خودِ زندگی‌ست؛ و من بر این باورم که زندگی واقعی نیز چنین است. لحظه‌ای نیست که آدمی تنها یک احساس را تجربه کند. در هر زمان، ما انسان‌ها تلفیقی از احساسات مختلف را از سر می‌گذرانیم.
او افزود: معتقدم زندگی ترکیبی‌ست از غم، رنج، شادی، سرگرمی، خشم، آرامش و دیگر عواطف انسانی. اتفاقاً تضاد این احساسات در کنار هم است که حرکت و جذابیت ایجاد می‌کند. بنابراین، در هر کاری به‌دنبال ترکیب این تضادها هستم. کاراکتر سابو نیز این ظرفیت را داشت که با توجه به موقعیتش در میان دیگر شخصیت‌ها و ویژگی‌های شخصیتی‌اش، اندکی شیرینی و طنز در خود داشته باشد و بتواند فضای سنگین و خشن اثر را کمی تلطیف کند.
شکیبا معتضدی در بخش پایانی سخنان خود گفت: واقعیت این است که پرسش درباره سکوت و بی‌تفاوتی در زندگی روزمره و نقش آن در جلوگیری از نوع دیگری از «قتل»، برایم به روشنی قابل‌فهم نبود. زیرا موقعیت‌های مختلف زندگی، می‌توانند رخدادهایی کاملاً متفاوت را رقم بزنند. گاهی، سکوت و بی‌تفاوتی ممکن است آسیب‌زننده باشد و حتی در مواردی، به شکل‌گیری یک جنایت یا آسیب جدی کمک کند.
نمایش «طناب» با بازی بهنام عموخلیلی، علی عبدالرحیم‌زاده، محمدعلی آقائی، سجاد جعفری، فاطمه شوقی، شکیبا معتضدی و اردلان رزمی تا ۲ خرداد در تماشاخانه طهران روی صحنه است.
