به گزارش پلاتو هنر، شاعر معاصر و ترانه‌سرای نام‌آشنای ایرانی است. کتاب‌های «سیب هوس»، «روایت 3 تم»، «خودزنی»، «مهرآبان»، «جنگ میام ما دو نفر کشته می‌دهد» از جمله آثار شناخته شده این شاعر ایرانی است.
این ترانه‌سرا در ابتدا با سرودن شعر به دنیای شاعری قدم گذاشته و اما در ادامه مسیر زندگی‌اش یک جاهایی با قرار گرفتن آهنگ روی اشعار و کلام روی ملودی ناخودآگاه دیده که میان دنیای ترانهسرایی قرار گرفته‌است. او باور دارد زمانی‌که احساس قلم یک ترانه‌سرا توسط خواننده خوانده شود و مخاطب به صورت مستقیم با آن هم‌زادپنداری کند، احساسی وصف‌ناشدنی در وجود یه نفر القا می‌کند.
ترانه‌های امروزی…
امید صباغ‌نو درباره ترانه‌های امروزی در گفتگو با پلاتو هنر توضیح داد: ترانه‌های امروزی به دلیل تنوع موسیقی و افزایش تعداد افرادی که در عرصه ترانهسرایی درحال فعالیت هستند، نسبت به دهه‌های گذشته وضعیت بهتری پیدا کرده است. به همین صورت هم می‌توان به دغدغه‌های نسل امروزی راه پیدا کرد. ناگفته نماند امروزه به دلیل افزایش تعداد ترانه، طبیعتا آثار متوسط و پایین هم منتشر می‌شود ولی در کل از بین اکثریت آثاری که به مخاطب ارائه می‌شود، ترانه خوب هم شنیده می‌شود.
با گذشت سن ذائقه شنیداری انسان تغییر می‌کند
این ترانه‌سرا درباره تفاوت ذائقه شنیداری و موسیقایی نسل جدید مطرح کرد: سبک زندگی نسل جوان نسبت به نسل‌های گذشته متفاوت شده و این یک موضوع جهانی است و تنها مختص کشور ما نیست، به همین علت ذائقه موسیقایی نسل جدید قطعا نسبت به نسل‌های گذشته متفاوت می‌شود. البته با گذشت سن هم ذائقه انسان تغییر می‌کند، آنطور نیست که ذهن یک فرد شکل بگیرد و ذائقه‌اش دیگر تغییر نکند. باید اجازه دهیم هرکسی بر حسب ذائقه موسیقایی شخصی‌اش موسیقی مورد نظر خود را انتخاب کند.
خوراک موسیقایی مخاطب باید قابل قبول باشد
او در ادامه تاکید کرد: با توجه به این موضوع که عرضه و تقاضا هم نسبت به گذشته متفاوت شده است، نوع موسیقی که در فضای تجاری عرضه می‌شود بدیهی است ذائقه شنیداری را تغییر می‌دهد. وظیفه قشر ترانه‌سرا و موزیسین هم این است که موسیقی فاخر تولید کند و خوراکی را که برای مخاطب در نظر می‌گیرد قابل قبول باشد تا مخاطب از میان آنها بتواند انتخاب بهتری داشته باشد.
مخاطب باید به گوش‌های خود احترام بگذارد
صباغ‌نو درباره اجراهای صحنه‌ای عنوان کرد: از دیدگاه من یک سری از گروه‌های موسیقی و خواننده‌ها با رعایت استانداردهای موسیقی اجرای قابل قبولی روی صحنه دارند. در مقابل این گروه‌های موسیقی هم یک سری از گروه‌ها هستند که اجرای صحنه خوبی ندارند. در اینجا مخاطب است که باید با انتخاب درست تشخیص دهد و به گوش‌های خود احترام بگذارد که از اجراهای صحنه‌ای که به درستی برگزار می‌شود حمایت کند و یا اجراهایی که مشکل دارند و تنها در فضای مجازی مطرح شدند را بپذیرد!
