به گزارش پلاتوهنر به نقل از waia، هنر هوش مصنوعی در حال گسترش است و امروزه هنرمندان زیادی برای خلق اثر هنری از هوش مصنوعی و ابزار و نرم افزارهای آن استفاده می‌کنند.

از این رو، بار دیگر با یک هنرمند هنر هوش مصنوعی مصاحبه‌ای انجام دادیم تا بیشتر با این حوزه آشنا شویم.

*کمی از خودتان برایمان تعریف کنید.

من ۳۴ سال دارم و در ایالت اورگن در آمریکا زندگی می‌کنم اما اصالتا اهل لس آنجلس هستم. آفرینش هنری همیشه به شکل‌های مختلفی بخشی از زندگی من بوده است. هنوز یادم می‌آيد که در پایه چهارم که بودم، موقع خواندن انشاء در پاسخ به سوالِ «در آینده میخواهی چه کاره شوی؟» با افتخار قسم خوردم که هنرمند شوم.
سال۲۰۱۴، در مقطع کارشناسی، مجسمه سازی و طراحی گرافیک خواندم و از آن روز به بعد مسیرهای شغلی متفاوتی را تجربه کردم. چندین سال به عنوان یک گرافیست مستقل فعالیت کردم و چند سالی هم با کار در بخش تولید یک کمپانی انیمیشن سازی استاپ موشن، تجربه کسب کردم و از زمان شیوع کرونا مشغول به کار در یک کمپانی فیلمسازی هستم.

*چه کسی و یا چه چیزی منبع الهام شماست و تاثیر آن روی شما چگونه است؟

ممکن است حرفم کلیشه‌ای به نظر بیاید اما هنر تقلید زندگی است. من از پیاده روی‌های طولانی، آهنگ گوش کردن و وقت گذراندن در خارج از خانه لذت می‌برم. هر موقع ایده‌ای در ذهنم جرقه بزند، فوری آن را در یک دفترچه آبی که همیشه همراهم دارم، می‌نویسم. البته که این روشِ صد در صد جواب گویی برای اینکه ایده هایم از ذهنم نپرند، نیست. خیلی وقت ها پیش می‌آید که دوباره سراغ یادداشت هایم می‌روم اما از چیزهایی که نوشتم سر در نمی‌آورم. گاهی اوقات هم تصویری که ذهنم را به خودش مشغول کرده است، می‌کشم تا ذهنم را آرام کنم.

*مسیر آفرینش هنری‌تان را چگونه با هوش مصنوعی پیش می‌برید؟

بالا و پایین‌های سیر آفرینش هنری مخصوصا هنگام کار با هوش مصنوعی، یک تلاش منحصر به فردی است. اوایل، طی کردن مسیر نا‌آشنای انتقال افکارم به یک ماشینی که می‌توانست معنی آنها را بفهمد، چالش برانگیز بود و تازه اگر واقعا می‌توانست که بفهمد! از زمان آشناییم با این مدیوم جدید از اوایل امسال، مسیر پر فراز و نشیب هیجان انگیزی را پشت سر گذاشته‌ام. حالا که در میانه این سیر هنری هستم، اغلب خودم را وسط سیل بی‌شماری از گزینه‌های ممکن پیدا می‌کنم که همین به نوبه خودش می‌تواند آدم را گیج کند.

پذیرش بن‌بست‌های این مسیر خیلی مهم است زیرا زیربنای رشد کردن را فراهم می‌کند و همین من را به کشف قلمروهای ناشناخته در این فرآیند مبتنی بر هوش مصنوعی سوق می دهد؛ فرآیندی که به طور قابل توجهی از مدیوم‌های قبلی هنر متفاوت است. این فرآیند فقط شامل استفاده از قلمو برای خلق چیزی نیست، بلکه باید یک ماشین را وا داشت تا از قلمویی که وجود خارجی ندارد، استفاده کند، آن هم از طریق برقراری ارتباط به زبانی که هر دو همچنان در حال یاد گرفتن هستیم.

*اگر می‌توانستید با یک هنرمند همکاری کنید، چه در قید حیات چه نه، چه کسی را انتخاب می‌کردید؟

بی شک فریدا کالو را انتخاب می‌کردم. من این شانس را داشتم که از خانه و استودیوی او در مکزیکو سیتی دیدن کنم و عمیقا عاشق کارهایش شدم. او هنرمند نترس و فوق‌العاده ای بود؛ یک هنرمند واقعی. امروز اگر فریدا زنده بود، همکاری با او برایم افتخار بسیار بزرگی می‌شد‌.