پلاتوهنر

شیاطین تالار سایه را تسخیر کردند

به گزارش پلاتو هنر، «بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» به نویسندگی و کارگردانی مسعود احمدی از شیراز یکشنبه در دو نوبت 17 و 19 در تالار سایه در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به اجرا

به گزارش پلاتو هنر، «بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» به نویسندگی و کارگردانی مسعود احمدی از شیراز یکشنبه در دو نوبت 17 و 19 در تالار سایه در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به اجرا درآمد.

به گفته مسعود احمدی کارگردان این اثر «بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» برگرفته از داستان واقعی اولین جن‌گیری که توسط کلیسا است. سوژه این تئاتر درمورد داستان دختری به نام «آنه لیز میشل» است که در دهه چهل مورد تسخیر اجنه و شیاطین قرار می‌گیرد و درنهایت به علت تحمل درد زیاد جلسات جن‌گیری از دنیا می‌رود.

به بهانه این اجرا، گفت‌وگویی با مسعود احمدی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

احمدی «بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» را یک تئاتر مستند_درام معرفی کرد و گفت: این نمایش داستان دختری است در آلمان که جن‌زده شده و آخرین جلسه جن‌گیری او در حال برگزاری است.

این هنرمند با بیان اینکه تئاتر در شیراز نسبت به تهران مهجورتر است، افزود: به جذب مخاطب از طریق ارائه آثار کمدی علاقه‌ای ندارم. در واقع با توجه به اینکه ژانر وحشت را دوست داشتم، ترجیح دادم تا در انتخاب سوژه از موضوع جن‌گیری بهره بگیرم.

«بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» تنها تئاتر جشنواره در ژانر ترسناک است

کارگردان نمایش با اشاره به اینکه تاکنون سه نمایش در ژانر وحشت به نگارش در آورده و روی صحنه برده است، گفت: قصد و نیت اصلی من برای اجرای «بیست و سومین جلسه جن گیری آنه میشل» مخاطب است و در درجه اول به جشنواره فکر نمی‌کردم. همه تلاش من این بود تا با یک اثر متفاوت با تماشاگران ارتباط برقرار کنم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.

او ادامه داد: تئاتر مثل سینما نیست که بتوانیم از تدوین، صداگذاری و کات‌های متفاوت در ارائه اثر استقاده کنیم. به همین دلیل برای ترسناک شدن این اثر بیشتر از طراحی صحنه، لباس، میمیک و بدن بازیگر بهره بردیم. برای این نمایش در دوره‌های مختلف تمرین کردیم، حدودا ۸ ماه برای اجرای این اثر وقت گذاشتیم.

او گفت: اصل هنر برای رقابت نیست اما در هر شکل رقابت در جشنواره‌ها به سطح کیفی آثار کمک می‌کند، اما متاسفانه در کنار نکات مثبت جشنواره، شلوغی و جمعیت گروه‌های نمایشی اجازه نمی‌دهد تا گروه‌ها کارهای یکدیگر را ببینند و این تبادل فرهنگی به طور شایسته و باید و شاید اتفاق نمی‌افتد.

این کارگردان تصریح کرد: قطعا اگر زمان بیشتری برای حضور گروه ها در نظر گرفته شود و اجراها فشرده نباشد تا همه بتوانند آثار یکدیگر را ببینند، کمک کننده است.

احمدی با اشاره به اینکه در شرایط فعلی جامعه هنرمندان برای ادامه فعالیت خود بر سر دوراهی مانده‌اند، گفت: فکر من تنها اجرا و ادامه فعالیت هنری است اما از طرف افراد متفاوت برای انصراف دادن گروه هجمه‌های زیادی به ما وارد می‌شود. این درخواست‌ها تا همین الان که برای اجرا آماده می‌شویم هم وجود دارد و این موضوع کار کردن را برای ما سخت و پیچیده کرده است.

او در پایان گفت: وقتی آثاری چون تروفو و را نگاه می‌کنید، می‌بینید که در بحران های حساس سیاسی کشورهایی چون آلمان و فرانسه باز هم تئاتر و سینما سرجای خودشان بوده‌اند و به فعالیت ادامه می‌داده‌اند. به همین دلیل معتقد هستم هنر در هر شکل می‌تواند سیاسی و اعتراضی باشد اما نه با تعطیل شدن.

این هنرمند پیش از این دوبار در بخش نمایشنامه نویسی جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور داشته است و این اولین حضور او به عنوان کارگردان در بخش بین‌الملل جشنواره است.

نمایشنامه‌های «مرلین مونرو»، «هدایت و انگشت و شرکا»، «شیاطین را فرا بخوان»، «سال گذشته در حرم» و «کندو» از جمله آثار او به شمار می‌آید.

https://didhonar.ir/?p=8481