به گزارش پلاتو هنر به نقل از ددلاین، جشنواره فیلم کن همیشه بهعنوان محلی برای اعتراض شناخته شده است و امسال نیز از این قائده مستثنی نخواهد بود بااینحال اعتراضات امسال از درون جشنواره شکل میگیرد.
اینطور که به نظر میرسد حدود 200 نفر از کارکنان جشنواره که ترکیبی از کارکنان کن و کارکنان جشنوارههای دیگر در فرانسه هستند، در حال برنامهریزی برای تظاهرات بر سر حقوق خود در طول جشنواره هستند.
این اعتراضات توسط گروهی موسوم به «پشت پردههای نمایش، زبالهها: مجموعه کارکنان ناامن در جشنوارههای فیلم» رهبری میشود.
این اتحادیه در ماه مارس سال 2020 تشکیل شد و متشکل از کارکنان بخشهای مختلف جشنواره کن از جمله تیم رسمی انتخاب فیلمها، جشنواره فیلم «مارچ»، جشنواره فیلم بوردو، جشنواره فیلم مستقل، جشنواره «لومیر» لیون و جشنواره بینالمللی فیلم بلفورت است.
منابعی از درون جنبش اعلام کردهاند که قصد دارند اعتراضات خود را در مراسم افتتاحیه 2هفته کارگردانان، هفته منتقدان و ACID کن به گوش دیگران برسانند و همچنین در طول این رویداد 12 روزه که از 14 می برابر با 25 اردیبهشت آغاز میشود، تظاهراتی را در کروازت برگزار خواهند کرد.
ماهیت این اعتراضات درحالحاضر مخفی است اما این گروه قصد دارد روز پنجشنبه جلسهای برای نهایی کردن استراتژی خود برگزار کند. به گفته منابعی استراتژیهای مختلفی روی میز است از جمله اعتصاب کامل کارگری که باعث میشود دهها کارمند در جشنواره دست از کار کردن بکشند. این کارکنان بیشتر شامل برنامه نویسان، متصدیان دوربینها، زیرنویسکنندگان فیلمها، مسئولان مطبوعاتی جشنواره و کارکنان مختلف مدیریت و فنی که بیشتر آنها به صورت پارهوقت هستند، میشوند. اگر برنامهنویسان یا مسئولان مطبوعاتی جشنواره دست از کار بکشند جشنواره با مشکلات زیادی برلای برگزاری مواجه خواهد شد.
دلایل اعتراض این گروه 2 بخش است. اول اینکه آنها به دستمزدی که از کارفرمایان خود دریافت میکنند، معترض هستند. حقوقی که به گفته آنها کافی نیست و شامل شامل ساعات اضافهکاری که لازمه شغل آنهاست نمیشود.
یکی از منابع در جنبش به شرط ناشناس ماندن، گفت: از بررسیها متوجه شدیم که ۸۰ درصد کارمندان جشنواره در حالی کار میکنند که قراردادشان کمتر از ۲۰۰۰ یورو (۲۱۰۰ دلار) در ماه است و این درآمد برای زندگی در پاریس غیرممکن است.
دومین نقطه اختلاف، برنامه بیمه بیکاری منحصر به فرد فرانسه برای کارکنان و تکنسینهای بخش سرگرمی است. این طرح از کارکنان بخش سرگرمی با قراردادهای کوتاه مدت با مزایای بیکاری در زمانی که بین یک شغل یا پروژه با پروژه بعدی هستند، حمایت میکند. برای واجد شرایط بودن، کارکنان باید بتوانند ثابت کنند که ساعات مشخصی را در طول سال کار کردهاند. پرداختها از طریق مالیاتهای پرداخت شده توسط کارفرمایان تأمین میشود، اما به دلیل ابهام در مقررات، بسیاری از کارکنان جشنوارههای سینمایی فرانسه از مزایای بیکاری محروم میمانند و با قراردادهای کوتاه مدت ثابت استخدام میشوند.
منبع دیگری از این اتحادیه هم گفته است: هیچکس شرایط و دستمزد کارکنان جشنواره را زیر سوال نبرده بود و همه ما کار برای جشنواره را پذیرفته بودیم زیرا عاشق فیلم بودیم، حتی اگر زندگیمان سخت میگذشت، اما حالا همه در حال بحث هستند که وقتی این جشنوارهها میزبان ستارگانی از سراسر جهان هستند، پرداخت حداقل دستمزد به کارکنان چقدر بیمعناست.
این جنبش حامیان برجستهای دارد از جمله ژوستین تریه، فیلمساز فرانسوی سازنده «آناتومی یک سقوط» که برنده نخل طلای کن شد، وقتی در جشنواره فیلم کن سال گذشته راه میرفت سنجاق سینه قرمز رنگ گروه را روی یقه کت خود داشت و حالا این گروه امیدوار است چهرههای بیشتری از صنعت سینما در جشنواره امسال این سنجاق را روی لباسشان داشته باشند.
