به گزارش پلاتو هنر، جلسه هیأت انتخاب و داوری پنجمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران به دبیری علمی منصور براهیمی برگزار شد و اسامی مقالات راه‌یافته به صحن این دوره از همایش، اعلام شد. یکی از این مقالات با عنوان «جهان بومی‌سازی وحشت و فیلم کوتاه، واکاوی سینمای وحشت از منظر خصایص ژانری و مولفه‌های بومی» از پیمان فلاحی است.
علاقه به مقوله سینمای ژانر و فیلم وحشت
پیمان فلاحی در گفتگو با پلاتو هنر درباره نحوه شکل‌گیری ایده پرداختن به چنین موضوعی بیان کرد: به طور کلی مقوله سینمای ژانر و فیلم وحشت، مثل خیلی دیگر از مقولات سینمایی، مورد علاقه ام است و سعی کرده ام راجع به آن بیشتر بدانم. سالها پیش چند کتاب راجع به سینمای وحشت ترجمه کردم و سال 1399 مقاله ای راجع به سینمای وحشت ایران، به همراه مقاله ای دیگر، برای جایزه پژوهش سال سینما نوشتم و در آنجا به بررسی سینمای وحشت ایران و ضعف ها و ظرفیت هایش پرداختم. البته در آن رویداد مقاله دومم کامل شد و مقاله نخستم نیاز به کار بیشتری داشت. مقاله حاضرم نتیجه علاقه و پژوهشم راجع به سینمای وحشت و ادامه منطقی تحقیقات پیشینم است.
«جهان بومی سازی وحشت» در فیلم کوتاه ایرانی موضوع و مساله من برای پژوهش شد
وی ادامه داد: در آن پژوهشم نیز راهکار پیشنهادی من برای تحول و تعالی سینمای وحشت، توجه به ظرفیت های بومی با نگاه جهانی بود چیزی که از آن با عنوان «جهان بومی سازی وحشت» یاد کرده ام. جالب است بدانیم این رویکرد بنا به دلایلی که در متن پژوهشم به آن اشاره کردم احتمالا ظرفیت های بیشتری برای تحقق در فرم فیلم کوتاه دارد. این شد که موضوع «جهان بومی سازی وحشت» در فیلم کوتاه ایرانی موضوع و مساله من برای پژوهش در این همایش شد.
پیشنهاد الگویی به عنوان جهان بومی سازی
فلاحی درباره موضوع مقاله خود توضیح داد: همانطور که عرض کردم موضوع اصلی مقاله من «جهان بومی سازی وحشت در فیلم کوتاه ایرانی» است. استراتژی بررسی من در این پژوهش طرح پرسش چرایی عدم توفیق فیلم کوتاه بومی ایرانی وحشت با وجود ظرفیت ها و امکانات بالقوه آن و ارائه رویکردی برای برون رفت از این مساله است. این که چگونه می توان با فهم درست سازوکار مقولات سینمای ژانر، وحشت، فیلم کوتاه و منابع بومی داستان گویی به سمت بیان جهانی ظرفیت های بومی حرکت کرد و باز همان طور که عرض کردم پیشنهاد من الگویی به عنوان جهان بومی سازی است که برخی کشورها توانسته اند به شکلی موفق آن را پیاده کنند.
برای ورود به ناشناخته های سینمایی باید به علم توسل جست
پیمان فلاحی درباره اهمیت پرداختن علمی به مساله ژانر و بومی‌گرایی در آن گفت: ببینید تنها چیزی که هم فرهنگ ملّی ما، هم فرهنگ دینی ما و هم فرهنگ جهانی در آن وفاق دارد؛ علم است. این میزان که در ادبیات بومی و دینی ما به علم تاکید و توجه شده به چیز دیگری پرداخته نشده است. علم چراغ راه و کلید ورود به عرصه های ناشناخته است. بنابراین طبیعی است که برای ورود به ناشناخته های سینمایی نیز باید به علم توسل جست. از آنجا که سینمای ژانر به طور کلی برای ما چندان شناخته شده نیست و حجم اندک منابع تحقیقات بومی و آثار سینمایی تولید شده شاهدی است بر این قضیه، ورود به عرصه خطیر بومی گرایی و ژانر در ادبیات سینمایی تنها و تنها باید در سایه یک رویکرد علمی باشد. ما نباید سرمایه های کشورمان را با آزمون و خطا هدر دهیم. اگر می خواهیم به قلمرو ناشناخته سینمای ژنریک بومی وارد شویم باید حتما از چراغ علم مدد بگیریم. این سیاستی است که انجمن سینمای جوانان ایران به درستی در پیش گرفته است. یعنی طرح علمی یک مساله در گام نخست و تلاش برای ارزیابی امکانات و موانع پیشرو و در ادامه تحقق آن در جامه عمل.
