احمدرضا احمدی: برای يك نياز معنوی نقاشی می‌كشم

به گزارش پلاتو هنر، حدود 3 ماهی از تعطیلی خودخواسته گالری‌ها می‌گذرد اما در روزهای گذشته به نظر می‌رسد که گالری‌ها قصد دارند که چراغ خود را روی هنرمندان و مخاطبان روشن کنند. در این میان نگارخانه‌ها علاوه بر برگزاری

به گزارش پلاتو هنر، حدود 3 ماهی از تعطیلی خودخواسته گالری‌ها می‌گذرد اما در روزهای گذشته به نظر می‌رسد که گالری‌ها قصد دارند که چراغ خود را روی هنرمندان و مخاطبان روشن کنند.

در این میان نگارخانه‌ها علاوه بر برگزاری نمایشگاه حضوری، در بستر فضای مجازی نیز آثار خود را به نمایش گذاشته‌اند. «درگیومه» عنوان یکی از این نمایشگاه ها است که امکان بازدید آنلاین از آن در سایت گالری طراحان آزاد امکان‌پذیر است و در این نمایشگاه گروهی آثاری از سمیرا اسکندرفر، قاسم لطفی، آزاده مدنی، حامد صحیحی، احمدرضا احمدی، مریم آیین و معصومه مظفری به نمایش درآمده است.

در بیانیه کلی این نمایشگاه گروهی که از سوی گالری ارایه شده، آمده است: «در کشاکش میل به زندگی که گویا ذاتی بشر است و حُب جان که حالا لازمه‌اش جدایی و انزواست، گاه فرصتی بدست می‌آید برای نظاره به خود و به دیگری.

حالا که هر یک به تنهایی بر قایق خود نشسته و تن به حرکت دایره‌وار حیات داده‌ایم که امیدی به تغییرش نیست، زمان آن است که نگاهی دوباره بیندازیم به داشته‌هایمان. بخشی از دارایی ما (طراحان آزاد) دوستی با هنرمندانی است که چند سال یکبار آثارشان را در قالب نمایشگاهی انفرادی ارائه کرده‌اند. در این فرصت بر آن شدیم که هر هفته بر یکی از آنان نوری تازه بتابانیم. از هرکدام خواستیم که آخرین سه اثرش را در اختیار گیومه قرار دهد (گیومه نامی است که برای این پروژه انتخاب شده). خواه‌ناخواه این مجموعه لااقل دارای یک ویژگی مشترک خواهد بود و آن تاریخ خلق اثر است. همه آنها در دوران بحران انسانی که در پی بیماری همه‌گیر پدید آمده است شکل گرفته‌اند و بی‌شک حاوی احساسات و واکنش هنرمندانه در چنین لحظاتی هستند. ما امیدواریم طرح گیومه تنها به انتشار سه اثر از هنرمند خلاصه نشود. بلکه همچنین بتواند برانگیزاننده گفتگو‌های چندجانبه گردد.»

در میان این هنرمندان اما حضور احمدرضا احمدی شاعر و نویسنده پیشکسوت که این اواخر نقاشی های خود را در معرض تماشا قرار داده است، جالب توجه است.

در این نمایشگاه 3 اثر از آخرین آثاری که این شاعر و هنرمند نام‌آشنا خلق کرده، به نمایش گذاشته شده است، آثاری که با تکینک اکرلیک روی بوم  نقاشی شده اند.

شاعر «دفترهای سالخوردگی» در توضیح آثار خود نوشته است: «خيال می‌كنم من برای يك نياز معنوی نقاشی می‌كشم. من همه عمر از گذری مجهول به گذر ديگری رفته‌ام كه نامش تجربه بود.

شعر سرودم، رمان، نمايش‌نامه و برای كودكان وطنم قصه نوشتم.

می‌خواستم قبل از ترك اين جهان تجربه ديگری را آزمايش كنم: اين تجربه نقاشی بود. نقاشی جاده‌ای مجهول را به سوی من باز كرد.

این روزها كه به هشتاد سالگی رسيده‌ام، صبح‌ها نقاشی می‌كنم و شب‌ها شعر می‌نويسم. هنگامی كه آفتاب غروب می‌کند شعر به سراغم می‌آید.

با وجود همه بيماری‌ها، نقاشی به روی همه ياس‌ها، حرمان‌ها، دلتنگی‌ها و سراسيمگی اين عمر هشتاد ساله، پرده‌ای زرباف كه الياف آن رنگ و روياست روی زندگی‌ام گسترده شده است.

شاكر اين پرده زرباف هستم. نمی‌دانم تا كی زنده هستم، تا كی نقاشی می‌كشم و تا كی شعر می‌نويسم.

می‌دانم هيچ‌كس نمی‌داند تا كی زنده است. با همين جهل به آينده است كه انسان روی زمين راه می‌رود و آفتاب و مهتاب را دوست دارد.

احمدرضا احمدی

4 خرداد ١٣٩٩

تهران»

نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های احمدی با عنوان «هزار اقاقیا در چشم تو هیچ بود»، اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ در گالری کاما برگزار شد. همچنین وی در نمایشگاه‌های گروهی «۹۷+» (اسفندماه ۱۳۹۷- گالری افرند)، «دو از هزاران» (آبان ماه ۱۳۹۸- گالری الهی)، «گلگشت» (آذرماه ۱۳۹۸- گالری سروناز) و «کلکسیونر »۵ (بهمن ماه ۱۳۹۸- گالری آرتیبیشن) شرکت کرده است.

