به گزارش پلاتو هنر، ماهرخ شریفزاده نوازنده ویلنسل گروه موسیقی مشکیپوشان رضا صادقی و ارکستر رِتوریک است. او از سال ۱۳۸۳ موسیقی را شروع کرده و از سال ۱۳۸۵ به صورت جدی به یادگیری ساز ویلنسل پرداخته است. این نوازنده تا به امروز تجربه همکاری در ارکستر تهران به رهبری مهدی وجدانی و نوازندگی سامان احتشامی، ارکستر گلهای نوین به سرپرستی رامبد لطیفی، ارکستر سازبند به سرپرستی حمید آقایی، اینتر ارکستر به رهبری نادر مشایخی و گروه موسیقی پاییزان را داشته است.
آشنایی با ارکستر رِتوریک…
ماهرخ شریفزاده درباره شروع فعالیت هنریاش در گفتگو با پلاتو هنر گفت: سال 1392 توسط یکی از دوستانم با گروه موسیقی «پاییزان» آشنا شدم. در ادامه با ارکستر «سازبند» و پس از آن برای ارکستر رِتوریک امتحان دادم و پذیرفته شدم. ارکستر رِتوریک یک گروه خصوصی است که رضا مریوند مدیر هنری و رهبر ارکستر است. این ارکستر با نظامبندی و چارچوببندی درست باعث شد مسیر هنری و حرفهای من به درستی شکل بگیرد. نظمی که در این گروه موسیقی وجود دارد مثالزدنی است.
این نوازنده کمی درباره ارکستر رِتوریک توضیح داد: ما برای اجراهای کلاسیک خود چندین ماه تمرین مداوم و منظم داشتیم تا بتوانیم در بهترین سطح اجرا داشته باشیم. در این تمرین ها درمورد قطعات، تاریخ موسیقی، آهنگسازها و احساسات آنها توضیح داده میشد. همچنین در کنار قطعاتی که در ارکستر اجرا میکردیم، کلاسهای تکمیلی نیز توسط رهبر ارکستر شرکت میکردیم. این دورهها باعث میشد موسیقی همیشه اولویت ما باشد.
او افزود: از سال 1393 که وارد این ارکستر شدهام، به صورت مستمر اجرا داشتیم. بعضی اوقات به صورت ارکستر زهی و بعضی اوقات هم به صورت ارکستر سمفونیک روی صحنه حضور داشتیم. در مورد قطعات اجرایی هم قطعات بیکلام کلاسیک شناخته شده و کمتر شنیده شده اجرا میشد. رضا مریوند پیش از چیدمان قطعات با اعضای گروه مشورت میکردند و قطعات اجرایی را فکرشده انتخاب میکردند.
آرزو داشتم کنار رضا صادقی باشم و ساز بزنم
ماهرخ شریفزاده از نحوه آشناییاش با رضا صادقی گفت: از سال 1398 تا به امروز افتخار داشتهام در حوزه موسیقی پاپ با رضا صادقی فعالیت کنم. آقای صادقی برای نوازنده ساز زهی در صفحه اینستاگرام خود فراخوان دادند، من هم رزومه فرستادم و پذیرفته شدم. همکاری با عمو لذتبخش ترین تجربه زندگی من است. همیشه آرزو داشتم کنار رضا صادقی باشم و ساز بزنم.
این نوازنده ادامه داد: آقای صادقی به دلیل اینکه ارزش بسیاری برای مخاطب خود قائل هستند، به کیفیت اجرا بسیار اهمیت داده و بسیار سخت گیر هستند. ما همیشه پیش از اجرا تمرین های فشرده داریم و با آمادگی کامل روی صحنه حاضر می شویم. آقای صادقی همواره من را تشویق میکنند و تشویق ایشان برای من مانند یک بمب انگیزه است تا بیشتر تلاش کنم. ساز زدن در گروه مشکی پوشان کنار تک تک نوازندگان بسیار برای من باعث افتخار و لذتبخش است.
شریفزاده تصریح کرد: همیشه دغدغهام بوده تمرین کرده در ارکستر حاضر باشم و تداخلی در تمرین و اجرای ارکسترهایم ایجاد نشود. باور دارم زمانی که به یک ارکستر موسیقی تعهد دارم تا آخرین لحظه با بالاترین کیفیت باید کنارشان بمانم.
همیشه ترس ممنوعیت در فعالیت برای ما وجود دارد
این هنرمند درباره چالشهایی که در حوزه موسیقی برای خانمها وجود دارد، عنوان کرد: همیشه یک سری محدودیت ها در عرصه موسیقی برای خانمها وجود دارد. شرایط برای نوازندگان خانم ثابت نیست و همیشه ترس ممنوعیت در فعالیت برای ما وجود دارد. یکی از دغدغه های همیشگی این است که به نوازندگان خانم ها در اجرای شهرستان ها مجوز نمیدهند.