وی درباره پروسه پژوهش، تحقیق و نگارش مقاله خود مطرح کرد: همانطور که پیشتر اشاره کردم، ایده این مساله در طول زمان و به مرور از دل مطالعاتم راجع به مسائلی نظیر وحشت ژنریک و غیرژنریک، بیان جهانی ظرفیت های بومی و غیره در ذهنم شکل گرفت. سپس ایده هایم را به شکل موضوع «جهان بومی سازی وحشت در فیلم کوتاه ایرانی» مطرح و در قالب پرسش چرایی عدم توفیق و تحقق وحشت کوتاه ایرانی با توجه به ظرفیت ها و امکانات بومی و ارائه راهکاری برای حل این مساله بررسی نمودم. البته پژوهش آغاز و پایانی ندارد و ارائه نتایج پژوهش ها در قالب یک کتاب یا مقاله تنها یکی از بخش های این پژوهش است و حکایت همچنان باقی است.
نگاه درست، نگاه علمی است
فلاحی درباره دلیل حضور خود در این همایش بیان کرد: هرگاه در پاسخ به پرسش چرایی شرکت در یک رویداد می گوییم «علاقه» می گویند خب نه غیر از علاقه! در حالی که عشق و علاقه علت العلل هستی است. اگر علاقه باشد، لااقل به باور من، بسیاری از سختی ها و مشکلات قابل تحمل و تفوق است. اما در کنار علاقه، باور و ایمانم به این که نگاه درست، نگاه علمی است دلایل اصلی شرکت من در این همایش است. همواره سعی کرده ام با وجود همه مشکلات و سختی های معیشتی در این رویداد شرکت کنم چرا که به نتیجه بخشی آن امید و باور دارم.
سینما اولویت اول و اصلی زندگی من است
پیمان فلاحی در پایان درباره برنامه‌های آینده خود گفت: سینما اولویت اول و اصلی زندگی من است. تلاشم این است که بتوانم برای سینمای کشورم مفید باشم. امیدوارم بتوانم در این مسیر حرکت کنم و در ازای معنایی که سینما به زندگی ام بخشیده، به ترقی و تعالی آن کمک کنم. در پایان از شما و از تمامی عوامل و نیروهای انجمن سینمای جوان و خصوصا برگزارکنندگان این همایش که در زنده نگاه داشتن سینمای کشور تلاش می کنند، کمال تشکر و امتنان را دارم.
پنجمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران بر محوریت «بومی‌گرایی در ژانر» در سینمای کوتاه تمرکز دارد و تجارب چهار دوره گذشته آن نشان داده است که در حوزه پژوهش فیلم کوتاه آن‌چه بیش از همه می‌تواند مفید باشد، امکان استخراج نتایجی است که بتواند در روند ارتقای کیفی تولید (از طرح تا اجرا) تأثیرگذار باشد؛ بنابراین همایش پنجم با هدف جستجوی راه‌کارهای نوین برای دست‌یابی به ابزارها و ساختارهای متفاوت روایت‌گری و قصه‌گویی در قالب ژانر که از طریق پیوند فیلم کوتاه با حوزه‌های دیگر پدید می‌آید، برنامه‌ریزی شده است.
همچنین آیین پایانی پنجمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران به دبیری علمی منصور براهیمی پژوهشگر، مدرس، نویسنده و مترجم در حوزه سینما و تأتر و با محوریت مقاله‌های علمی در حوزه «بومی‌گرایی در ژانر»، سه‌شنبه 28 آذر 1402 برگزار می‌شود و پس از ارائه مقالات توسط پژوهشگران و جلسه پرسش و پاسخ هیأت علمی با پژوهشگران؛ برگزیدگان این دوره از همایش معرفی خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
امید «اقرار» به تاثیر بر تغییر زندگی کارتن‌خواب‌ها و معتادان
