به گزارش پلاتو هنر، در آستانه فرا رسیدن فصل بهار و شکوفه زدن درختان، نگاهی داریم به برخی از زیباترین تابلوهای نقاشی که طبیعت را در قالب باغ‌های سرسبز و پر از گل روی بوم به تصویر کشیده‌اند.
از پیسارو به عنوان پدر امپرسیونیسم یاد می‌شود. او که نقش پررنگی را در شکل‌گیری جنبش امپرسیونیسم ایفا کرد، شیفته طبیعت و نقاشی کردن آن در فضای باز بود و شیوه‌هایی را به کار گرفت که در طول زمان به تکامل رسید. در تابلو نقاشی بالا، او یک روز آفتابی در «Éragny» واقع در شمال غربی حومه پاریش را به تصویر کشیده است. پیسارو یک باغ گل زیبا را به تصویر می‌کشد که در دو طرف آن درختان و خانه‌ای در پس زمینه دیده می‌شود. زنی در پیش‌زمینه تابلو به محصولات خود رسیدگی می‌کند. این نقاشی در سال ۱۸۹۸ پس از بازگشت پیسارو به فرانسه خلق شد.
آرتور کرامر جیمز واسه هنرمند انگلیسی تبار اهل منچستر بود. او نقاشی کردن را از سنین پایین شروع کرد و در منچستر، لندن و مونیخ آموزش رسمی دید. او که شیفته مناظر طبیعی جنوب آلمان شده بود، دوره قابل توجهی از دوران فعالیتش را در «رتنبورگ» سپری کرد. جیمز واسه در آنجا چندین نقاشی خلق کرد که محیط زیبای این منطقه را به نمایش می‌گذاشت.
او در نقاشی «اتاقِ باغ»، اتاقی را به تصویر کشیده که تا حدی در تاریکی پنهان است، اما به نظر می‌رسد با یک چراغ آویز، یک میز و یک صندلی کامل شده است. آثار هنری روی دیوار و شاید یک پنجره در پس زمینه نمایان است. گل‌هایی با رنگهای درخشان درختچه را می پوشانند و بیشترین تأثیر را دارند.
فردریک کارل فریسیک (Frederick Carl Frieseke) هنرمند آمریکایی در ابتدا در موسسه هنری شیکاگو آموزش دید و در سال ۱۸۹۸ به فرانسه رفت. او به عضویت انجمن هنری ژیورنی درآمد و بقیه عمر خود را در آنجا گذراند و همسایه کلود مونه شد.
در این اثر، نقطه کانونی نقاشی زنی است که کیمونوی زردی به تن دارد و در مقابل یک حوض دست ساز خم شده است که در وسط باغی باشکوه قرار دارد. الگوی ظریف روی لباس او انفجار رنگ در باغ را تحسین می‌کند. در سبک خاص این هنرمند، نور خورشید، کل ترکیب نقاشی را دربرگرفته است.
خواکین سورولا، نقاش اسپانیایی مجذوب باغ بود. او تابستان‌ها در فضای باز نقاشی می‌کشید و مجموعه‌ای از آثار را خلق می‌کرد که باغ دوست‌داشتنی‌اش را به سبک متمایز و با نمایش با نور درخشان مدیترانه‌ای خورشید ترسیم می کرد.
پل سزان به دلیل مناظر و نقاشی‌های طبیعت بی‌جان و همچنین پرتره‌هایش مورد توجه قرار گرفت. آثار او از دهه ۱۸۷۰ تأثیر عمیق امپرسیونیست‌ها را بر زیبایی‌شناسی او را نشان می‌دهند. او مانند بسیاری از هنرمندان دیگر از نقاشی در فضای باز لذت می‌برد و نتیجه آن مجموعه قابل‌توجهی از تابلوهای نقاشی بود که با بافت‌های سنگین، رنگهای شاداب و ضربات آزاد قلم‌مو سبک متمایز او را به نمایش می‌گذارند.
منبع: ایسنا
