به گزارش پلاتوهنر، رابعه اسکویی، بازیگر توانمند ایرانی، با کارنامه‌ای از تجربه‌های متنوع در سینما، تلویزیون و تئاتر، به‌عنوان چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه هنر ایران مطرح است.
او در کنار بازیگری، در تربیت و همکاری با هنرمندان جوان نیز نقش مهمی دارد. اسکویی با اشتراک‌گذاری تجربیاتش، در گروه‌های مختلف نمایشی فعالیت داشته و همواره از تلاش‌های نسل جدید هنرمندان حمایت کرده است. به بهانه روی صحنه رفتن تئاتر «دایره گچی قفقازی» گفتگویی با این هنرمند داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
لطفاً در ابتدا نظرتان را درمورد ورود بخش خصوصی در تئاتر بگویید؟
درباره سؤال شما، باید بگویم که سال‌های زیادی را در تئاتر سپری کرده‌ام و این مسیر را با همکاری گروه‌ها و اساتید برجسته طی کرده‌ام. همچنین، تجربه‌های ارزشمندی در نمایش دانشجویی داشته‌ام که برای من بسیار الهام‌بخش بوده است. حضور بخش خصوصی در نمایش، بدون شک تغییرات مهمی به همراه داشته، اما به نظر من، گاهی اوقات با فاصله گرفتن از برخی ارزش‌های اصیل نمایش همراه بوده است. سرمایه‌گذاری در هنر همیشه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. البته در بسیاری از نقاط جهان، تئاتر در بخش خصوصی جایگاه خود را دارد، اما در کشور ما این پدیده گاهی با پیچیدگی‌ها و مسائل خاصی همراه شده است.
حضور بازیگران تلویزیونی و سینمایی در عرصه تئاتر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به عقیده من، حضور بازیگران تلویزیونی و سینمایی روی صحنه نمایش اشکالی ندارد، اما بهتر است این عزیزان پیش از ورود به این عرصه، بر مهارت‌های خود، به‌ویژه صدا و بیان، تمرینات بیشتری انجام دهند. متأسفانه گاهی شاهدیم که صدای این بازیگران، که یکی از ارکان اصلی نمایش است، به‌خوبی به گوش نمی‌رسد و این مسئله نیازمند توجه جدی است.
نظرتان درباره نسل جوان و دانشجویان تئاتر چیست؟
بازیگران جوان و دانشجوی ما واقعاً شگفت‌انگیز هستند. من افتخار همکاری با ۷۰ تا ۸۰ نفر از این هنرمندان را در همین نمایش «دایره گچی قفقازی» را داشتم و هر بار با دیدن بازی آن‌ها، از ته دل دعا می‌کنم که مسیر روشنی برای دیده‌شدن و پیشرفت آن‌ها باز شود. این نسل با عشق و علاقه‌ای وصف‌نشدنی وارد این عرصه می‌شود، اما گاهی نبود فرصت و امکانات کافی باعث سرخوردگی آن‌ها می‌شود، که واقعاً جای تأسف دارد.
مهم‌ترین چالش‌های پیش روی آموزش در تئاتر را چه می‌دانید؟
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ما ضعف در نظام آموزشی تئاتر است. بسیاری از هنرمندان بااستعداد به دلیل نبود آموزش کافی یا حضور افرادی که بدون علاقه یا استعداد وارد این عرصه شده‌اند، فرصت رشد و درخشش را از دست می‌دهند. این مسئله نه تنها به این افراد، بلکه به کلیت هنرهای نمایشی نیز آسیب می‌رساند.
درباره نمایشنامه «دایره گچی قفقازی» و اجرای جدید آن برای ما بگویید.
«دایره گچی قفقازی» یکی از ارزشمندترین نمایشنامه‌های جهان است که در هر نقطه‌ای از دنیا با تفکر و نگاه خاص کارگردان به صحنه می‌رود. این نمایشنامه، که بازتاب‌دهنده دغدغه‌های انسانی است، حرف دل تمام آدم‌ها را می‌زند. فکر می‌کنم هر تماشاگری که آن را ببیند، می‌تواند بخش‌هایی از خودش را در این اثر بیابد و با آن ارتباط عمیقی برقرار کند.
ویدئوی این گفتگو را تماشا کنید:
درمورد «دایره گچی قفقازی» بیشتر بخوانید:
امیر دژاکام و نمایش «دایره گچی قفقازی»
