به گزارش پلاتو هنر، نمایش «شالهنگ» به نویسندگی آرزو خانجانی با طراحی نوشین تبریزی، کارگردانی بابک قادری و تهیه‌کنندگی منوچهر هادی به تازگی به اجرای خود در عمارت نوفل لوشاتو پایان داد.

شهناز نوروزی که شاهد نقش آفرینی او در این نمایش بوده‌ایم درباره این اثر نمایشی می‌گوید: نمایش «شالهنگ» با توجه به نام خود در تلاش بود تا انسان عصر امروز را  به ما نشان دهد. انسانی که در روابط عادی و روزمره خود دچار گرفتاری شده و برای رفع کمبود‌های خود از نظر روحی، جایگاه اجتماعی و مالی خود را گرو قرار داده که کمبودهای خود را جبران کند. این خود فروشی، سعی برای داشتن نداشته‌های انسان است و این نداشته‌ها می‌تواند پول، احساس امنیت، ترس از تنهایی و یا جایگاه اجتماعی باشد.

او می‌افزاید: در نمایش «شالهنگ» ما با زبان محاوره و طنز بدون پیچیدگی فقط به مشکلاتی که روابط گریبان‌گیر آن هستند پرداختیم. «شالهنگ» با نشان دادن روابط از هم پاشیده و از درون پوسیده در یک خانواده کوچک می‌خواست از فروپاشی در کلیت جامعه جلوگیری کند.

این هنرمند ادامه می‌دهد: در این برهه زمانی در جامعه ما این مشکلات به ‌وفور دیده می‌شود. مخصوصا با وضعیت مالی این دوران که گاهی افراد مجبور می‌شوند برای رفع مشکلات مالی عدم پذیرش شرایط و خود واقعی‌شان به کسی پناه ببرند که نتیجه این ارتباط غلط، زخم زدن به روح و روان‌شان است. ما خیلی زیاد شاهد این هستیم که برای امنیت و ترس از تنهایی در رابطه‌ای مانده‌ایم که برای ما جز تحقیر و مشکلات روانی چیزی به ارمغان نیاورده است و این نتیجه ترس ما از تنهایی است.

نوروزی اذعان می‌کند: علت پرداختن به این مسائل وجود مشکلات فراوان است. مشکلات اجتماعی با توجه به دورانی که در آن هستیم، با کمک رسانه و شبکه‌های اجتماعی که در دسترس ما است بیشتر دیده می‌شود و در حال افزایش هستند. به نظرم برای پرداختن به این مسائل نباید راه حل داد چرا که انسان بنا به ذات خود از پذیرفتن نصیحت امتناع می‌کند. دقیقا به این دلیل است که «شالهنگ» کسی را نصیحت نکرد، چند رابطه را با مشکلات و مسائل آن به بیننده نشان داد تا خود بیننده تصمیم بگیرد که نحوه برخورد و انتخاب خود را با توجه به دیدن معضلات عوض کند یا به مسیر خود ادامه دهد.

بازیگر این نمایش بیان می‌کند: متاسفانه امروزه دیگر کسی برای بهتر شدن تلاش نمی‌کند. همه دنبال تغییر هستند و یک رابطه زمانی به پایان می‌رسد که هیچ تلاشی برای بهتر شدن از دو طرف صورت نگیرد. تقریبا جامعه امروز دارد به سمتی می‌رود که وقتی رابطه دچار مشکل می‌شود هر دو طرف به تمام کردن آن فکر می‌کنند و نه اصلاح آن.