به گزارش پلاتو هنر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم «قاعده بازی» به کارگردانی احمدرضا معتمدی با حضور مجید شیخ انصاری استاد دانشگاه، مسعود سفلایی استاد دانشگاه و رامتین شهبازی منتقد سینما و استاد دانشگاه در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد.
رامتین شهبازی منتقد سینما در ابتدای این نشست گفت: در سینمای ایران و جهان، تعداد فیلمسازانی که دارای دستگاه فکری سامانمند و بینش شخصی مشخص باشند، بسیار اندک است و معتمدی از جمله این فیلمسازان است و فیلمهای او از منظر ایدههای فکری که او پیگیری میکند، دارای ارزش است.
«قاعده بازی» حاوی بازیهای پست مدرنیستی است
شهبازی ادامه داد: معتمدی در حوزه فلسفه فیلم سالها مشغول فعالیت بود و دارای منابع مکتوب است و ایدهها و افکار خود را در قالب کتب و مقالات مختلفی منتشر کردهاست. در ایران به دلیل فقدان برخی منابع اصلی دچار سوءتفاهم هستیم و در این فضا، معتمدی افکار و ایدههای خود را مکتوب کردهاست و طبق آنها آثاری سینمایی به وجود آورد.
این استاد دانشگاه درباره نام فیلم نیز گفت: فیلم از کولاژ و ارجاعات استفاده میکند. وقتی وارد جهان فیلم میشویم، از همان ابتدا پی میبریم که با قاعده بازی رو به رو نیستیم و فضایی پارودی و کمدی بر اثر حاکم است. قاعده دارای تعریف مشخصی است که این موضوع در فیلم دیده نمیشود. این فیلم در سال ۸۵ ساخته شدهاست و پس از آن، فیلمسازان مختلفی به ارجاع دادن علاقه نشان دادند. فیلم «قاعده بازی» حاوی بازیهای پستمدرنیستی است در صورتی که به دلیل شرایط زیستی، اجتماعی و دینی کمتر میتوانیم به سمت تفکرات پست مدرنیستی حرکت کنیم.
شهبازی خاطرنشان کرد: ما مردمی نیستیم که به تکثر باور داشته باشیم و بیشتر وحدت مورد نظر ما است. بنابراین تکلیف ما با فیلمهایی نظیر «قاعده بازی» مشخص نیست. فیلم برای مخاطب عام ساخته شدهاست و قصد بر این بود که عامه مردم همراه فیلم باقی بمانند. طراحی ایده جلوههای ویژه اثر، برعهده شخص احمدرضا معتمدی بودهاست و این موضوع نکته مهمی است، زیرا او از ابتدا به تروکاژهای فیلم فکر کردهاست.
او با بیان اینکه شخصیتها در فیلم دارای تقسیم بندیهایی هستند، بیان کرد: برای مثال، الناز شاکردوست فردی عادی نبوده و فانتزی در آن دخیل است در صورتی که اکبر عبدی نمونهای از یک انسان کاملا عادی است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: فیلم دارای لحنی کمدی است و با جهانی سرشار از آشوب روبهرو هستیم که در نهایت به کمدی میانجامد. فیلم دارای داستان پیچیدهای نیست در حالی که در عمده آثار ایشان، شاهد پیچیدگیهای روایی و شخصیتی هستیم. «قاعده بازی» مخاطب خود را با جهانی سراسر آشوب مواجه میکند که در آن نظمی برای زندگی شکل نمیگیرد و شاید منظور آن از قاعده بازی، همین مسئله باشد.
شهبازی افزود: تفاوت میان واقع گرایی و واقع نمایی مسئلهای بسیار مهم و دارای ساحتهای هستی شناسانه و معرفت شناسانه است. فیلم «قاعده بازی» یک اثر نمایشگر بوده و این مورد از وجوه هنر سینما به شمار میرود. همچنین در فیلم «قاعده بازی» تاکیدی بر روی درشت نمایی بازیگران و تیپ سازی وجود دارد.
«قاعده بازی» برمبنای کنش و واکنش عمل میکند
مسعود سفلایی، استاد دانشگاه نیز گفت: باعث خوشحالی است که پس از مدتها مجموعه نشستهایی برگزار میشود تا طی آن درباره فیلمسازان متفکر صحبت کنیم و امیدواریم به همت موزه سینما، این جلسات ادامه پیدا کند. یادی میکنم از یدالله نجفی، انوشیروان ارجمند، محسن قاضی مرادی و فرج حیدری که امروز دیگر در میان ما نیستند.
او افزود: «قاعده بازی» برای من فیلمی دوست داشتنی بوده و حاوی رویکردی است که میتوانست ادامه پیدا کند و باعث افزایش ماجرا و کنش در قصهها و داستانهای سینمای ایران شود. کمدیهای امروز بر مبنای کلام شکل میگیرند و چندان بر اساس کنش و واکنش عمل نمیکنند. ساخت چنین فیلمهایی میتوانست باعث تنوع بیشتر در سینمای کمدی شود. در تاریخ سینما ارجاع به آثار سینمایی پیشین مسئله رایجی است و این موضوع، گاهی برای ادای دین و حتی پارودی مطرح میشود. سفلایی ادامه داد: اتفاق جالب توجه در اثر این است که دارای تعدد ارجاع به تاریخ سینما است و در سینمای ایران نمونه دیگری را نمیتوان مثال زد.