به گزارش پلاتو هنر، آثار محمدرضا راشد در نمایشگاه «آینه فرش» تا 28 تیر ماه در گالری شیرین در معرض تماشا قرار دارد. در این نمایشگاه فرشهای قدیمی و پوسیده این بار نه روی زمین بلکه به عنوان یک اثر هنری پشت آینه قرار گرفته و روی دیوار رفتهاند.
این هنرمند در گفتگو با پلاتو هنر عنوان کرد: من پیشتر در حوزه گرافیک و عکاسی فعالیت میکردم اما از سال 95 تاکنون به طور جدی با فرش کار میکنم. قبلتر مجموعهای داشتم به نام «ماه کامل» که در آن نقوش مختلف ایرانی روی آینه دایرهای چاپ میشدند. من در سفرهای خود از چیزهای مختلف مانند فرش عکاسی میکردم و در آن مجموعه به عنوان کار گرافیکی نقشی را از عکسها انتخاب و روی سطح میآوردم. هنوز هم این کارها را دوست دارم اما این دغدغه همواره در ذهنم بود که به جای اینکه از فرش عکس بگیرم و از نقوش آن روی سطح استفاده کنم، خود فرش را نمایش دهم. به همین دلیل دلم خواست در این نمایشگاه از خود فرش استفاده کنم.
او در ادامه درباره فرشهایی که در این نمایشگاه عرضه شدهاند، توضیح داد: این فرشها همه قدیمی هستند و کمترین آنها ۴۰_۵۰ سال سن دارند. فرش همواره قسمتی از خانه و چیدمان منزل و زندگی ما ایرانی ها بوده و هست. در حقیقت فکر میکنم چون ما در زندگی مواجهه زیادی با فرش داشتهایم، چشم مان به دیدن آن و طراحی و رنگ و حضورش عادت کرده است. در حقیقت فرش چیز باارزشی است اما امروزه ما به راحتی فرش را همه جا میبینیم که درحال پوسیدن و خراب شدن است.
این هنرمند تصریح کرد: حسی که این آثار برای من دارند، اینگونه است که دوست داشتم فرشهای قدیمی را به نوعی بازیافت کنم. در حقیقت من دوباره فرشها را زنده میکنم، از روی زمین جمع میکنم و این بار روی دیوار میبرم. در این صورت یک فرش قدیمی مجدد میتواند سالیان سال وارد خانهها شود.
او در پاسخ به این پرسش که فرشها را از کجا جمعآوری کرده است، گفت: در سفرهای خود به زنجان، قزوین، شیراز، اصفهان و… این فرشها را تهیه کردهام یا در بازار تهران برخی دوستان به من زنگ میزنند و فرشهای قدیمی را از آنها میگیرم.
این هنرمند در بخش دیگری از گفتگو درباره شباهت تکنیک کار خود به نقاشی پشت شیشه توضیح داد: تکینیک این آثار شباهت زیادی به تکنیک نقاشی پشت شیشه دارد. نقاشی پشت شیشه قدمت طولانی دارد و بیشتر معمارها در دوره صفویه و بعد از آن دوره زندیه این آثار را به هنرمندان سفارش میدادند. درواقع این هنر به نوعی هنر سفارشی بوده است بدین صورت که معمارها خانهای میساختند و سقف یا دیواری داشتند که در آن آینه وجود داشت. میخواستند که از نقوش در دل آینه استفاده کنند تا طی مرور زمان به دلایل مختلف ازبین نرود.
راشد در پایان درباره تکنیک آثار خود اظهار کرد: در آثار من نیز تمام اتفاقات در پشت شیشه اتفاق افتاده و نقوش پشت شیشه لایهبرداری شده است. بدین صورت که ابتدا یک آینه کامل داشتیم، بعد روی پشت آینه نسبت به نقوش هر فرش کهنهای که خریداری می کردم، اتود میزدم. پس از نتیجه دادن طرح را روی پشت آینه که جیوه دارد اجرا میکردم.
گالری شیرین در نشانی تهران، خیابان کریمخانزند، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، پلاک ۵ واقع شده و دوشنبهها تعطیل است.
ندا زنگینه
گزارش ویدیویی این نمایشگاه را در ادامه مشاهده کنید.