به گزارش پلاتو هنر، رهبر قنبری نویسنده، کارگردان، مستندساز، تدوین‌گر و مدرس سینما، فعالیت سینمایی را سال ۱۳۶۶ با کارگردانی فیلم کوتاه آغاز کرد. از فعالیت‌های دیگر وی می‌توان به تدریس در انجمن سینمای جوانان ایران، نگارش فیلمنامه و فعالیت در تلویزیون اشاره کرد. او در سال ۱۳۷۹ با نویسندگی و کارگردانی فیلم «پرنده باز کوچک» به جمع کارگردانان سینمای ایران پیوست. «او»، «برمودا» و «روییدن در باد» از دیگر آثار سینمایی وی است.
رهبر قنبری با اشاره به ویژگی فیلم‌هایی که در سینمای فیلم کوتاه ساخته می‌شوند، گفت: طبعا بهترین فیلم‌ها همان‌هایی هستند که تحت تاثیر مسائل اجتماعی هر جامعه قرار می‌گیرند. مثلا انجمن سینمای جوانان و سینمای بلند ما اگر مبین آن چیزی که در واقعیت‌های اجتماعی خودمان رخ می‌دهد نباشند، از حالت عرف و شکل طبیعی خارج می‌شوند.
او ادامه داد: به عنوان مثال؛ کشوری درگیر جنگ است اما مجموعه‌ای با موضوع جک و لطیفه ساخته می‌شود. این وسط مقصر اصلی مجموعه افرادی هستند که نمی‌خواهند عنایتی به موقعیت جنگ در میهن داشته باشند و این واقعیتی است که می‌توان آن را به سطوح جامعه برد.
این کارگردان با اشاره وضعیت فیلم کوتاه در ایران تاکید کرد: من با سیاست اصلا کاری ندارم اما فیلمسازان کشور من، نسبت به معضلات، مشکلات، شور و اشتیاق و حتی خوشبختی‌های جامعه باید عکس العمل مستقیم نشان دهند و حتی از آنها مستند یا فیلم کوتاه بسازند. سرانجام این معضلات را به شکلی خیال‌انگیز به ما نمایش دهند و بگویند که نظریه هنری‌شان در این باره چیست. اگر با این دید به این موضوع نگاه کنیم، متاسفانه در چهار سال گذشته، فیلم کوتاه ما عنایت آن چنانی نداشته و بیشتر به شکل جسته گریخته کارهای جالبی ساخته شده ولی آنطور که باید و شاید نیست.
قنبری با اشاره به راه چاره و گریز از این وضعیت گفت: متاسفانه گاهی بعضی مدیران دچار خودگویی و خودخندی می‌شوند. یعنی آمار عجیب غریبی از اقدامات فرهنگی صورت گرفته می‌دهند که با واقعیت تفاوت دارد. مدیران فرهنگی باید به نظریه‌های متفاوت گوش بدهند و آنها را در تصمیم‌گیری‌هایشان لحاظ کنند.
ما سیاستمدار نیستیم
او ادامه داد: راهکار رهایی از این وضعیت آزادمنشی است. فیلمسازان چریکان مبارز و مسلح نیستند که تا حرف می‌زنند با آنها برخورد شود. ما سیاستمدار نیستیم، کشورمان را هم دوست داریم. مسئولین باید کمی بیشتر گوش شنوا داشته باشند. مسئولین ما نباید فرهنگ سیاسی را با سیاست فرهنگی قاطی کنند. فرهنگ سیاسی سفارش گرفته است، اما سیاست فرهنگی مبتنی بر تاریخ ملی یک کشور است.
قنبری با اشاره به ارزیابی که از فیلم‌های چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران تا امروز داشته، عنوان کرد: بچه‌های جدید از لحاظ تکنیک، طراحی صحنه، رنگ و نور عالی و پیشرو هستند. کارگردان‌های قدیمی مانند من باید از آنها یاد بگیرند و اطلاعاتشان را بیشتر کنند. مشکل این نسل این است که در داستان و فیلمنامه‌نویسی ضعف دارند. به نظر می‌آید آموزش درست ندیده‌اند و به همین دلیل افت کیفی در شیوه داستان‌گویی دارند. این ضعف باید با توسعه آموزش و پشتیبانی از آموزش اصلاح شود.
توزیع فهم غیر عادلانه است
این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به حضور ۷۶ درصدی کارگردانان شهرستانی در جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: بچه‌های تهران هم همه شهرستانی هستند. توسعه عدالت خیلی خوب است، اما آیا اگر ما امکانات مادی را توزیع کرده‌ایم توانسته‌ایم که امکانات معنوی را هم درست توزیع کنیم؟ صد درصد خیر. به عنوان مثال آیا استادان خوب و کافی در سراسر استان‌ها هستند؟ آیا امکان انتقال استاد به شهرستان‌ها ایجاد شده؟ آیا ورکشاپ برگزار می‌شود؟ صد درصد خیر، پس این موضوع کمی ساده لوحانه است. امکان مادی عادلانه، اما توزیع فهم غیر عادلانه است. به همین دلیل راه به جایی نخواهد برد. پس این موضوع حتی هدر دادن مسائل مادی خواهد بود.
امیدوارم رو به عدالت برویم
قنبری در پایان سخنانش خاطر نشان کرد: من خیرخواه مردم و مسئولین هستم. متاسفانه یک ضعف ذاتی دارم که فوق العاده مهربان به دنیا آمده‌ام و حتی اگر بخواهم هم نمی‌توانم شرور باشم. این سخنان هم بیشتر از مهر و عاطفه نسبت به سرزمینم است. آرزو می‌کنم با روحی مهربان و ذهنی بسیج سخنان من شنیده شود و رو به عدالت برویم.
بیشتر بخوانید:
کارگردانان فیلم کوتاه آینده سینمای ایران هستند
نرگس ذکایی