آخرین نمایشگاه انفرادی این هنرمند پیشکسوت با عنوان «لکه‌ای از عمر بر دیوار بود»، جمعه ۱۱ شهریور ماه 1401 در گالری اُ برپا شد.

سمیرا اسکندرفر دیگر هنرمند حاضر در این نمایشگاه آنلاین است که در توضیح آثار خود چنین نوشته است: «بعضی وقت‌ها درد نیست. یک حس ولی کاملاً بی جا. داشتن حسی دقیقاً در جایی که نباید یک حس نابجا در یک نقطه نابجا. درد نیست. فقط یادآوری می‌کند. یادآوری می‌کند که یک جای کار می‌لنگد و شاید قرار نیست دیگر هیچ وقت در جای خودش باشد.»

او پرتره‌ای از سه زن را به نمایش درآورده است. زنانی با چشمانی درشت که گویا روایتگر رنج یا حیرتی هستند که نمی‌توانند آن را بازگو کنند.

در بیانیه آثار قاسم لطفی نیز آمده است: «هنر وام می‌گیرد، اقتباس می‌کند و دوباره یک اثر هنری را برای زمان حاضر خلق می‌کند.

در این مجموعه، هنرمند با ارجاع به آثار نقاشی و مینیاتور ایرانی که برای مردم آشنا هستند سعی در ارائه تعریفی نو و مجدد دارد.

نقاش، آثار را برای خلق اثری جدید دگرگون کرده و تغییر می‌دهد تا توجه ما را به لایه‌های نهفته کارهایش نشان بدهد که در زیر یک تصویر، تصویر دیگری پنهان است.

این آثار تنها تصاویری نوستالژیک از تاریخ ما نیست، بلکه ابزاری معاصر هستند که به تصور ما و دیگران اثر می‌گذارند و آگاهی می‌بخشند.»

در سه اثر قاسم لطفی که از مجموعه «هزار دستان» ارائه شده‌اند ابتدا تصویر مردی را می بینیم که با قلمی در دست مشغول نگارش است اما قلم در دست او یک تفنگ است، تفنگی که از وسط سر اوعبور کرده و در دستانش قرار گرفته است!

در تصویر دیگر مردی با شمایل شاهان ایران ترسیم شده است که مشغول بوییدن گلی‌ست که از تفنگی روییده است! در اثر سوم اما خبری از تفنگ نیست و این بار یک مردی با قلم مشغول کتابت متنی است اما گویا انبوهی از سنگ روی دوش او سنگینی می‌کند.

آزاده مدنی در این نمایشگاه گروهی سرزمینی انتزاعی را با کمک ترکیب مواد روی کاغذ به تصویر کشیده است. سرزمینی رنگارنگ، با کوه‌های آتش‌فشان فوران و رودهای جاری و دشت‌های سرسبز.

کامبیز موسوی اقدم در کتاب «خواب‌دیده» که در نشر نظر منتشر شده درباره حامد صحیحی نوشته است: « آثار حامد صحیحی در طول این پانزده سال به پختگی، عمق و صراحت بیشتری رسیده است. رویاها و افکار شخصی او قابلیت انتقال و فراگیری بیشتری پیدا کرده‌اند و هنرش محتوای پیچیده‌تر و پیام و هدف روشن‌تری یافته است. مفاهیم عام فلسفی مورد توجه هنرمند جوان، مانند ماهیت واقعیت، دوگانه وجود و عدم، جبر طبیعت و نسبیت فرهنگ، با وضعیت خاص انسان عصر حاضر و حیات اجتماعی او پیوند محکم‌تری خورده است. […] او فضایی جادویی را پیش چشم ما می‌گشاید که در آنِ واحد زیبا، حیرت‌آور و هراس‌آور است.»

مریم آیین دیگر هنرمند این نمایشگاه که آثار او روایت اشیای اطرافش در منزل و محیط زندگی است، در توضیح آثار خود چنین نوشته است: «این روزها بیشتر از همیشه به اشیاء پیرامونم نگاه می‌کنم و در آنها چیزی فراتر از یک جسم ساده می‌بینم.

هر یک از آنها برای من بازگو کننده حرف‌هایی است که بارها خواسته‌ام به زبان بیاورم اما نمی‌توانستم. از آنجایی که من از زیاد حرف زدن گریزانم و شیفته نگاه کردن هستم، این روزها که فرصت بیشتری برای در خانه ماندن دارم، می‌توانم با نظام اشیاء خاطراتی را مرور کنم که از کودکی تا به الان در خودم پنهان کرده بودم. نقاشی کردن از اشیاء تلاشی است تا این روایت‌ها را هرچه زیباتر کنار هم بگذارم و مرورشان کنم.»

معصومه مظفری آخرین هنرمند این مجموعه است که 3 پرتره از 3 زن را به نمایش گذاشته است، آثاری که با تکنیک ذغال روی کاغذ خلق شده‌اند.

علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه آنلاین «در گیومه» می‌توانند به نشانی اینترنتی http://azadart.gallery/  مراجعه کنند.

https://didhonar.ir/?p=7736