رشید وطن‌دوست: همایون شجریان می‌تواند به پدرش برسد

به گزارش پلاتو هنر، رشید وطن‌دوست در اسفند ۱۳۲۴ در محلهٔ سیدلر شهر تبریز در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شد. از کودکی به آموختن موسیقی پرداخت، از ۵ سالگی به اپرا علاقه‌مند شد و از سن ۷ سالگی آواز خواندن

به گزارش پلاتو هنر، رشید وطن‌دوست در اسفند ۱۳۲۴ در محلهٔ سیدلر شهر تبریز در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شد. از کودکی به آموختن موسیقی پرداخت، از ۵ سالگی به اپرا علاقه‌مند شد و از سن ۷ سالگی آواز خواندن را آغاز نمود. او پس از اخذ دیپلم در تبریز به تهران رفت و به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد.

در آنجا به توصیهٔ منوچهر بیگلری در آزمونی شرکت کرد و پس از پذیرفته شدن در هنرستان آواز رودکی و گذراندن سه سال دوره سلفژ زیر نظر «میکل کازاتو» استاد آواز ایتالیایی به تربیت صدا و فراگرفتن فنون آواز کلاسیک پرداخت. در حدود سال ۱۳۴۷ و ۱۳۴۸ به استخدام اپرای تهران درآمد و از سال ۱۳۴۸ تا زمان انقلاب سال ۱۳۵۷، با ۳۶ اپرا به صحنه رفت و نقش‌های متعددی را به عهده گرفت.

او حدود بیست سال سولیست (تکخوان) ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری، حدود 10 سال سولیست ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی و همچنین سولیست ارکسترهای دیگر از جمله ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران را بوده‌است.

در سال ۱۳۶۷ از طرف شورای عالی ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نشان درجه یک هنری به او اهدا شد و در حال حاضر تدریس آواز کلاسیک را به عهده دارد.

رشید وطن‌دوست در توضیح فعالیت این روزهای خود بیان کرد: این روزها همانند دو دهه گذشته در آموزشگاه خودم آواز کلاسیک، پاپ، آذربایجانی و سولفژ درس می دهم.

این خواننده پیشکسوت اپرا در پاسخ به این پرسش که چه نظری راجع به کیفیت یادگیری هنرآموزان خود به خصوص نسل جدید دارد، گفت: نسل جدید بد نیستند. دختران و پسران جوان بیشتر به دنبال آواز پاپ هستند، ضمن این که پیانو و گیتار خیلی دوست دارند و آنهایی که در دهه ۳۰ و ۴۰ زندگیشان هستند بیشتر دنبال یادگیری سنتور و تنبک هستند.

او افزود: نسل جدید استعدادشان خوب است؛ اما عمدتا گوششان ضعیف است بر این اساس بسیار فالش می خوانند و اشتباه؛ کسی که می خواهد آواز بخواند باید گیرایی گوشش قوی باشد. کسی که گوشش ضعیف باشد نمی تواند از پس آواز به گونه ای حرفه‌ای بربیاید.

دارنده نشان درجه یک هنری (از طرف شورای عالی ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۶۷) اظهار کرد: این موضوع بُعدی اجتماعی هم دارد یعنی باید آهنگ خوب و متنوع گوش کنند؛ چه از آوازهای ایرانی و چه غیرایرانی.

وطن دوست بیان کرد: مثلا صدای شجریان جزو نمونه های خوب است؛ من با مرحوم شجریان دوست بودم، خواننده بسیار خوبی بود و سالم. همایون شجریان هم خواننده خوبی است و انصافا هم خوب می خواند. صدای قشنگی دارد و نت های بالا که می رود از سل، لا، سی، دو کارش شفاف و تمیز است و خوب می خواند چون خوب یاد گرفته است.

خواننده اپرای «هلندی سرگردان» اثر ریشارد واگنر گفت: همایون جوان است. کسانی که می گویند صدای همایون در سطح پدرش نیست، خواننده نیستند که این را می گویند اما من کارشناس موسیقی هستم و می گویم که همایون خیلی خوب می خواند. محمدرضا شجریان از لحاظ پختگی و جاافتادگی صدا چیز دیگری بود و نت های بالا را تمیز می خواند اما همایون می تواند به پدرش برسد و این تنها مسئله سن و زمان است.

من آدم دیروز و امروز نیستم

بازیگر نقش «کاسیو» در اپرای «اتللو» اثر جوزپه وردی با گلایه از برخی برخوردها بیان کرد: من چیزی حدود ۳۰۰ سرود در جام جم خوانده ام و ۱۲ سال است که دیگر فعالیتی در این شبکه ندارم اما اخیرا با من تماس گرفتند که بیا برای سرود ورزشکاران (که ۲۲ سال پیش آن را خواندم) یک کلیپ ویدیویی با حضورت تهیه کنیم چراکه مردم می خواهند چهره رشید وطن دوست را ببینند.

