به گزارش پلاتو هنر، نمایشگاه «بادیه» شامل مجموعه آثاری از سعیده حاتمی است که با الهام از دوران بیماری سرطان این نقاش و مجسمه‌ساز به تصویر درآمده و از تاریخ 28 اردیبهشت تا 20 خرداد برگزار می‌شود.
سعیده حاتمی، متولد 1357 و فارغ‌التحصیل کارشناسی زبان انگلیسی و عضو انجمن نقاشان ایران است. او که پیش از این آثار خود را در چند نمایشگاه انفرادی همچون «هی زن تو در این سیاره چه کاره ای!» و «دست ما به میوه بالا نرسید» و همچنین چند نمایشگاه گروهی دیگر به نمایش گذاشته بود، این‌بار نمایشگاه جدیداش را با محوریت تجربه‌ای نزدیک به مرگ برگزار کرده است.
در متن بیانیه نمایشگاه خود آمده است: «تا که روزی من در نیم روز بزرگ آماده و رسیده باشم، آماده و رسیده همچون آهن تافته. همچون ابر آبستن آذرخش. همچون پستان پرشیر/فردریج نیچه. این حجم از سفیدی در تقابل با سیاهی و از درون خود تاریکی در کار من جریان پیدا کرد. از دل مهیب‌ترین ترس‌ها یعنی تجربه نزدیک شدن به حقیقت مرگ در دوبار هم آویزی‌ام با سرطان جایی که امیدهایم مثل وهم خیال بخار شده بود و به هوا رفته بود و چشم‌هایم در وحشت نبودن و نیست شدن به دنبال زندگی می‌گشت. راهی نبود، برای ندیدن باید به سمت زندگی می‌چرخیدم. در آن برهوت که همه چیز به چشمم می‌آمد، انبوه کارهایم را بارها بالا و پایین کردم تا جایی بین خطوط طرح‌هایم جریانش را پیدا کردم. باید ترس‌هایم را در توده‌ای از کاغذ و گچ می‌فشردم و تبدیل می‌کردم. هیچ چیز مثل دوغاب گـچـی کـه بـیـن دستـانم سفت و سخت می‌شد به زندگی نزدیک نبود. گچ از بین انگشتانم سر میخورد و پایین می‌چکید و لحظه‌ای بعد آنچه در دستانم ماندنی بود شکل می‌گرفت. این تکرار آرامم می‌کرد با خود می‌گفتم حتما هر ذره فوج فوج فواره می‌شود که می‌بارد و هر لحظه مثل چشمه‌های جوشان که از عمق گوشت و پوستم حسش خواهم کرد. آن روزها آن چشم‌انداز موهبتی بزرگ برایم بود.
در تداول پارسی زبانان بادیه به یکی از معانی بیابان و دشت بی آب و علف، کاسه و ظرف بزرگ اطلاق می‌شود. چنانچه به یکباره می‌دیدی که گله از بادیه به اطراق سرازیر می‌شد موقع دوشیدن شیر داخل بادیه برکت پیدا می‌کرد پر و لبریز می‌شد.»
علاقه‌مندان برای تماشا این آثار می‌توانند تا تاریخ 20 خرداد بین ساعات 11 تا 19 به گالری ایکس هما واقع در خیابان کریمخان زند، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، پلاک 5 مراجعه کنند.
