عبدالحمید قدیریان گفت: معتقدم هنر باید زنده و پیشرو باشد و هنرمند جلوتر از جامعه میتواند راه را باز کند یا بسترسازی فرهنگی کند.
به گزارش پلاتو هنر به نقل از صبا، «نور هدی نور حسین است و بس» نمایشگاه نقاشی و شش مجسمه برنزی عبدالحمید قدیریان است که روز جمعه ۱۶ دی ماه در فرهنگسرای نیاوران افتتاح شد و تا ۷ بهمن ماه ادامه دارد. همچنین کتاب «همپای نور» هم که اثر قدیریان است در این نمایشگاه رونمایی میشود.
این هنرمند پیشکسوت درباره اینکه چرا نام نمایشگاهش را «نور هدی نور حسین است و بس» گذاشته است میگوید: «سالهاست که تلاش کردم در کار هنری و نقاشیهایم از منظر یک پژوهشگر نگاه کنم. وقتی در فیلمهای مذهبی با مفاهیم و معارف قرآنی آشنا شدم تازه متوجه شدم چقدر نیاز دارم تا شناخت معرفتی نسبت به عالم هستی و جایگاه خودم و انسان در این عالم پیدا کنم. بنابر این مبنای کارم را بر اساس پژوهش و بعد تولید تصویر قرار دادم. وقتی با مفاهیم الهی قرآنی مواجه میشوم، به موازات تحقیقاتی که انجام میدهم سعی میکنم، تصویری تولید کنم که تا حدودی نشاندهنده آن مفهوم مدنظرم باشد. بعد از اربعین سال ۹۳ چند نمایشگاه برگزار کردم. «نمایشگاه آسمان حسین» را سال ۹۴ برگزار کردم؛ در آن نمایشگاه تلاش کردم دلدادگان حسینی را دعوت کنم که به جای اینکه به اتفاقی که در دنیا و صحنه عاشورا افتاده، همچون حضرت زینب سلامالله علیها به آسمان عاشورا نگاه کنند. به آن اتفاقات زیبایی که در آسمانها افتاد و میتوان آنها را فهم و چراغ راه خود قرار داد. در نمایشگاه بعدی با نام «همپای نور» دلدادگان حسینی را به نور آسمانها دعوت کردم؛ اینکه خداوند از مجرای اهل بیت نور خود را میتاباند و هر امری که اراده کند ایجاد میشود. در آن نمایشگاه تلاش کردم بگویم تا نور خدا را بشناسیم و با آن همراه شویم.»
او در ادامه میگوید: «من در آن نمایشگاه تلاش کردم نور امام حسین(ع) را که همان نور خدا است و انسانها را هدایت میکند، در آثارم مطرح کنم تا در گام دوم انقلاب انشاءالله به سمت نابودی اسرائیل حرکت کنیم و در آثارم مطرح کردم که میتوان از نور امام حسین(ع) استفاده کرد تا با پشتوانه قدرتمندی برای سپاه اسلام و نورانی شدن آنها یا به عبارت دیگر همان عبادلنا شدن برای نابودی اسرائیل حرکت کنند.»
قدیریان که از جمله هنرمندانی است که مسائل روز جامعه در آثارش نمود عینی دارد، درباره مسئولیت هنرمند در قبال مسائل جامعه توضیح میدهد: «معتقدم هنر باید زنده و پیشرو باشد. هنرمند به دلیل استعداد ذاتی ای که خدا به او هدیه کرده، میتواند شرایط اجتماع را به خوبی درک و آیندهای را متصور شود تا با تولیدات خود تبیین نماید. هنرمند جلوتر از جامعه میتواند راه را باز کند یا بسترسازی فرهنگی کند. به دلیل اعتقادم به اینکه هنرمند باید پیشرو باشد، برای همین در تولیدات هنری و پژوهشم تلاش می کنم با آیندهای که خداوند برای انقلاب در آیات قرآن ذکر کرده همراه شوم و در حد توان بتوانم آن را به تصویر بکشم.»
او درباره تعداد آثار نمایشگاه جدیدش میگوید: «بیش از چهل تابلو دارم که نیمی از آن قدیمی است و نیمی دیگر جدید هستند. فضای نمایشگاه هم سرشار از نور است و تلاش کردم همچون نمایشگاههای دیگرم مهمترین چیز همان نور باشد.»
این هنرمند درباره کتاب «هم پای نور» توضیح میدهد: «در نمایشگاههایی که برگزار کردم بحثهایم کاملاً پژوهشی است. یک سلسله تحقیقات کردم و دوست داشتم یک جمعبندی از آنها داشته باشم. برای همین این کتاب را بر اساس سیر زیسته نوشتم تا کسانیکه میخواهند از آن بهرهمند شوند در دسترسشان باشد. این کتاب راجع به آرت بوک یا فرایند شکلگیری نمایشگاه (آسمان حسین (ع) و هم پای نور) است. در این دو نمایشگاه یک تفکر زاده و مطرح شده است. تلاش کردم سیر تکوین و شکلگیری فکری این نمایشگاهها را مطرح کنم، بهعنوان هنرمندی که سعی دارد با پیرامونش ارتباط برقرار کند سیر زیسته و تحقیقاتی را که در طول سالها داشتم جمع و نحوه شکلگیری این نوع نگاه را مطرح کنم؛ نگاهی که در تولیدات هنری جامعه مطرح نبود. حداقل تا سال ۹۴ این نگاه نبود. معتقدم کلام حضرت زینب (س) که در عاشورا فرمودند هیچ ندیدم جز زیبایی. در حقیقت رمز حرکت به سوی ظهور است. یعنی این رمز برای زمانه ماست. برای همین،این موضوع را مطرح و باز کردم و روش رسیدن به این نوع نگاه را مطرح نمودم.»