این نوازنده تصریح کرد: عیان است که تنها هدف ما به عنوان نوازنده چه خانم چه آقا این است که صدای ساز و هنر خود را عرضه کنیم.
در گروه مشکیپوشان مانند یک خانواده هستیم
این هنرمند تاکید کرد: از روزی که من وارد ارکستر رضا صادقی شدم، آقای صادقی همیشه تلاش کردند که من در تمرین و اجراها حضور داشته باشم. همیشه از حضور خانمها در گروه استقبال کرده و در حقیقت در این مورد یکی از بزرگترین مشوق ها هستند. در این گروه همه اعضای گروه با یکدیگر فارغ از جنسیت با شرایط برابر همکاری میکنیم.
او افزود: برای من بسیار باارزش است که آقای صادقی به نوازندگان خود اهمیت میدهد و همیشه با احساس و علاقه در مورد اعضای گروه صحبت میکند. با صمیمیتی که آقای صادقی میان ما ایجاد کردهاند باعث شدند که گروه مشکیپوشان مانند یک خانواده باشد.
او ادامه داد: به خاطر اینکه رضا صادقی تنظیمات قطعات اجرایی را خودشان انجام میدهند، معمولا در بخش هایی از هر قطعه تکنوازی وجود دارد.به عنوان مثال در قطعات «یکیو دوست داشتم» و «گمونم» تکنوازی ویلنسل قرار میگیرد. تکنوازیها بستگی به تنظیم قطعاتی دارد که برای اجرا انتخاب میشود.
نقش ویولنسل در ارکستر
این هنرمند درباره نقش ویلنسل در ارکستر گفت: ویولنسل سازی است که هم در ارکسترنوازی و هم در تکنوازی حضور دارد. تک نوازی ویلنسل به همراه آکومپانیمنت پیانو بسیار دلنشین است. ژابیر زربخش در آنسامبل نیواک، آتنا اشتیاقی و بهرنگ معتمدی نوازندگان ویلنسلی هستند که قطعات نام آشنایی را تا به امروز در ایران اجرا کردهاند.
زمانی که قطعهای را مینوازم، احساس میکنم قلبم پرواز میکند
ماهرخ شریفزاده احساسش را به نوازندگی توصیف کرد: زمانی که قطعهای را مینوازم، احساس میکنم قلبم پرواز میکند اما زمانی که روی صحنه کنار رضا صادقی مینوازم، احساس متفاوتی دارم. بارها شده بغض کردهام. آهنگهای رضا صادقی را که در گذشته بارها گوش میکردم، بسیار دوستشان داشتم و لحظهای را آرزو میکردم تا کنار رضا صادقی این آهنگها را بنوازم. اکنون که این آهنگ ها را کنار آقای صادقی روی صحنه مینوازم حس وصف ناشدنی دارم، درست مانند یک آرزو که گمان نمیکردم دست یافتنی شود.
او ادامه داد: جدا از این موضوع، زمانی که شما در حال نواختن ساز هستید و مردم آهنگ را با شما همراهی میکنند، یک احساس همدلی وصف ناشدنی ایجاد میشود.
طنین صدای سازها در سالن احساسم را درگیر میکند
این نوازنده تصریح کرد: نوازندگی در گروه های موسیقی پاپ و کلاسیک هر کدام ویژگی خاص خود را دارند. در ارکستر کلاسیک، گروهنوازی، تلفیق هارمونیها، طنین صدای سازها در سالن و سکوت محض شنوندگان احساسم را درگیر میکند.
هنگام شنیدن صدای ویلنسل، انگار آدمی در حال آواز خواندن است
ماهرخ شریفزاده در پایان گفتگو در توصیف اینکه صدای ویلنسل چقدر احساس انسان را درگیر میکند، مطرح کرد: رنج صدای ویلنسل میان سازهای زهی نزدیک ترین صدا را به رنج صدای انسان دارد. هنگام شنیدن صدای این ساز احساس میکنم انسانی در حال آواز خواندن است و از این طریق احساسات خود را بیان کند. به همین دلیل به نظرم ویلنسل ساز به دلنشینی است.
سمیرا اسدیان
بیشتر بخوانید:
«وایسا دنیا»؛ امضای رفاقت رضا صادقی با طرفدارانش
نغمه روشندل: به گروه زهی در اجراهای شهرستان مجوز نمیدهند