درست پیش از مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم کن سال گذشته، این گروه بیانیهای را در روزنامه چپگرای لیبراسیون منتشر کرد که ملاقات با وزیر فرهنگ فرانسه در کن را به دنبال داشت.
گفته شده مقامات دولتی از این موضوع که کارکنان جشنواره تحت پوشش برنامه متناوب دستمزد بیکاری نبودهاند، بیاطلاع بودهاند. جلسهای هم با مرکز ملی سینمای فرانسه (CNC) برگزار شد، اما اقدام مشخصی را به دنبال نداشت. از آن زمان، این گروه سخنرانیهای اعتراضی خود را در جشنوارههای سراسر فرانسه برگزار کردهاند تا خواسته خود را روشن کنند.
یکی از اعضای اتحادیه گفت: مدیران جشنواره مخالف ما نیستند و نگران هم هستند، اما جوابشان فقط این است که در شرایط مالی پیچیدهای هستند و ادعا میکنند قدرت محدودی دارند. پس از یک سال، ما اکنون در شرایطی هستیم که همه میدانند ما وجود داریم و خواستمان چیست. امیدواریم بتوانیم با کارفرمایان خود به توافق برسیم.
این جمع با دفتر تیری فرمو، مدیر جشنواره کن و بخشهای موازی هم تماس گرفتهاند و از مشکلات و احتمال برگزاری تظاهرات عمومی در جشنواره امسال سخن گفتهاند، اما هنوز پاسخی دریافت نکردهاند.
در تماس با جشنواره برای اظهار نظر گفته شده انتظار میرود کارکنان مقاومت بیشتری خرج کنند تا این رویداد غیرانتفاعی دولتی و خصوصی را برای وظایف عمومی غیرسیاسی مخدوش نشود.
در همینحال منابع درونی میگویند به طور کلی به تغییرات مثبت خوشبین هستند، زیرا این اختلاف پیامدهای «فوری» بر کارایی رویدادهای سینمایی مانند کن، که جز لاینفک اقتصاد فرانسه است، خواهد داشت.
بسیاری از رؤسای جشنواره نیز گفتهاند که در ۲ سال اخیر دریافتهاند چقدر سخت است که بتوانند با این دستمزدها کارکنان خوب و متخصص را به کار بگیرند. منبع دیگری هم گفته جشنواره کن به سختی میتواند افراد را استخدام کند و با این شرایط سال آینده ممکن است حتی برگزاری درست جشنواره ممکن نباشد.
افراد داخل صنعت امیدوارند کن بتواند الگویی برای تعهد به پرداخت بهتر برای دیگر جشنوارهها باشد.
جشنواره فیلم کن به تظاهرات عادت دارد و ۲۰ سال پیش صحنه اعتراضات مشابهی بود که به دلیل کاهش مزایای بیکاری در خیابانها شکل گرفت. سال پیش نیز کارکنان بخش پذیرایی جشنواره، تظاهراتی با عنوان «دیگها و ماهیتابهها» را برای پرداخت دستمزد بیشتر خارج از ساختمان کارلتون برگزار کردند و اتحادیه اصلی کارگران انرژی فرانسه نیز تهدید کرد که منبع برق کن را به عنوان بخشی از اعتراضها علیه اصلاحات بازنشستگی قطع خواهد کرد. تظاهرات عمومی اما در طول جشنواره توسط مقامات محلی به دلیل نگرانی برای ایمنی ممنوع شد.
فرش قرمز کن هم همواره جایگاهی برای اعتراضهای مختلف بوده؛ از اعتراض به مسائل سیاسی گرفته تا مشکل پاشنه کفش خانمها که موجب شد شماری پابرهنه روی فرش قرمز بروند.
جشنوارههای فرانسوی اغلب جایگاه ارائه بیانیههای سیاسی هستند. سال ۲۰۰۳، دو جشنواره هنرهای تابستانی محبوب فرانسه یعنی جشنواره آوینیون و فستیوال اکس-آن-پرووانس پس از هفتهها اختلال و اعتراض کارکنان اعتصابی برای مزایای بیکاری، لغو شدند.
در مجموع صحنه جشنوارههای جهانی سینمایی به دلیل کاهش بودجه، اعتراضهای سیاسی و درگیریهای جهانی، ۱۲ ماه پرتلاطم را تجربه کرده و جشنواره فیلم برلین تحت تأثیر موجی از ناآرامیهای سیاسی قرار گرفت. انتظار میرود کن نیز چنین اعتراضهای سیاسی را پیش روی داشته باشد که برای حملات رژیم صهیونیستی به غزه و جنگ روسیه و اوکراین چهره کند.