به گزارش پلاتو هنر، تکنولوژی هوش مصنوعی در حال ورود به دنیای هنر است و هنرمندان زیادی برای جان بخشیدن به ایدههایشان از این تکنولوژی استفاده میکنند که همین امر موجب بروز تحولاتی در حوزه هنر شده است.
به همین دلیل، پلاتو هنر در چند روز گذشته سعی کرد تا اخبار مربوط به تلفیق این دو حوزه، یعنی هنر و هوش مصنوعی را منتشر کند.
هوش مصنوعی جایگزین حسام محمودی را انتخاب کرد
رامین عباسی زاده تهیه کننده سریال «رحیل» درباره این مجموعه که از شبکه سه روی آنتن می رود با مصطفی امامی مجری «استودیو هشت» به گفتگو پرداخت. وی درباره تولید و پخش این سریال بیان کرد: این سریال ۴۰ قسمت است که ۲۰ قسمت در محرم و صفر و ۲۰ قسمت در فاطمیه پخش میشود. البته بنای اولیه بر این بود که زمان بیشتری هم برای آمادهسازی سریال داشته باشیم.
عباسیزاده در ادامه درباره دوبله صدای حسام محمودی در این سریال بیان کرد: متاسفانه ما زندهیاد حسام محمودی را در نیمه کار از دست دادیم ابتدا سعی کردیم با هوش مصنوعی او را داشته باشیم اما دیدیم زمان زیادی میخواهد و چالشی برای ارائه دادهها به هوش مصنوعی داشتیم. بنابراین از طریق هوش مصنوعی چهرهای را پیدا کردیم که نزدیک ترین شباهت را با او داشته باشد.
هوش مصنوعی در تولید عکس از انسانها جلو زد
مطالعه جدید ادعا کرده که ابزارهای تولید تصویر مبتنی بر هوش مصنوعی در عرض ۱.۵ سال بیش از همه عکاسان تصویر تولید کردهاند. دوربین عکاسی در سال ۱۸۲۶ اختراع شد و از آن زمان، عکاسان با سرعت تصاعدی عکس میگیرند، اما هوش مصنوعی تنها در یک ماه توانست به تعداد عکسی که عکاسان در ۱۵۰ سال تولید کردهاند برسند.
مطالعه جدیدی که در مجله Everypixel منتشر شده، بررسی کرده که چه تعداد تصویر توسط ابزارهای تولید تصویر مبتنی بر هوش مصنوعی مانند دال-ای، میدجرنی، استیبل دیفیوژن و ادوبی فایرفلای ایجاد شده است. سپس این تعداد کل تصاویر با تعداد عکسهایی که از زمان شروع عکاسی توسط عکاسان گرفته شده مقایسه شد و نتایج شوکه کننده است.
روایت هرج و مرج زندگی با هوش مصنوعی
کِیتی هنرمندی اسکاتلندی است که در زمینههای مختلف هنری فعالیت میکند. او استفاده از هوش مصنوعی را در سال ۲۰۲۱ آغاز کرده و با آن به مکاشفه در دنیای هنر و تکنولوژی پرداخته است.
تصاویری که او با هوش مصنوعی خلق میکند، اغلب دارای درونمایههای عمیقی از پوچی، هرج ومرج، هشیاری و واقعیتهای متناوب هستند. آثار او بیانگر تزلزل و ابهام زندگی انسانها است و در آنها اختلال، لحظه را شکل میدهد.
مصاحبهای با این هنرمند در مورد هوش مصنوعی و هنر انجام دادهایم که در ادامه میتوانید، بخوانید.
مدیرعامل دیزنی فریبکار است
چارلی کافمن از واکنشهای باب ایگر مدیرعامل کمپانی دیزنی به اعتراضهای اخیر هالیوود، انتقاد کرد. ایگر پیش از این عنوان کرده بود که ادامه دار شدن اعتراضهای اتحادیه نویسندگان آمریکا و انجمن بازیگران آمریکا «بسیار نگرانکننده» و «اخلالگرایانه» برای هالیوود، بعد از تجربه کوید-۱۹ است. همچنین مدیرعامل این کمپانی میزان دستمزد درخواستی این دو انجمن را غیر منصفانه خواند.
چارلی کافمن طی مصاحبهای با نشریه ورایتی، در واکنش به به بیانیههای باب ایگر گفت: برام سوال است که آیا دستمزد خودش منصفانه است؟ فکر میکنم که حرفهای او با توجه به جایگاهی که در آن قرار دارد، خیلی خودخواهانه و یا فریبکارانه است.
کافمن ادامه داد: به نظرم مدیران کمپانیها میدانند پولی که به جیب میزنند از سهم کسانی است که به میزان کافی دستمزد دریافت نمی کنند. این کارشان منزجرکننده است چون آنها کاری به غیر از آسیب رساندن، انجام نمیدهند. این مدیران به هنر صدمه میزنند و با این کار به انسانیت نیز لطمه وارد میکنند. اگر همه چیز برای آنها در سود نهایی و پولی که به جیب میزنند خلاصه میشود، فاتحه هنر را باید خواند.
هوش مصنوعی مقصر فیلمهای آشغال هالیوودی است؟
چارلی کافمن کارگردان و تهیهکننده آمریکایی و نویسنده فیلمهایی همچون «درخشش ابدی یک ذهن پاک»، «اقتباس» و «جان مالکوویچ بودن»، اعلام کرد که ممکن است ظهور این همه فیلم با محتواهای آشغال، به دلیل فیلمنامههایی باشد که توسط هوش مصنوعی ساخته میشوند.
کافمن گفت: اگر تسلیم شوید و به کمپانیهای فیلمسازی اجازه دهید با استفاده از هوش مصنوعی فیلمنامه بنویسند، دیگر راه برگشتی وجود نخواهد داشت و بعد امیدی هم در کار نخواهد بود چون هوش مصنوعی نمیتواند حتی یک لحظه از انسانیت را خلق کند.
این کارگردان آمریکایی در ادامه بیان کرد: در حال حاضر فقط از طریق فیلمهای آت و آشغال میتوان کلی پول به جیب زد و این موجب شگفتی است و واقعیت این است که این کار خوشبختی را به همراه دارد. این موضوع، هم برای کمپانیها و هم برای سازندگان آن فیلمهای آت و آشغال، خیلی وسوسه کننده است، مخصوصا اگر برای ساخت آن فیلم مورد تحسین هم قرار بگیرند چون در این صورت نیازی ندارند به کاری که دارند انجام میدهند، فکر کنند.
خلق اثر با هوش مصنوعی چالشبرانگیز است
هنر هوش مصنوعی در حال گسترش است و امروزه هنرمندان زیادی برای خلق اثر هنری از هوش مصنوعی و ابزار و نرم افزارهای آن استفاده میکنند. از این رو، بار دیگر با یک هنرمند هنر هوش مصنوعی مصاحبهای انجام دادیم تا بیشتر با این حوزه آشنا شویم.
*کمی از خودتان برایمان تعریف کنید.
من ۳۴ سال دارم و در ایالت اورگن در آمریکا زندگی میکنم اما اصالتا اهل لس آنجلس هستم. آفرینش هنری همیشه به شکلهای مختلفی بخشی از زندگی من بوده است. هنوز یادم میآيد که در پایه چهارم که بودم، موقع خواندن انشاء در پاسخ به سوالِ «در آینده میخواهی چه کاره شوی؟» با افتخار قسم خوردم که هنرمند شوم.
سال۲۰۱۴، در مقطع کارشناسی، مجسمه سازی و طراحی گرافیک خواندم و از آن روز به بعد مسیرهای شغلی متفاوتی را تجربه کردم. چندین سال به عنوان یک گرافیست مستقل فعالیت کردم و چند سالی هم با کار در بخش تولید یک کمپانی انیمیشن سازی استاپ موشن، تجربه کسب کردم و از زمان شیوع کرونا مشغول به کار در یک کمپانی فیلمسازی هستم.
به جای ترسیدن از هوش مصنوعی از آن کمک بگیریم
فلوریَن به عنوان یک مدیر هنری مشغول به فعالیت است اما علاقه او به هنر تنها به شغلش ختم نمیشود. این هنرمند فرانسوی در زمینه هنر هوش مصنوعی نیز فعالیت دارد.
تصاویری که او خلق میکند متفاوت هستند و اغلب، سوژهایش را در فضاهای مینیمال به تصویر میکشد. او در آثارش از رنگهای کمی استفاده میکند اما با این حال آثارش مخاطب را به خود جذب میکنند. توانایی ماهرانه فلوریَن در به تصویر کشیدن عواطف مختلف، آثار او را از بقیه متمایز میکند. گفتگویی با این هنرمند فرانسوی انجام دادیم که در ادامه میتوانید، بخوانید.
*کمی از خودتان برایمان بگویید و اینکه چطور شد به هنر هوش مصنوعی علاقهمند شدید؟
اسم من فلوریَن است و در شهر نانت فرانسه زندگی میکنم. من مدیر هنری هستم و مفهوم هنر و خلاقیت بخش مهمی از زندگی کاریم را تشکیل میدهند. شغل من شامل فعالیتهای متفاوتی است؛ از برگزاری کمپینهای تبلیغاتی و طراحی سایت گرفته تا گاهگداری عکاسی و فیلمبرداری برای مشتریان و حتی مدیریت شبکههای مجازی. اولین بار در تابستان ۲۰۲۲ بود که با «میدجورنی» مواجه شدم ولی تازه در ژانویه ۲۰۲۳ شروع به کار کردن و کشف قابلیتهایش کردم.
اوایل به «میدجورنی» به چشم یک ابزار جدید نگاه میکردم که میتوانست در اجرای ایدههایم به من کمک کند ولی حالا برایم به یک ابزار مهم برای بیان عواطف و افکارم تبدیل شده است.
عکاسی همیشه جایگاه به خصوصی در قلبم داشته است. ذهنم همیشه پر از ایدههای زیادی برای مجموعه عکس بود اما محدودیت زمانی اغلب آنها را در حد یک ایده نگه میداشت و حالا «میدجورنی» برایم تبدیل به یک پلتفرمی شده است که با آن میتوانم این ایدهها را به نتیجه برسانم.