او ادامه داد: من هم قبول کردم اما زمانی که در مورد حق الزحمه سوال کردم، گفتند: چیزی پرداخت نمی کنند و خواستند من به شکل افتخاری این کار را برایشان انجام بدهم.

بازیگر نقش «آرتورو» در اپرای «لوچیا دی لامرمور» اثر گائتانو دونیزتی تاکید کرد: من هم گفتم من آدم دیروز و امروز نیستم، ۵۰ سال است که آواز می خوانم. من خواننده اپرا هستم، لیسانس آواز دارم، بازیگر اپرا هستم و چیزی حدود ۳۸ اپرا در تالار وحدت اجرا کرده ام، ۳۰۰ سرود خوانده ام. ۲۰ سال سولیست (تکخوان) ارکستر سمفونیک بوده ام؛ آن هم ارکستری که به رهبری حشمت سنجری اجرا می شده است و ۱۰ سال سولیست ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی بوده ام.

حق الزحمه اعضای ارکستر سمفونیک ایران پایین است

این هنرمند در پاسخ به این پرسش که وضعیت ارکستر سمفونیک ایران را در حال حاضر چطور می داند، گفت: زمانی حشمت سنجری (روحش شاد) رهبر دائمی ارکستر سمفونیک بود و پس از او این رهبری همیشه به صورت مهمان بوده است؛ مثلا نادر مرتضی پور، علی رهبری، فریدون شهبازیان و نصیر حیدی همگی در زمان خود رهبر مهمان بوده اند.

او افزود: این روزها وضعیت خوب نیست نه ارکستر سمفونیک ایران فعالیت دارد و نه ارکستر ملی ایران. در این سال‌ها این ارکستر بد نبود ولی عالی هم نبود اما در سال‌های اخیر مخاطب و طرفدارانش کم شده است.

خواننده اپرای «هاسل و گرتل» اثر انگلبرت هامپردینک در آسیب شناسی ضعف ارکستر سمفونیک گفت: حق الزحمه ها و حقوق بچه ها کم است به همین دلیل آنها با اکراه می آیند. من ۲۰ سال رهبر ارکستر سمفونیک بودم؛ قبلا ارکستر سمفونیک کامل بود؛ برای یک ارکستر سمفونیک باید چیزی حدود ۸۰ نفر باشند و می توان گفت که در گذشته این تعداد بودند. زمانی که ارکستر با رهبری چهره هایی چون شهداد روحانی، علی رهبری و نصیر حیدری اجرا می شد.

وطن دوست بیان کرد: قبل از کرونا سالن ها پر بود و خود این پاندمی نقش مهمی در کاهش مخاطبان موسیقی داشت. از سال ۱۳۴۵ در این تخصص بوده ام و می توانم بگویم کیفیت ارکستر ملی در زمان فرهاد فخرالدینی خیلی خوب بود.

خواننده سرود «ورزشکاران، دلاوران، نام‌آوران» (این سرود یکی از خاطره‌ انگیز ترین قطعات پیروزی است که برای اولین بار در سال ۱۳۷۷ به مناسبت صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی ۱۹۹۸فرانسه از صدا و سیما پخش شد) در توضیح چرایی بالابودن کیفیت رهبری فخرالدینی تصریح کرد: رپرتوار بسیار خوبی برای ارکستر ملی داشت و چون خودش آذربایجانی بود از اپراهای آذربایجانی (باکو) می آورد و پارتیتور را با ارکستر تمرین می کرد.

او افزود: فخرالدینی علاوه بر این که کار آهنگسازانی مانند حشمت سنجری، حسین دهلوی، مرتضی حنانه و فریدون شهبازیان را اجرا می کرد، کارهای آذربایجانی و اپراهای معروف آذربایجانی را هم اجرا می کرد.

وطن دوست در توضیح رهبری با کیفیت ارکستر تاکید کرد: رهبر ارکستر سمفونیک باید خیلی خوب باشد. لوریس چکناواریان بسیار رهبر خوبی است چراکه ارکستر را به شیوه ای رهبری می کند که جان دارد و یا علی رهبری یکی از خوب ها در رهبری ارکستر است. اینها چون در اروپا ارکستر را رهبری کرده اند خروجی کارشان جان دار است؛ یعنی صدای شفا و رسا دارد و نت های بالا را خیلی خوب اجرا می کند.

منبع: ایرنا

https://didhonar.ir/?p=11860