او تاکید کرد: مخاطب با انتخاب خودش باید این مسیر را مشخص کند که از خواننده و کنسرت خوب حمایت کند
تا اتفاق‌های موسیقایی درستی رقم بخورد، اما باید توجه داشته باشیم که طبیعتا با توجه به افزایش تعداد خواننده‌ها، اجراهای صحنه‌ای هم با باگ و اشتباه بیشتری روبه‌رو می‌شوند.
یک ترانه ماندگار…
این ترانه‌سرا درباره ویژگی‌های یک ترانه ماندگار عنوان کرد: هر زمان اضلاع مثلث آهنگساز، خواننده و ترانه‌سرا به درستی چیده شود، اتفاق ماندگارتری رقم می‌خورد. در حقیقت هرگاه خواننده حس ترانه و ترانه‌سرا صدای خواننده و ملودی را به درستی دریافت کند و آهنگساز شعر را به درستی درک کند، این حس مشترک برای ماندگار شدن اتفاق می‌افتد و یک قطعه موسیقایی قابلیت این را پیدا می‌کند که برای مدت‌های مدیدی شنیده شود و از یاد نرود.
ملودی احساس غالب‌تری به مخاطب القا می‌کند
صباغ‌نو اظهار کرد: اکثرا تمایل دارم در ابتدا شعر سروده شود و آهنگساز نسبت به آن شعر ملودی بسازد، در این صورت یک اثر موسیقی با احساس بیشتری خلق می‌شود، اما یک جاهایی هم در ابتدا آهنگساز آهنگ و ملودی را می‌سازد، پس از آن روی ملودی کلام گذاشته می‌شود. ناگفته نماند که در موسیقی پاپ هرجا روی شعر ملودی گذاشته شده حس غالب‌تر با تاثیرگذاری بیشتری به مخاطب القا می‌شود.
این ترانه‌سرا با اشاره به محبوب‌ترین ترانه‌هایش گفت: با وجود اینکه عوام جامعه آثار موسیقی را بیشتر با خواننده اثر می‌شناند، شاعر و ترانه‌سرا در اولویت مخاطب قرار نمی‌گیرد. در این خصوص تلاش کردم با آثار موسیقی در وهله اول شخصا با آثار ارتباط برقرار کنم تا به دل مخاطب بنشنید. گمان می‌کنم از میان ترانه‌هایم، «سیب هوس» و «نیمه دیگر» امیر عظیمی، «کدئین» حمید هیراد، «عاشق توام» اشرف‌زاده و «میپرستم تو را» ترانه‌هایی هستند که تا به امروز مورد پسند اکثریت واقع شده‌اند.
ترانه بدون موسیقی معنا و مفهومی ندارد
امید صباغ‌نو در تعریف شعر و ترانه توصیف کرد: ترانه کلامی است که همیشه همراه با موسیقی معنا گرفته است ولی شعر به نوعی بیان احساسات و عواطف شاعر محسوب می‌شود. در حقیقت شعر کلامی است بدون اینکه با موسیقی همراه شود به مخاطب ارائه می‌شود.
او ادامه داد: گاهی اوقات یک شعر به آهنگساز تحویل داده می‌شود تا برایش ملودی ساخته شود، در این صورت شعر به ترانه تبدیل می‌شود اما ترانه بدون موسیقی هیچ معنا و مفهومی حتی شکل موسیقایی خاصی هم ندارد.
امید صباغ‌نو در پایان گفت: دنیای شعر و شاعری یک دنیای کاملا متفاوت با زندگی معمول یک فرد است و نمی‌توان با کلام آن را توصیف کرد. در حقیقت بخش اعظمی از وجود کسی که با دنیای هنر گره خورده و به آن بها می‌دهد، آن هنر تشکیل می‌دهد. من احساس می‌کنم اگر روزی شعر و ترانه‌ای نباشد نفسی برای من نمی‌ماند. امیدوارم تا روزی که این احساس در وجود من است،زندگی کنم و بتوانم احساسم را به مخاطب منتقل کنم.
سمیرا اسدیان
بیشتر بخوانید:
