به گزارش پلاتو هنر، چهاردهمین قسمت از بازی «پدرخوانده» دوشنبه 29 اسفند 1401 در پلتفرم فیلم‌نت منتشر شد.
قسمت چهاردهم به دومین رقابت از فینال رقابت‌ها اختصاص داشت. در این مطلب نگاهی انداخته‌ایم به نکات جذاب قسمت تازه «پدرخوانده».
در این هفته شاهد یک جابه‌جایی در ترکیب بازیکنان بودیم. معین زندی در دومین رقابت فینال، جای شکیب شجره را به‌عنوان یکی از یازده بازیکن حاضر در مسابقه گرفته است.
دیرباز برای جلوگیری از ایجاد سوءتفاهم، در ابتدای مسابقه به این اشاره کرد که براساس زمان‌بندی بازیکنان و احتمال بودن آنها سر پروژه، چینش یازده نفره تغییر کرده است و هفته آینده هم احتمالا شاهد تغییراتی در این فهرست خواهیم بود. جالب است که تغییر ایجاد شده نقش مهمی در نتیجه این قسمت از بازی ایفا کرد.
در ابتدای مسابقه بحث‌هایی در مورد جلسه قبل مطرح شد. شاید یکی از بخش‌های جذاب این بخش را بتوان تحلیل رفتار غیرمنتظره شکیب شجره در انتهای قسمت سیزدهم «پدرخوانده» دانست.
امیرحسین رستمی اعتقاد داشت که واکنش شجره (که تکلیف مسابقه پیچیده قبل را روشن کرد)، فقط به‌خاطر این بود که پایانی سینمایی‌تر برای قسمت سیزدهم رقم بخورد. به‌نظر می‌رسد دیدگاه عمومی شرکت‌کنندگان در مسابقه هم مشابه نظر رستمی بود.
نیکی میربها این‌بار برخلاف همیشه در مراسم معارفه روی بهنام تشکر تارگت نزد! در عوض بلافاصله سمیرا حسن‌پور این کار را انجام داد تا تشکر مطابق تمام قسمت‌های حضورش در «پدرخوانده» یکی از مظنونین همیشگی باشد!
رقابت دوم فینال هم مثل رقابت اول به مسابقه‌ای پیچیده تبدیل شد اما تفاوت مهمی میان این دو قسمت وجود دارد. در قسمت قبل، شاهد اشتباهاتی از سوی بازیکنان بودیم که منجر به پیچیدگی مسابقه شد. اما این‌بار هم بازیکنان شهر و هم بازیکنان مافیا بسیار کم‌اشتباه بازی کرده‌اند.
با وجود بازی حرفه‌ای بازیکنان مافیا در اوایل قسمت چهاردهم «پدرخوانده» به نظر می‌رسید که این از آن رقابت‌هایی است که خیلی زود تعادل در آن به نفع یکی از طرفین در حال به هم خوردن است. بازیکنانی مثل بهاره افشاری و امیرعلی نبویان (که در طول قسمت‌های قبلی «پدرخوانده» هم شاهد بازی‌های حرفه‌ای‌شان بودیم) به‌خصوص با توجه به تجربه بازی هفته قبل با بازی جسورانه‌شان کار را به سمتی پیش بردند که به‌نظر می‌رسد این بار بازی زودتر از قسمت قبل به پایان می‌رسد.
اما یکی از جذابیت‌های «پدرخوانده» این است که همیشه نکاتی برای غافلگیر کردن تماشاگران (و البته خود بازیکنان) در آن وجود دارد. این بار بیرون آمدن برگ تغییر چهره است که مسیر را دوباره پیچیده می‌کند
یکی از ایده‌های جالب تدوین دومین فینال «پدرخوانده» استفاده از نماهایی از فیلم «جوکر» (تاد فیلیپس) با بازی خواکین فونیکس در میانه‌های بازی است که این‌همانی جالبی میان برخی از بازیکنان و کاراکتر جوکر ایجاد می‌کند.
در همان ابتدای مسابقه، بهاره افشاری به این اشاره کرد که بازی «پدرخوانده» برایش جدی است و هر بار که مافیا بازی می‌کند این احساس را دارد که در حال بازی در یک فیلم سینمایی است و در آن باید بهترین حالت خودش را عرضه کند.
به‌نظر می‌رسد این حرف روی برخی از بازیکنان دیگر هم تاثیر گذاشت و بنابراین در قسمت چهاردهم با بازیکنانی روبه‌رو هستیم که کاملا در نقش یک قهرمان یا ضدقهرمان سینمایی فرو رفته‌اند. روند حرکت بازی هم به گسترش این جریان کمک می‌کند.
احتمالا همه ما بارها با معماهایی روبه‌رو شده‌ایم که به‌نظر می‌رسد باید پاسخ درست را از میان دو گزینه انتخاب کنیم اما در واقع پاسخ اصلی گزینه‌ای سوم و انحرافی است. در اواخر این قسمت از بازی «پدرخوانده»، یکی از بازیکنان چنین معمایی را برای یکی دیگر از بازیکنان طرح کرد و او را برای لحظاتی به دام انداخت. این‌که معمای طرح‌شده تا چه حد به گره‌گشایی رقابت کمک کرده است را بعد از تماشای این قسمت خواهید فهمید. اما به‌هرحال طرح این معما، یک اقدام هوشمندانه بود.
همان‌طور که کل بازی حس دراماتیک زیادی داشت، شاهد یکی از دراماتیک‌ترین پایان‌بندی‌های «پدرخوانده» تاکنون هم بودیم؛ وقتی فقط یک لحظه و یک انتخاب، سرنوشت کل بازی را مشخص کرد. تلاش چندساعته یازده بازیکن حرفه‌ای به جایی رسید که فقط یک نفر، با یک انتخاب درست یا غلط، می‌توانست همه‌چیز را عوض کند.
یکی از اتفاقات جالب انتهای بازی این بود که بیشترین تحسین نثار یکی از بازیکنان سمت بازنده ماجرا شد. یک بازی حرفه‌ای و حساب‌شده همواره قابل تقدیر و احترام است – حتی اگر آن بازیکن نتواند به هدف نهایی‌اش برسد.
