به گزارش پلاتو هنر، در هفته‌های گذشته و طی خبرهایی که از تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج به گوش می‌رسد، تمامی هنرمندان و اهالی عرصه هنرهای نمایشی نگران حال این تماشاخانه هستند.
تماشاخانه‌ای که میراث فرهنگی، هنری و تاریخی این سرزمین به شمار می‌آید و حفظ و نگهداری از آن وظیفه‌ای همگانی است.
به این بهانه با کهبد تاراج، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
تاراج که سابقه اجرا به‌عنوان بازیگر و کارگردان را در تماشاخانه سنگلج دارد، گفت: تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج یک فاجعه ملی است. سنگلج قدیمی‌ترین تماشاخانه فعال ایران است و بعد از تئاتر نصر، تئاتر پارس و لاله‌زار که همگی بسته شدند تنها تماشاخانه سنگلج برای ما باقی مانده است. من هر‌چه بگویم کم گفته‌ام. اداره‌کل هنرهای نمایشی و معاونت فرهنگی باید همه هم‌وغم خود را بگذارند تا این فاجعه رخ ندهد. متاسفانه چون دوره‌های مدیریت تماشاخانه‌ها کوتاه مدت است و تنها خانم مقتدی است که 6 سال است که مدیریت تماشاخانه سنگلج را بر عهده دارد، مدیران نمی‌توانند تا برنامه‌های خود را به ثمر برسانند.
او اضافه کرد: تماشاخانه سنگلج مظلوم بود حالا مظلوم‌تر هم شده است و هیچ‌کس به آن رسیدگی نمی‌کند. به نظر من تماشاخانه سنگلج بهترین سالن تئاتر ایران است چون بزرگانی آن‌جا اجرا رفته‌اند و پیشینه تاریخی نمایش ما از آن‌جا شکل می‌گیرد و باید آن‌را گرامی بداریم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر بیان کرد: به نظر می‌رسد تنها 3 نفر می‌توانند برای جلوگیری از تخریب سنگلج کمک کنند. اول آقای رییسی، رییس جمهور ایران، دوم آقای زاکانی، شهردار تهران و نفر سوم آقای علی نصیریان است. بعید می‌دانم کسی بیشتر از استاد نصیریان که حدود 50 سال پیش در این تماشاخانه اجراهای متعددی داشته است؛ بتواند در این زمینه اقدامی انجام دهد. او می‌تواند کمک بسیار بزرگی به تماشاخانه سنگلج داشته باشد و مالکان ساختمان مجاور را متقاعد به واگذاری این ساختمان به تماشاخانه سنگلج کند.
کهبد تاراج در پایان گفت: ما پشتوانه‌ای نداریم و کاری از دستمان برنمی‌آید. خانه تئاتر فقط در فکر برگزاری بزرگداشت‌ها است و هیچ‌کاری نمی‌کند. چند روز پیش بزرگداشت آقای اکبر زنجانپور بود که بزرگ همه ما هستند ولی اگر ما سنگلج را نداشته باشیم دیگر چه داریم؟ ما اصل را رها کرده‌ایم و به موضوعات دیگر می‌پردازیم. خانه تئاتر حداقل می‌توانست بیانیه‌ای دهد. خانم مقتدی به تنهایی در حال پیگیری هستند اما متاسفانه من فکر می‌کنم که به سرانجامی نخواهد رسید.
