کارگردان مستند «دفک» ابراز امیدواری می‌کند که فیلمش کمکی باشد تا هنر یک خانواده هشت نفره در زیرزمین خانه‌شان دفن نشود
به گزارش پلاتو هنر به نقل از ایسنا، «دَفَک» نام مستندی است که این روزها در جشنواره مستند سینما حقیقت نمایش داده می‌شود و به معنای پارچه‌ای رنگی است که برای شکار کبک‌های کوهی استفاده می‌شد. فیلم، روایتی از یک خانواده است که هر هشت عضو آن از پدر و مادر گرفته تا فرزندان، بدون هیچ نوع آموزش حرفه‌ای نقاشی می‌کشند و اتفاقا آثارشان در سبکی مدرن است. مسئله اصلی اینجاست که این خانواده امکان برپایی یک نمایشگاه را ندارند و چند هزار نقاشی خود را در زیرزمین منزل‌شان، روی دیوار یا کلاسور نگه‌داری می‌کنند. حالا این خانواده سوژه فیلمی به نام «دفک» شده است.
بهنام بیرم‌وند، کارگردان این اثر درباره آن توضیح داد: من از طریق یکی از دوستان فیلمسازم (خلیل رشنوی) با این خانواده آشنا شدم و آن‌ها خیلی راغب بودند که فیلمی درباره آنچه در زندگی‌شان می‌گذرد ساخته شود. برای ساخت فیلم دو ماه را با آن‌ها سپری کردم و تصویربرداری‌ها نیز به صورت مقطعی و روی هم رفته در ۱۵ روز در دزفول، تهران و بخشی از روستای سردشت دزفول انجام شد.
این کارگردان گفت: این خانواده برای اینکه بتوانند نقاشی‌های خود را به نمایش بگذارند درگیر مسائل مالی هستند. در این باره پیگیری‌هایی را در تهران انجام دادیم و به هر حال مشخص است که اجاره گالری، قاب کردن تابلوها – که از هر هشت نفر حداقل پنج تابلو باید قاب شود و تابلوهای مادر خانواده هم ابعاد بزرگی دارد-، انتقال خانواده به تهران و اسکان دست‌کم یک هفته‌ای آن‌ها به همراه تبلیغات گالری هزینه زیادی می‌برد و این هزینه بالا برگزاری یک نمایشگاه را برایشان به حسرت تبدیل کرده است.
بیرم‌وند افزود: صادقانه می‌گویم از اینکه هیچ اتفاقی برای فیلم رخ ندهد ولی به جایش برای این خانواده یک اتفاق خوبی بیفتد خوشحال خواهم شد. اتفاق جالب این است که تمام اعضای خانواده در روز دوم جشنواره برای دیدن فیلم به تهران و پردیس ملت آمدند اما بخاطر ترافیک به زمان نمایش نرسیدند ولی آقای حمیدی مقدم (دبیر جشنواره) لطف کرد و یک سالن اختصاصی و با یک سانس اختصاصی برای خانواده گذاشت تا آن‌ها فیلم خودشان را ببیند که از فیلم هم خیلی رضایت داشتند؛ همین رضایت آن‌ها برای من بزرگترین جایزه بود.
او تاکید کرد: با توجه به داستان فیلم، تمرکز اصلی ما در جشنواره‌های خارجی خواهد بود و در تلاش هستم که فیلم را بعد از جشنواره، در سینما یا حتی تلویزیون هم به نمایش بگذارم.
